Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

НОРЭ'Ц, НЫРЭ'Ц м. 1. Балотная птушка, чомга Норёц бы гусак, шіяты нагле, ногі ў самом заду. Альтаны. Нырок. У норца дзюб, як у гэтого буська. Мачуль. Нырэц. Запясочча. 2. Нырэц, скачок пад ваду. Вон далёко норцэм плывё. Сямігосцічы. Котдры посыуе, то той норца да уцекац. Запясочча. Д Д а ць норца. Нырнуць. Ек даў норца! Луткі. От умее норца даць! Сямігосцічы. Д а в а ць нырца. Ныраць. Будзем нырца даваць! Аздамічы. НОФЭЧЧУ прысл. Настойліва, заўзята. Норэччу баба картоплі свое копае, соток восім ужэ вукопала. Пагост. НОС м. Нос, дзюба. Чужэе бачу под лёсом, а своё не бачу i под носом (прымаўка). Сямігосцічы. Рання пташка нос церэбіць, а пдзна — очы (прыказка). Цераблічы. Пярэдняя частка ў лодцы, чоўне. У чбуне е нос i п'ета. Чэрнічы. Востры канец касы. Аздамічы. Востры канец яйца. Хільчыцы. Д З а нос в о д з і ц ь. Скрываць сапраўдныя намеры. За нос вддзіць, а ты ходзі без корысці. Дварэц. На носу. Пра хуткае з'яўленне. У её ужэ трое дзецёй i чэцвёртое на носу. Старажоўцы. Ужэ весна на носуf перэжылі зіму. Пагост. Памянш. носок. У пчолы носок чуе ддорэ. Мачуль. Носок чечэ ў нашом дубе. Кароцічы. Носок побіўса, а пуха выйграла (пры гульні ў біткі). Сямігосцічы. У косё носок е. Цераблічы. Вухо i носок е ў гдлцы. Луткі. НОСАФ м. Чалавек з вялікім носам. Вон носар буў, з доўгім носом. В. Малешава. Носарь. Альтаны. НОСА'ТКА ж. Бочачка з носікам (для гарэлкі). Носатка — малёнька, плоска, круглая, як бубон. Аздамічы. Носатка — ек дзежи, ідзё сук зодку. Кароцічы. Носитка — бу ведро, з дужкою дзерэўяной, да поставяць на пдкуці сваты да подліваюць. Луткі. НОСАЛЫ прым. Насаты. Судак е, рыба така носата. Дварэц. НОСА'Ч м. Чалавек з вялікім носам. Луткі. НОСГЛКІ мн., рэдка н о с i л к а ж. Насілы. Хотамель. Носілка. Бярэжцы. ЫОСРЛШЦЫ мн. Тое ж. Носілніцы — дзве ждрткі сёно ўгдру носіці. Аздамічы. НОСГЛЫ мн., рэдка но с і л а ж. Тое ж. Дзе нізко i куп'е, то носШ на носілах, Сямігосцічы. Цалые носьлы