поверху рогінае i не дае лопацца ободу. Сямігосцічы. Яблука белы наліў п о сп ел ілопаюцца да гніюць. Дварэц. ЛО'ПАЦЬ незак. 1. Трэскадь, разрывацца. Коноплі паджараць — онно лопаюцъ у ступі! Хачэнь. 2. Гучна ляскаць, бахаць. Лоп, лоп — як бы рукамі б'е по болоту. Хачэнь. Лопае ужэ певень i стане спеваць. Бярэжцы. Як стане смеркаць, то вельмі граюць вутвы, крычаць, лопаюць. Велямічы. 3. Хрустаць. Так лопаюцъ грошы, як з завода выйшлі! Сямігосцічы. ЛОТШУЦЬ зак. Лопнуць, трэснуць, знікнуць. Буў мороз i лопнула кора на бсокоры. Цераблічы. Гвалту крычу, шо вона лопне (пра слоік). Запясочча. Обруч на бодні лопнуў, то другого набШ. Сямурадцы. А шоб ты лопну у, як ты мене перэедаеш! Старажоуцы. У жонкі лопнуло серцэ од страху. Дварэц. А Л о п н у ць со смеху. Зайсціся модным смехам. Ек вона роскажэ, то лопнет со смеху. Верасніца. ЛОПОНЕ'ЦЬ незак. Лапатадь, шалясцець. Нешчр тут лопонщъ (пра рыбу). Луткі. Саиэ добрэ, дзеду, спацъ — ужэ по лісту лопоніць дождж. Мачуль. ЛОПОТА'ЦЬ незак. Лапатадь, балбатаць, крычаць. Вон ек церніца лопочэ. М,. Малешава. Вускочыла на вуліцу да там лопочэ. Старажоўцы. ЛОПОТУ'ХА ж. Лапатуха, балбатуха, крыкуха. Стара, але лопотуха! Луткі. От лопртуха, лешчыць да лешчыцъ! Там жа. ЛОТТОЦЕ'НЬ м. 1. Лопацень. Одамко, лопотня зробіш на косе! М. Малешава. От ек нероўно поклёпана коса, то это лопотні, бо далей берэ, ек клепле молотком. Там жа. Которы не понімае добрэ клепаць косу, то етого лопотня зробіць. Запясочча. 2. Свярдзёлак з шырокімі лопасцямі. Е такі лопоценъ з двума пёрамі, шырокі. Цераблічы. 3 перан. Лапатун, балбатун. От лопоценъ, лопочэ да лопочэ! Запясочча,. ЛОПОЦЕТДЬ незак. экспр. Бегчы, спяшацца. Онъ зноў гусі лопоцяцъ домоў! Дварэц. ЛСУПУХ м. 1. Лопух. Яка рожа ці болячка, то лісце лопуха рвуць i прыкладваюцъ. Луткі. Лопух под плотом росте, як рожа, то прыкладиютъ. Альпень. 2. Белы гарлачык. Лопух на водзе расце, Запясочча, Боцвшъе, як лопух! Там жа
Дадатковыя словы
вўскочыла, лбпотні, лбпоценъ, лопаць, лопонець, лопотаць, лоттоцень, лістў, прыкладйютъ, рбгінае
1 👁