У вас легкі хлеб, ву работаеце умушлено. (УгаражоўцьГЛ ё г к а с м е рд ь. Раптоўная смерць. Запясочча. ЛЕГКО прысл. Лёгка. От легко дышу, от хорошо мне! Старажоуцы. УБерэзцы легко доставацца вобою. Луткі. Лёгко рукам, то голове важэй (прымаўка).. Чэрнічы. Баба з колёс, то колёсам лёгчэй (прымаўка). Старажоўцы. Мазалі олівою, то легчэ стала ёго опара. Сямурадцы. Як дзеці ў кору лежаць, то трэба чысто красным крамом окна запнуць. Тогды лёгчэй (прыкмета). Дварэц. Памянш. л ё г е н ь к о, лё г к е н ь к о. Лёгенько іці без тое торбу. Старажоўцы. Лёгкенько. Верасніца. ЛЕГКОДУ'ШНЫ прым. Лёгкі, які мала выдзяляе цяпла. Осовые дрова бездушные, з іх зыру нема, воны лёгкодушные. Сямурадцы. ЛЕГКОТА', ЛЕГКОТА' ж. Лёгкасць. То колісь було, а цепэр лёгкота! Сямігосцічы. Зарэ легкоты дождалі пенсіенёры! Рубель. Колісь плетуць лапці ноч, а цепер легкота жыць! Старажоўцьь ЛЁГКУ'ШЫ, ЛЕГКУ'ШЫ мн., ЛЁГКУ'ША, ЛЕГКУ'ША, ЛЕУКУ'ША ж. Лёгкія. Лёгкушы достаў з кабана. В. Малешава. Дзеці легкушы не едзяць, то отдала курам. Верасніца. Печонка i легкуша варацца навек коліся. М. Малешава. А я наемса леўкушы да зап'ю молоком. Любавічы. ЛЕД м. Лёд. Поехалi по лёду, але слабы лёд буу. Луткі. Зімой сено по леду везуць. Кароцічы. Ой велікіе лёды булі на рэцэ! Бярэжцы. ДЛ ёд лё да м. Вельмі халодны. Навек ногі холодные, лёд лёдом/ Аздамічы. О д л ё д у до лёду. Ад ледаставу да ледаставу. Бурлак баржу цегнуу од лёду до лёду на рэцэ. Тураў. Коліся од лёду до лёду ў лапцях пастухі. М. Малешава. ЛЕДО'УНЯ, ЛЕДО'УНЯ ж. Лядоўня. Шоб рыба не погніла, тут була лёдоуня. Запясочча. Не топілі б, було б ек у лёдоўні. Луткі. ЛЁЗО' н. Лязо. У ножа гэто чэрэнкі, а гэто лёзо. Пагост. Лёзо ў сокеры вышчэрбілосо. Аздамічы. Лёзо. Луткі. ЛЕЛЯ ж. Кашулька (дзіцячая), сарочка (жаночая). Дай лёлю наложым! Запясочча. Лёля ў селян звалі, а сорочка — у нас. Дварэц. Хоць у одной лёлі, абы по любоеi (прыказка). Аздамічы. Памянш. л ё л е ч к а. Наложым лёлечку тобе, Одамко. Хотамель. ЛЁН м. Лён. После жыта, пшэніцы сеялі лён, а после