дапамозе ног. У ножную ступу можны усыпацъ поуведра. Верасніца. НОЖОВА'ТЫ прым. Абзолісты; з няроўнымі, завостранымі краямі (пра дошку з краю калоды пры прадольнай распілоўцы). Ножоваты брус на хату. Луткі. НОЖО'ВУ прым. Л Н о ж о в а ха т к а. Похва для нажа. У старых дзедбу булі кдліся ножовуе хаткі, туды ножы клилі. Луткі. НОЗДРА'ТЫ прым. 3 вялікімі ноздрамі. Ноздрата малёнька баба е тут такая. Дварэц. НО'ЗДРА ж. Ноздра. Позалазіць мошка ў ндздры целятам, то не знаюць, куда, дзёцца. Сямурадцы. У ноздрах е козулькі ў хлопца. Цераблічы. НОРА' ж. Нара, прарыты ход (звычайна ў зямлі). Борсук нору дзерэ на ву соком мёсці. Запясочча. В шоу звер норою. Хотамель. Глыбокая запоўненая вадой яма на балоце. Альгомель. Перан. сховішча, шчыліна. Поховаліса ў нёкіе норы да повулазШ после войны. В. Малешава. Памянш. норка. Ліс вукопаў норку. Бярэжцы. Норкі пордб'яцца, да почнё цекці той чдвен. Чэрнічы. НОРА'ЦЬ незак. Ныраць, даваць нырца. Вон добро нораё, а бабу не нораюцъ. Запясочча. НОРНЯ'ЦЬ, НЫРНЯ'ЦЬ незак. Тое ж. Лысіца, вона норняе добро. Альтаны. Чэрня тджэ добре нырняе. Там жа. НОРОВГСТЫ прым. Натурысты, з норавам. Норовісты конь, хай его холёра! Аздамічы. НОРОВІ'ЦЬ незак. Падвучваць, падбухторваць. Маці сынка норовщь: пойдзц сынку, жднку бщь, побі i навучай (з песні). Сямурадцы. НО'РОУ м. Нораў, звычка. Шчо город, то іншы нороў (прыказка). Бярэжцы. Воўк ліняе, а свой ндроў не меняе (прыказка). Хачэнь. Ўзняў норовы, да сцерэжэ головы (пра наравістага, але абачлівага, прымаўка). Запясочча. НОРЫ'ЦА ж. 1. Хвароба коней. Добрую кобылку забралі нёмцы, а коня з норщэю покінулі. Луткі. Норыца на шыі ў коня, то конь фальчывы ўжэ. Там жа. 2. Бліжэй неакрэсленая ўнутраная хвароба ў чалавека. Шчоб цебё норыца з'ела! (праклён). Сямігосцічы. Норыца — ек у серэдзіне шчось есць. Там жа. 3. Пашкоджанне ў бульбе. От добрые картоплі, але ўсё норыцоватые, норыца ў ix e. Сямігосцічы
Дадатковыя словы
борсўк, вўкопаў, зела, клйлі, козўлькі, нбзд, ножбвуе, ноздраты, нораць, норняць, норовіць, нороу, нырняць, пордбяцца
0 👁