МЕЖОВА'ЦЦА незак. Межавацца, суседнічаць. Meжуюцца воны з моею усадзьбою. M. Малешава. Коло мдгліц гэта станцыя межуецца. Дварэц. Хіма з ім не межуецца. Запясочча. МЕЗГА', МЕЗКА' ж. 1. Мязга (у дрэве), Мезка под корою зразу. Цераблічы. Гняздо для насення ў гарбузе. Зёрнета вунела, а мезку не поўкідала. Цераблічы. Выжымкі дёртай бульбы. Мезга. Запясочча. 2. Снег з дажджом. M. Малешава. МЕЗДРА' ж. Мяздра. Запясочча. МЕ'ЗЕНІК, МІЗІНІ'К м. Мезены палец. На палцу да на мезеніку нарвало. Стаоажоўцы. Мізінік. Аздамічы. МЕ'ЗЕНЫ, МЕ'ДЗЕНЫ, МЕ'ЗІНЫ, МІ'ЗІНЫ прым. Мезены. Мёзены i мёзіны палец. Старажоўцы. Мёдзены палец. Запясочча. Д М ё з і н а субот а. Субота перад вероніцай. Старажоўцы. Мізіна субота. Апошняя субота на сходзе месяца. Луткі. МЕЗЮ'К, МІЗКУК м. Мезены палец. Кот за мезюка укусіў. Луткі. Мізюк. Запясочча. МЕЗЮ'Н, МІЗКУН м. Мезены палец. Луткі. МЕ'КАЦЬ незак. Крычаць (пра цяля, авечку). Сысун под коровой мекае. Альгомель. Нашэ целя мекае, мо воды нема, побач. В. Малешава. Овёчка мекае. Аздамічы. МЕКЕТА'ЦЬ незак. Крычаць (пра авечку). От смеіцца, ек вечка мекёчэ. М. Малешава. МЕЛ м. 1. Мел. Мел — то бела така земля, шо хаты мазалі. Сямігосцічы. 2. Мель, Сом по мелу не ходзіць. Верасиіца. Букг, шчо на мелу седзяць, то горкіе, а дзе глыбоко, то тые тбустые i солодкіе. Луткі. МЕЛЕНУ'ЦЬ зак. метаф. Хутка пабегчы. Як меленула с села, то дргналі у Рабуні. Сямігосцічы. МЕ'ЛКІ прым. Мелкі. Дзе мелкое место, там буйстра. Старажоўцы. МЕ'ЛКО прысл. Мелка. Там ужэ мелко, вусохла вода. Луткі. Гэто зелье мелко росце. Хачэнь. Як не мелко орэш плугом, то лопатой мёлей. Верасніца. Памянш. ме л е н ь к о. Ой, як меленько тут! Альпень. МЕЛОВА'ТЫ прым. Непаваротлівы, павольны. Меловата старша сестра була. В. Малешава. Меловата, як не хочэ роботать да мел'щца, як вол, які не хочэ цягці. Аздамічы. МЕЛОВА'ЦЬ незак. Гнесці, таптаць, мясіць. За косы П
Дадатковыя словы
верасйіца, вербніцай, жўюцца, медзены, межовацца, мезюн, мезіны, мекаць, мекетаць, меленуць, меловаты, меловаць, мелщца, мізіны, тбўстые
2 👁