Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ножная мае тоўкач, поперэчкі, сошкі, воська зелёзна, накладзіч. М. Малешава. НАКЛА'НЫ дзеепрым. Накладзены, закладзены. Вушкі ўжэ накланые. То на городзі ў стожок зложыла сено. Пагост. НАКЛА'СЦІ зак. 1. Накласці, напоўніць. Наклала капусты бочку. Запясочча. Налажыць, наваліць. Наклалі на воз, а воз як побег! Пагост. 2. Адзець. Спочатку боруць накладзі, а потом ужэ хамути надзевай. Верасніца. Накладзь сорочку, не ходзь голы! Луткі. Накласті штаны кажуть, i платье наклисті. Альпень. 3. Пакласці, пракласці. Наклалі на болоці грэблю. Цераблічы. Наклалi дорогу гусі по лену. Там жа. 4. Раскласці, развесці (пра агонь). Чому огню не накладзеш, мо дроў нема? Цераблічы. Да тые парцізаны наклалі огню, а немец побачыў да почаў стрэляць. Пагост. 5 перан. Набіць, пабіць. Не бщеса, я вам накладу, я вам дам! Мачуль. А Н а к л а с ц і го л о в о ю. Загінуць, прапасці. Коб ты наклала головою, гидоўка нешчасна! (праклён). Пагост. НАКЛА'СЦІСА зак. экспр. Наесціся, добра пад'есці. От я наклиуса кашы! Мачуль. Накладуса сала, оно воду попіваю. В. Малешава. НАКЛЕПА'ЦЬ, НАКЛЯ'ПАЦЬ зак. экспр. Набіць. О, я ему наклепаў, чуць домбу зайшбу! М. Малешава. Нёшчо вон трохі накляпаў ее, набіў. В. Малешава. НАКЛЕ'УЗАЦЬ зак. 1. Напэцкаць. О наклеўзала, понамазвала ўсюдэю! Кароцічы. 2 перан. Наплявузгаць. Бабу болыиэ наклёўзаюць, чым мужчыны. Кароцічы. НАКЛІКАЦЬ зак. Наклікаць, выклікаць. Од пожару не ўбежыш, як вбука не наклічэш (прыказка). Старажоўцы. НАКОВЕ'СЩЦА зак. Нахмурыцца. Шчось-то наковёсілоса, нешчо будзе дождж. Сямігосцічы. НАКОВЕ'СЩЬ зак. Нахмурыць. Шчо ты брові наковёсіў? Сямігосцічы. НАКОЗО'БЩЦА зак. Надзьмуцца, насупіцца. Надуўса, накозобіўса i нічого не говорыць. Хотамель. НАКО'ЩЦА зак. Натаміцца, набегацца. Сынок за дзень так накоіўса, шчо зразу ж заснуў. Тураў. НАКОЛЕ'СКАЦЬ зак. Намяшаць. Наколёскае цэлу міску цыбулі з кіслым молоком да ёжце! В. Малешава. m