ОТТОПУ'РВАЦЬ незак. Адстаўлядь. Ужэ засёрдзІласа, оттопурвае губу! M. Малешава. ОТТОГІУ'РЫЦЦА зак. Адставіцца ўбок. Кішэня оттопурылася, бо поўна. Верасніца. ОТТОПУФЫЦЬ зак. Адставіць убок. Оттопурыў губ'ішча да ляпаеш абу~шчо! Старажоўды. ОТТУ'ЛЬ, ОТТУ'ЛЯ, ОТТУ'ЛЕКА прысл. Адтуль. Вецер оттуль. Пагост. Туды Ідзе — скачэ, оттуль ідзе — плачэ (загадка). Вёдра (адгадка). Пагост. Оттуля горшчае горшкі нам возілі. ЛуткІ. Оттуля воны, c Туроўшчыны. Цераблічы. Ек оттулека, бра, хмара, то будзе дождж. Верасніца. Оттулека получыў пісьмо, шо ее вугналі. M. Малешава. ОТТУХА'ЦЬ незак. 1. Палягаць (пра пухліну), змяншадца (пра боль). Нога оттухае, пухліна спадае. Beрасніда. 2. Спаць. Не доспала цепер, у недзелю буду оттухацъ. M. Малешава. ОТТУ'ХЫУЦЬ зак. Палегчы (пра пухліну), зменшыдца (пра боль). Ешчэ палец не оттух. Бярэжды. Ужэ ваўка оттухла. Хачэнь. Нога оттухла, i дзеўка заснула. М. Малешава. Вуж укусіць, шчо храпло о таке у коровы зробіцца, а потом оттухне. Цераблічы. ОТУХА'ЦЬ незак. Паступова змяншацда, спададь (пра боль, пухліну). Зімой у ёго ногі пухнуць, а ўлетку отухаюцъ. Луткі. ОТУ'ХНУЦЬ зак. Зменшыцда, спасці (пра боль, пухліну). Ужэ лежыць коло курэня, отух, а була от така бакула! (пра сабаку, якога ўкусіла змяя). Цераблічы. Тэе зелье дай — да отухне боль. Мачуль. ОТХА'ЙВАЦЬ незак. Прыводзіць да памяді, ажыўлядь. Прочнуласа, бачу, мене отхайваюць, отціраюць. Хотамель. ОТХА'ЯЦЬ зак. Ажывіць, прывесці да самаадчування, выхадзіць. Ледзь, ледзь одхаялі, вон буў нежывы. Бярэжды. Як будзеш уміраць, то воды шапкою наберу І отхаю. Бярэжды. Ледбы отхаялі, коб вы, ка, зналі, мое жонуленькі! Аздамічы. ОТХВГЛЬВАЦЦА незак. Адвільваць. Шо я буду отхвільвацца, як до мене людзі ідуць. Старажоўцы. ОТХВОРОСЦІ'ЦЬ зак. Адхвастаць. Отхворосці ёго, Одаме, мо поцішэе. M. Малешава. ОТХЛА'Н м. Д Н е д а в а ць от хла ну. Адоьь вацца бесперапынна. Дождж не дае нам отхлану. Тураў
Дадатковыя словы
абў~шчо, адбьь, губішча, гўбу, оттогіурыцца, оттопурваць, оттухаць, оттухыуць, отухаць, отухнуць, отхайваць, отхаяць, отхворосціць
2 👁