Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

МА'ЯЦЬ незак. Адхайвадь. Воны его маялі да краплі давалі. Дварэц. Напіўса піва, шо ледзве адмаялІ, а не маялі б, то дойшоў бу. Сямурадцы. МЕД м. 1. Мёд. Меды булі на бору. Кароцічы. Куцью медрм поліваюць. Запясочча. Недобрэ мед даваць, хто хворы да помрэ (павер'е, лічаць, што могуць памерці пчолы). M. Малешава. 2. Смала на вішнях, слівах. Дзеці зовуць мед на тэ, шо на слівах, i едзяць. Хачэнь. 3. Нектар. E багато такіх цветкоў, дзе меду много. Альпень. Л К р ы ты мэд, Запоўненая мёдам i запячатаная вашчына. Мачуль. П а д б вы мэд. Мёд з мядовай расы. Там жа. МЕДЗВЕ'ДЗЕУ прым. Мядзведзеў. Медзвёдзеву следы бачылі, шо ішоў воду піць. Старажоўцы. Д Ме д з в ё д з е в о вухо. Дзіванна. Медзведзево вухо росцілаецца красіво i зімой зелёное, не вусыхае. Хачэнь. МЕДЗВЕ'ДЗІЦА ж. Мядзведзіца. Бачылі ŭ медзведзіцу. Мадзвёдзь упаў i ўбіўса, a мадзведзіца так рэўла, ходзіла. Старажоўцы. МЕДЗВЕ'ДЗЬ м. Мядзведзь. Медзведзь — саму сільны звер. Бярэжцы. На вбука помбука, а медзведзь знішка. Хачэнь. Купіў козу да стаў піць молоко, то зробіўса, ек медзведзь. Там жа. Медзведзь, ек голіна ўдырыць, то моўчыць, а жолудзіна — то рэвё. Луткі. Цыган б*е у барабан, шоб не чуў медзведзь, ек шуміць лес. Там жа. МЕДЗВЕ'ЖЫЦА ж. Мядзведзіца. Запясочча. МЕ'ДНІК м. Лудзільшчык. Аздамічы. МЕДНГК м. Пчаляр. Кароцічы. МЕ'ДНЫ прым. 1. 3 медзі. М. Малешава. 2 перан. Рыжы. Медны — это ў кого косы рыжые. Аздамічы. МЕДОВУ' прым. Мядовы. Як перву бабку побачыш жоўценьку, то масляны год будзе, а як чырвону, то медову (прыкмета). Хачэнь. МЕДОДА'ЙНЫ прым. Мядовы, багаты на збор мёду. Медодайны год. Альпень. МЕДУНИЦА ж. Зябер. Медуніца, як стара, вельмі колюча. М. Малешава. МЕЖА' ж. Мяжа. Поўные мёжы поналівало на градах (пра вялікі дождж). Цераблічы. На край куста межа. Запясочча. Цётка ув огород ўпала ў межу, сталі воны шукаць i не нашлі ее. Сямігосцічы. Д У ме жа х. Перыяд, калі няма месяца. Як нема ні старого ні молодого месеца, то зовуць у межах. Хачэнь. П