ОПА'ЛШЫ, ОПОчЛІНЫ мн. Адыходы пры паланн: зерня. Кдлісь опаліны мешалі ў хлеб. Тураў. Опаліны — шкорупка с проса, ек палаюць. Луткі. ОПАЛГЦЬ зак. Абпаліць, абсмаліць. Шыпак орэхду блісковіца опаліла. Луткі. Опалілі усёго, а вон не noшоў. Сямігосцічы. ОПАНА'С м. Д У О п a н a c a. Дзіцячая забава, У Опанаса гулялі, заўяжом очы да ловай. Тураў. OTLAP м. Палоика ў лёдзе, праіштая вадой. У опары рыба стоіць. Рыба як пойдзе на опар, то вона опарыць лёд i зробіць пельку. Пагост. ОПАФА ж. Апёк ад гарачай вады. Аздамічы. ОПАФАНЫ дзеепрым. Абвараны, апечаны варам, ашпараны. Опарана сечка м'якчэйша. Старажоўцы, Хлеб опараны у цебе. Аздамічы. ОПАФВАЦЬ незак. Заварваць. Опарваюць каліноўнік да варацъ з жытнёю мукою. Дварэц. ОПАФЫЦЦА зак. 1. Апячуюя, ашпарыцца. Хдрошэ беры, не опарса ў окропі. Рубель. Опарыўса на молоцэ, то й на воду будзеш дунуць (прыказка). М. Малешава. 2. Захварэць ад хуткага бегу (пра каня). Конь опарыуса. Аздамічы. ОПАФЫЦЬ зак. Апячы, ашпарыць варам. Унучэня опарыло ногу, да молоком! Верасніца. Як опарыш цыбулю, то стрэлок не будзе. Аздамічы. Дзежу опарыла кіпетком. Сямігосцічы. ' ОПАСКУ'ДЗІЦЬ зак. Апаскудзець. Шо я цебе опаскудзіла, абу-екіе слова говорыла? Старажоўцы. ОПАХЦІ зак. Апасці, асесці. Шчэ лісце не опало, а ужэ снег. Верасніца. Соўнейко опало. Луткі. Опаў м'екіш у хлебі. Аздамічы. ОПЕКЦР зак. Апячы. Боліць рука, трэба опекці прошвою, то вона так не будзе болець, Старажоўцы. ОПЕКЦРСА зак. Апячыса. Опёкса ў проківі. Луткі. ОПЕ'ЛЬКА ж. Дзірка для заходу рыбы (у жаку). Як этого сома уперло церэз эту малу опельку ў жак? В. Малешава. ОПЕ'НЬКІ мн. Апенькі. Опенькі коло пенькоў ростуць. Мачуль. Мы зовэм іх хілёцкіе опенькі, бо хільчане опенькі беруць, а мы не емд. Бярэжцы. ОПЕРЭ'ДЗЩЬ зак. Апярэдзіць. Я зас оперэдзіў, раней прыехаў. Дварэц. ОПЕРЭЗА'ЦЬ зак. 1. Аперазаць. М. Малешава
Дадатковыя словы
апяч^юя, мекіш, мякчэйша, опалшы, опаскудзіць, опелька, оперэдзщь, оперэзаць, орэхдў
1 👁