KO'HCKI, КО'НЬСКІ прым. Конскі. Конто копуто, на ём кожа тоўста. Запясочча. Пастухом конскім давалі снёданье. Сямігосцічы. A К о н с к і шч а в е р. Конскае шчаўе. От хондзі, я сача звераласа, помогав той конські шчавер. Хачэнь. К б н с к і к в а с о к. Конскае шчаўе. Альпень. К о н с к і с і т н і к. Балотныя ірысы. Запясочча. К 6 н с к a п'е ў г a. Слімак. Кароцічы. К 6 н ь с к а л е п ех а. Балотныя ірысы. Коньску лепеху коровы i коні едзяць. Луткі. К о н ь с ь к і ро м ё н о к. Рамонак. Луткі. КО'НЧА прысл.. Абавязкова. Конча браць поўкопу? Можно берэмочкамі. Бярэжцы. КОНЧА'ЦЦА незак. Канчацца. Тые хлопцы кончаюцца зо смеху. Хотамель. ЕслІ не так, як вона скажэ, так, було, кончаецца! Кароцічы. Ужэ не чуе — кончаецца. Пагост. КОНЧА'ЦЬ незак. Заканчваць. Началі кончаць,, i зарэ не кончылі. Хотамель. Як кончаюць жацъ, то беруць за конца серпа i так о кочаюць. Як упадзе ніцком, то на той год дожджэш жацъ, а як у верх — то не дожджэш (павер'е). Хачэнь. КОНЧУ'К м- Канчук. ВШць кончук на сцене, бі по попу, по жоне (прымаўка). Аздамічы. КО'НЧЫЦЦА зак. Кончыцца. Кончыласа последняя квадра молодзіка. Верасніца. Сашочку п'яць кончылоса. В. Малешава. КО'НЧЫЦЬ зак. Скончыць. Учора кончыла лён рваць. Сямігосцічы. КОНЬ м. Конь. Конь бачыць уночы. Верасніца. Буў конь, да з'ездзіўса (прыказка). М. Малешава. Уродзіцца конь з лысіною, то вон здохне такі (прыказка). Хачэнь. Семсот свішчэ, а чэтырэ плешчэ, а дзве свечкі гораць, а два янголі стояць (загадка). Конь у колёсахi (адгадка). Там жа. А Б і ць коня. Біць па цурцы палкай у час гульні ў цурку. Хачэнь. КОНШ ЛЯ7 н. Конік. Молодэ коншля, то лошак зовуць. Рубель. КОНКУК м. Канячына. Два годы тому конюку. Цераблічы. КО'НЮХ м. 1. Конюх. Хільчыцы. 2. Вялікі воўк. Хачэнь. КОНЮШЬГНА ж. Канюшына. Сено таке хорошэ, наполовину с конюшыною. Сямігосцічы. От засела конюшына, як шчотка! Цераблічы
Дадатковыя словы
kohcki, зездзіўса, кончацца, коньскі, конюкў, павере, поўкопў, пяць
1 👁