тобе рубля! Хачэнь. Д Н а к а з к у. Яку казцы, цяжка паверыць. A ўжэ картоплі булі, то на казну, ніколі такіх не було. Сямурадцы. На о дну с ё р э д у ( с т а ра й ш ы, м о л о д з e й ш ы). Пра нязначнае адрозненне ва ўзросце. На сколько вон за мене старэйшы, на одну серэду? Верасніца. Х а т а на х а ц i ( ч о л о в ё к на ч о л о в е к у І з іншымі назоўнікамі). Пра цеснату. Колісь хата на хаці було ў нас. Запясочча. НАБАЙО'ЦЬ зак. Нагаварыць, набалбатаць. Вона набайсіць усёго тобё. Верасніца. Вам коё-чого набайсілі. Цераблічы. НАБА'КЕР, НАБА'КІР прысл. Набок (пра галаўны ўбор). Некоторые носяць шапку набакер. Тураў. Шапку набакір да пошоў. Запясочча. НАБАНДЬГЖЫЦЬ зак. Напіхаць, наладаваць. Ту куклу як набандыжыцъ, то ўсе дзіця закрыв. Альшаны. НАБАТРА'ЧЫЦЬ зак. Нестаранна зрабіць работу. Аздамічы. НАБА'ЧЫЦЦА зак. Наглядзецца, пабачыць. Жыўшы на людзях, усего набачышса. Верасніца. НАБА'ЯЦЬ зак. Нарасказваць неверагоднага, напрьь думваць. Набаяла, шчо дзёці бояцца дохаты іці. В. Малешава. НА'БЕ прысл. Добра што. Седзяць там, уабе нідзе ніхтб не мешае. В. Малешава. НАБЕГА'ЦЬ незак. 1. Набягаць,1 наскокваць. Воз набегав, а вон дзёржыць — добры конь! В. Малешава. 2. Раптоўна з'яўляцца (пра гуз, пухлшу). Япа набегае, як удырыць корова корову ў хлябіну. М. Малешава. А Н а б е г а ць на вум. Прыходзіць у галаву, успамінацца. Нішчо на вум таке не набегае, шоб сказаць вам. Кароцічы. НАБЕТЦІ зак. 1. Наскочыць, наляцець. Коб вон седзеў, то ў се добро было б, а вон под прыгну ў i набег на ту палку. Сямігосцічы. 2. Здарыцца, прыйсціся. Трэбо жыць, як набежыць (прымаўка). Старажоўцы. А Н а бег ц i на вум. Прыйсці ў галаву, успомніцца. От так нешчо набегло на вум, то й сказаў. Хачэнь. НАБЕ'ДРЫ мн. Набадры. Набедры то, шоб хомут на вушы не падаў. Мачуль. НАБЕ'ДРЫКІ мн. Тое ж. Еслі есцъ на коню набедрыкі, то вон дзёржыць воза. В. Малешава
Дадатковыя словы
зяўляцца, набайоць, набатрачыць, набачыцца, набаяць, набегаць, нікблі
2 👁