ДРЬГБАЦЦА незак. Трапятаць, уздрыгваць. Шчэ велікі карась трохі дрібаўса. Луткі. ДРЫТА ж. Дрыжыкі. Цэлу ноч кідало ў дрыгу, хвороба нека. Сямігосцічы. ДРЫТАЛКА ж. Вялікае вясло на плыце. Хотамель. ДРЫГАНЬГ мн. Трыножка з палак для падвешвання калыскі ў полі. На дрыганох кольбель вешалі. Пагост. ДРЫТАЦЬ незак. Дрыгаць. Корова заднею ногою дрыгав, то велікі будзе мороз. М. Малешава. ДРЫГО'М прысл. АДры го м d ры ж аць. Вельмі дрыжаць, калаціцца. Дрыгом дрыжыць за горэлкою. М. Малешава. ДРЫГСУТА ж. Дрыжыкі. Нека напала дрыгота, бі грубі не топіла. Сямігосцічы. ДРЫГСУТКА ж. Тое ж. Ужэ дрыготка берэ, холодно. Запясочча. Шо на цебе дрыготкі напалі? Цераблічы. ДРЫГУ'ХА ж. Студзень. Мы поставілі ім дзве міскі дрыгухі. Кароцічы. От наварыла дрыгухі доброе, як рэмёнь, хоць ты стань. Луткі. ДРЫЖА'ЦЬ незак. Дрыжаць. Не дрыжы, як Назар над млінцамі. Мачуль. Кожух лежыць, а пан — дрыжыць (прымаўка). Аздамічы. Ек недобрэ лежыць, то ў его серцэ дрыжыць (прыказка). Там жа. Болобан бежыць — болото дрыжыць (загадка). Овечка (адгадка). Хачэнь. ДРЫЖА'ЧКА ж. Дрыжыкі. Дрыжачка трэсе. М. Малешава. ДРЬГЖВА ж. Студзень. Запясочча. ДРЫЖКА ж. 1. Студзень. Як була я молода, то бояласа ету дрыжку есці, вона ворушыцца. М. Малешава. 2. РаслІна дрыжнік. Некоторые кажуць божое мацер слёзкі, а мы ек венкі бегалі віць, то казалі дрыжка. Луткі. ДРЫН м. Палка. Дрын на цебе трэба. Цераблічы. ДРЬГНДА ж. экспр. Худая нязграбная істота. Ек суха корова, то кажуць дрында. М. Малешава. ДРЫ 'НДАЦЬ незак. Цягацца. Годзі дрындала по гэтой хаці, села б луччэй да поседзела б. Луткі. ДРЫНДОВА'ЦЬ незак. Танцаваць заўзята. Так бацько на веселлі дрындоваў, шо подошва отваліласа. Пагост. ДРЬГПА ж. экспр. Брудны, неахайны чалавек. Каоісуць дріпа, ек чоловек гразны ходзіць. Пагост. ДРЬГПАЛО н. экспр. Тое ж. Это дрыпалог дрыпса поўз цебе ідзе, то моўчыць. Луткі