ЛО'ДКА ж. Лодка. Лотка зроблена з ддшчок. Бярэжцы. Лотку обшыў бляхою, обшыванка вона. Старажоўцы. Памянш. л о т о ч к а. Едуць удвох лоточкою. Чэрнічы. * ЛСУДОЧКА ж. Слосаб завязвання хусткі. Хотамель. ЛОЖА'ЦЬ незак. Прыкладаць, класці. Еку траву ложалі до пальца? — Подорожнік! Буразі. Шо ву мене у больнщу ложиеце? Запясочча. Мене ж не ложаюць, дзе воны лежаць. Сямурадцы. У гуркі ложием хрэн. Тураў. ЛО'ЖКА ж. Лыжка. Лооюкою беры еж! Запясочча. Ложка з дзерэва кленового робіцца, з яблоні вона жоута. Хотамель. Суха ложка рот дзерэ (прымаўка). Сямурадцы. Ек до Купального Ивана з ложку, то будзе i ў ложку (прыкмета аб просе). Там жа. За обед ложка пануе! (прымаўка). Сямігосцічы. Неродному госцю ложкі нема (прымаўка). Старажоўцьі. Як даў ложку, то дай i ў ложку (прымаўка). Там жа. ЛО'ЖОК м. Ложак. Да i ў нас i полы, i тые дзерэўянные ложкі булі. Верасніца. Ложок вам будзе вузкі й короткі. Хотамель. Мы i на этум ложку месцімоса ўдвох. Тураў. ЛОЖЧЬГНА ж. Лагчына, нізіна. По этой ложчыні, казалі, дзерэво росло, осшк. Альгомель. ЛОЖЬГЦЦА незак. Лажыцца, класціся. Я й не ложыласа, бачу, днее. М. Малешава. Коліся столя ў наклад ложыласа. Верасніца. Лучшэ зерне ложыцца до зипорожні. Хотамель. Ложэмса спаць, дзеці! Луткі. Спаць ложуса, но за бокі не беруса (прымаўка). Старажоўцы. ЛОЛЬГЦЬ незак. Лажыць, класці, напаўняць. Ложылі у богук м'ясо. Хачэнь. Пчолы ложаць мед у оскодавіну. Старажоўцы. Да на гэтой посвёт огонь ложым. Бярэжцы. Мокроватэ сено ложылі на край стога, воно вугорыць. Старажоўцы. ЛОЖЭ'ЧНІК м. Палічка з дзіркамі для лыжак. Му ек пому ем ложкі, то ў ложэчнік устаўляем. М. Малеп/ава. ЛОЗА' ж. Лаза, лазняк. Коза ела лозу, а больш нішчо. Хачэнь. А лозы було, а гушча! Луткі. Галь, нічого не відаць, ніякое лозы нема! Сямігосцічы. На чужынё i лоза очы дзерэ (прыказка). Любавічы. Полеская лоз а — то літоўскі кожух, усе одно грэе (прыказка). Аль
Дадатковыя словы
ббкі, вўгорыць, гбсцю, зйпорожні, лбжаць, ложйем, ложйеце, лол<ьгць, малепіава, мясо
2 👁