ЛУ'ЗНУЦЦА зак. Стукнуцца, ударыцца. Об вдшчо хоч можно лузнуцца, ек об камень. Сямурадцы. ЛУ'ЗНУЦЬ зак. Стукнуць, ударыць. Лузнула кулаком у плечы. M„ Малешава. ЛУКА' ж. 1. Лука, паварот ракі. А як ву лукою йшлі? Запясочча. 2. Выгнутая аснова драўлянай бараны. Гужei дзелаюць да прыўязваюць поўперэчкі, а потом обгінаюць борону, то называлі лука. Сямігосцічы. ЛУКА'ВЕЦ м. Ліслівец, хітрун. Лукавец як так, то ласкавы, а далей вум'е душу. Бярэжцы. ЛУКА'ВУ прым. Ліслівы, хітры. ён крло цебе, ой, а далей душу вуймуць. Бярэжцы. Лукавые такіе гусі, занадзіліса у оўёс. Мачуль. ЛУ'ННІК м. Чыстацел. Лунніком лечаць, як нарывав, прыложваюць его лісце. Хотамель. ЛУ'НУЦЬ зак. Прапасці. Хай его жывот луне! (праклён). Сямурадцы. ЛУПА' ж. Лупіны, шалупіны, высеўкі, вотруб'е. С тое грэчкі лупу больш, чым мукі. Старажоўцы. Ечмень тоўклі, да лупа подстав. Сямурадцы. Бувало, казалі ў npoci лупа. Там жа. Ту лупу с конопель сцаджваль на цадзілок. В,. Малешава. Лупамі обмешвалі свіньям. Верасніца. ЛУПАГНЫ мн. Toe ж. Луткі. ЛУПА'ЙКА ж. Тое ж. У еровое пшэніцы лупайка нейка м'якчэйша, а на озімой цвёрдзёйша. Луткі. Картоплю з лупайкамі варылі. Хачэнь. У гарбуза e м'якіш, зёрнета, лупайка. Чэрнічы. ЛУПА'К 'м. Грымак, кухталь. Дала дзіцяці лупака. Сямурадцы. ЛУ'ПАЛКА ж. Маргун. Лупалка, хто часто лупае вочыма. Аздамічы. ЛУ'ПАЛО н. Toe ж. Лупало кажуць, ек лупае очамі. Сямурадцы. ЛУПА'Н м. Тое ж. Сямурадцы. 2. Вірлавокі. Пагост. ЛУПАНУ'ЦЬ зак. Рвануць, пацягнуць. Як лупанула зуба i вылупіла з дзясною. Мачуль. ЛУПА'ТЫ прым. 1. Лупаты, вірлавокі. Лупаты очы вурочыў, коб воны ёму поўлазілі! (праклён). Старажоўцы. Вон лупаты, вурочкаты такі, очы тые круглые. M. Малешава. 2. Які плюскае вачамі. Як часто лупае очыма, то каэм лупаты. Альшаны. ЛУ'ПАЦЦА незак. Плюшчыцца, лыпаць. Як молоды
Дадатковыя словы
вотрубе, вуме, вўм'е, дўшу, зўба, лузнуць, лукаву, лунуць, лупануць, лупацца, лўпамі, мякчэйша, мякіш, ёмў
1 👁