ДУДУ'КАЦЬ незак. экспр. Бубнець, паціху гаварыць. Седзеў да дудукаў з ей. M. Малешава. ДУДУ'ЧКА ж. Шайба (драўляная, з губы), якую ганялі дзеді па лёдзе. Запясочча. ДУ'Ж АЦЬ незак. Здаравець. Стала мед есці да думав. Пагост. ДУ'Ж КА ж. Ручка ў кошыку, вядры. Аздамічы. ДУ'ЖЫ прым. Дужы, модны. Як вашы дзеці — дужые, здоровуе? Хачэнь. Бацько i маці булі дужые шчэ. Сямурадцы. ДУК. м. Шайба (драўляная, з губы), якую ганялі дзеці па лёдзе. Д С т а ц ь, як дук. Зрабіцца круглым, поўным. Аздамічы. ДУКОВА'ЦЬ незак. Вучыць, павучаць. Мала шчэ ты дуковаць мене! Хачэнь. ДУЛ, ДЫЛ ж. Тонкі пыл. Толькі дулу от того лёну еісіць. Верасніца. Окром пуху, ек скубеш гусей, е дыл. В. Малешава. Памянш. д у л о ч о к. Вусеваеш одно дулочоктой з мукі на пірогі. Верасніца. ДУЛЁВА'ХА ж. Груша добрага гатунку з вялікімі пладамі. Запясочча. ДУЛЁУКА ж. Невялікая даўгаватая груша. От дулёвок багато, аж гольё гнецца. Пагост. ДУ'ЛЯ ок. 1. Груша добрага гатунку i яе плод. Прышчэпы зовуца дулі, а зарэ грушы. Луткі. 2. Фіга. Кроз карман дулю не дае нікому, она ў вочы скажэ. Хачэнь. ДУМА' ж. Дума, думка. Дума думу побівае (прыказка). Дварэц. Дума за морэм, а смерць за плечыма (прымаўка). Аздамічы. ДУ'М АЦЦА незак. Думацца. Думалосо тоды, век нічого не пэрэжывеш, не пэрэбудзеш. Бярэжцы. ДУ'МАЦЬ незак. 1. Думаць. А я думаю сама собе: хай! Дварэц. Коля, твой собака моўчыць, вон не ўкусіць? — А чорт ёго знае, шо вон думав! Бярэжцы. 2. Жадаць. Вон мне добра не думав. Аздамічы.... ДУ'МКА ж. Думка. I думкі нема палщь печ. М. Малешава. ДУ'НУЦЬ зак. Дунуць. Дзе песок да дуне, то дзірочкі робяцца. Кароцічы. Коб вёцёр не дунуў, то спаліло б нас. Хотамель. ДУПЛЕ' и. Дупло. Дзерэво зогнілб, дупле. Запясочча. Слепетні ў дзерэві седзяць у дуплях. В. Малешава. ДУПЛЕНА'ТЬІ прым. Дуплісты. Сосна дуплената росте. Рубель
Дадатковыя словы
дудукаць, дудучка, дуля, дулёваха, дупленатьі, дўплях
4 👁