ЖЭРО'БНА прым. Жарэбная. Жэробная кобула ожэрэбіласа да прывела хорошэе жэрэбя. M. Малешава. ЖЭРО'БЧЫК, ЖЭРЭ'БЧЫК м. Жарэбчык. Буў жэробчык муры ў нас. Цераблічы. Жэрэбчык. Альшаны. ЖЭФТОЧКА' ж. Жэрдачка, шосцік каля печы, на які вешалі адзенне, поецілкі. Запясочча. Частка ткацкага станка. Кароцічы. ЖЭРУ'Н м. Абжора. Прыбёглі жэруни, давай ім есці! M. Малешава. ЖЭФЦІ незак. Жэрці. Ж°рэ як не ў себе! Запясочча. Воны ловілі, а я буду жэрці? В. Малешава. Ну й жыруць свінья, жыруць-жыруць, до шкарлаціны жыруць! Хотамель. ЖЭФЭБ м. 1. Доля, лёс. Мне такі жэрэб попаў, нічого не зробіш. Верасніца. Век не перэедаўса, то й не хворэў, такі ему жэрэб вупаў. Пагост. 2. Кіёчак пры іульні ў жэрэб.ДУ ж э р э б. Дзіцячая гульня з кіёчкам. Сямігосцічы. ЖЭРЭБЕ'Ц м. Жарабок. Повезлі до Турова жэрэбцэм. М. Малешава. Перэпіваю чорного жэрэбца, шо жэніцеса без венца (з вясельных прыгаворак). Старажоўцы. Чого ты ржэш, ек жэрэбец? Верасніца. ЖЭРЭБГЦА ж. Жаробка, маладая кабылка. Жэрэбіца хороша, шчэ незапрагана. Цераблічы. Памянш. ж э р э б і ц к а, жэрэбі ' чк а. Жэрэбіцку кобула прыўели. Хачэнь. Жэрэбічка. Аздамічы. ЖЭРЭБ1ДЩА незак. Жарабіцца. Не крычы, кобула жэрэбіцца! Пагост. ЖЭРЭБY\\h незак. Жарабіць. Нбва-новіна, шоб не болела голова, а тогды шоб заболела, ек будзе конь кобулу жэрэбіць (г. зн. ніколі, жартоўна, прыгаворка, калі ўпершыню каштуюць садавіну ці гародніну з новага ўраджаю). Хачэнь. ЖЭРЭБО'К м. Жэрабя. Поцягнем жэрэбкі, хто вы. цягне короччу, той побежыць. Сямігосцічы. ЖЭРЭБЯ', ЖЭРЭБЯ' н. 1. Жарабя. Не подпускав к жэрэб'яці кобула. Пагост. А дзе жэрэб'я? — По лепёшніку погнала его. Цераблічы. 2. Жэрабя. Цегнулі жэрэбі на загоны, ек дзеліліса з бацьком. В. Малешава. ЖЭФЭДЗЬ ж. Жэрдка. Жэрэдзі на плота коньмі прывёз. Пагост