НА'БЕЛО прысл. Начыста, канчаткова. Пойду полотна поперу набело. Верасніца. НАБГВАНКА ж. Від самаробнага палатна. Набіванку накідаюць у чотыры ніты, а ткаць то по одном ніту, на одзін пднож наступаюць. Луткі. НАБІ'ЛІЦЫ мн. Набіліцы. Шо прыбіваём — то набіліцы, шо закідиём — то это чоўнік. Луткі. НАБІ'ЛКІ мн., рэдка н а б f л к а ж. Toe ж. Бярэжцы. НАБІРА'ЦЬ незак. 1. Набіраць, Воду набірае радуга. M. Малешава. 2. Падпяваць. Ты почынай, а мы будзем набіраць. В. Малешава. Д Н а б і р а ць у н i т. Накідаць пражу ў ніт. Трэба набіраць у ніт, а дале ў бёрдо по дзве ніткі у одну тросцшу. Запясочча. НАБГРАЧ м. Малая каробка для збірання ягад, Набірач з коры робіцца. Луткі. НАБГРКА ж. Toe ж. Наберу брусніц дзве набіркі. Хачэнь. Набіркі большынствб з ліпы або уяза. Сямігосцічы. НАБІРНЫ' прым. Заразны, інфекцыйны. Вона набірная, та короста, сядзеш i наберэсса. Сямігосцічы. Набірны i ціх. Хотамель. НАБІФОК м. Малая каробка для збірання ягад. Деа набіркі отдала ёму, то ў ёго пдуно еедрд. Хачэнь. НАБГТО дзеепрысл. Пабіта, пакарана. Шо ўжэ набіто ёму, шо ў людзёй краў, а вон не кідае. Пагост. НАБІ'ЦЬ зак. 1. Пабіць, пакараць. Бона шчэ учора мене просьла, шоб я ее набіў, да ў мене не було часу (жартаўлівая пагроза капрызнаму дзіцяці). В. Малешава. Ее возъмуцъ да наб'юць, то вона плачэ. Хільчыцы. 2. Насадзіць, пасадзіць. В'язы набіў на копылы да поёхаў. В. Малешава. Магулу набіў на лобе. Сямігосцічы. 3. Нанесці, напхаць. Скрыню наб'е полотна. ХІльчыцы. Набіло плаву у той куток багазно. Сямігосцічы. НАБІЧКОВА'НЫ дзеепрым. Напханы, напоўнены. Пёрву аўтобус набічкованы людзей пдунюсенькі! М. Малешава. НАБІЧКОВА'ЦЬ зак. Напхаць, напоўніць. Повен мешок зёлъя набічковала! Старажоўцы. НАБЛАГАЦЬ зак. Нажадаць, нагаварыць. Наблагаюць усего молодым на весёльі. Хотамель. НАБЛІЖАЗЦЦА незак. Набліжацца. Ужэ осенёе, осень набліжаецца. Д.-Гарадок. НАБЛУ'ТАЦЬ зак. перан. Нахлусіць, наманіць
Дадатковыя словы
вязы, закідйём, магўлу, наберў, наблутаць, набюць, набілкі, набіць, набічковаць, пдўно, пдўнюсенькі, поперў
2 👁