Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ЛІПОВА'ТЫ прым. Мяккі (пра драўніну). Одна сосна ліповата, а друга крэжэвита. Аздамічы. ЛІТЮ'ВУ прым. Ліпавы. Цвет этой ліпоў e ў мене. Хачэнь. 3 ліпового лісту пеклі коржыкі. Сямурадцы. Ліпову цвет рвуць у чай. Старажоўцы. Ліповы. Альпень. ЛІПУ'ЦІК м. Смолка. Бярэжцы. ЛІПУ'ЧКІ мн. Toe ж. Луткі. ЛІС м. Ліс, ліса. Кота ліс поймае, там гало, дзероў нема. Цераблічы. Ліс із собакою бороўса. Запясочча. Ліс нору копае. Там жа. Перэпіваю ліса, шоб дзеці веліca (вясельнае пажаданне). В. Малешава. Памянш. л ic 6 к. A лісок ёжыка берэ, подкаціць ік водзе i берэ. Старажоўцы. ЛІСА' ж. 1. Ліс, ліса. Ліса моіх курэй порэзала ў хлёвё. Верасніца. Ліса хапае куры. Старажоўцы. 2 neран. Хітрая ліслівая асоба. Памянш. л іска. У вочы каоісэцца ліскою, а потом швайку упорыць тобе! Хачэнь. ЛІСА'ВІЦЦА незак. Падлізвацца, падлашчвацца, ліслівіць. Шо, шо, a лісавіцца вона ўмее, к кожному подлезе. M. Малешава. ЛІСА'ВІЦЬ незак. Toe ж. Я не ўмею лісавіць. Бярэжцы. Лісавіш, умееш лісавіць, раб лісиву! Запясочча. ЛГСА'ВУ прым. Ліслівы, падлізлівы. Бона лісава цётка. Хачэнь. Іван не лісаву, вон добры чоловек. Луткі. Hy ŭ лісаву, ну ŭ ліс! Там жа. Памянш. л і с а в е н ь к і. Мачоха лісавенька до мене. В. Малешава. Дзіця таке лісавеньке, лоўкеньке! Сямурадцы. А Р а б л і с а в у. Падлізнік. Запясочча. ЛІСІ'НЫ прым. Лісіны. Лісіна нора бувае ў чэгарніку. Сямурадцы. ЛІСІ'ЦА ж. Ліштва з дзіркай, у якую ўстаўляецца жэрдка для адзення. Лісіца для жэрткі робіцца над полом, коб повёсіць посцёль. Луткі. ЛІСІ'ЦКА ж. 1. Грыб лісічка. Лісіцкі жоўценькіе, по ельніку ростуць. Дварэц. 2. Лісіца. Ек бацько дасць хлеба, ідучьі c сеножаці, то дзеці казалі: лісіцка дала хлеба. Такі вон буў смашны! Луткі. ЛІСІ'ЦКІН прым. А Л і с і ц к ін г о с ці не ц. Зайчыкаў хлеб, падарожны гасцінец. Як хлеб з дорогі прывезеш, то кажуць: лісіцкін госцінец, лісіцка дала. Стара жоўцы. ЛІСІЧА'НКІ мн., ЛІСІЧА'НКА ж. 1. Лісічкі. A чому ты мне лісічанок не прынесла? В. Малешава- 2. Парэчкі, 3g