на ўставе грошы давалі. Сямігосцічы. Коніна наеласа, а вон шчэ напоіў. Любавічы. Коніну ўкусіць пУяць пчол, то конец. Цераблічы. Памянш. к о н і н к а. Одна конінка, i тая не цягне. Верасніца. КОНОВА'Л м. Канавал. Некіе коновалы ходзілі аўстрыйцы, то ў нас ночовалі. Луткі. КОНО'ЗА ж. Капрызная фанабэрыстая асоба. Запясочча. КОНО'ЗІЦЦА незак. Фанабэрыцца. А вон конозіцца своею роботою. Тураў. Людзі сталі богачэйшые, да вельмо конозяцца. Старажоўцы. КОНО'ЗЛІВУ, ГОНОЗЛІ'ВУ прым. Капрызны, спешчаны. Кондзлівэ этэ дзіця. Луткі. Вон такі гонозліві} ек скажы, то засердзіцца. B. Малешава. КОНОЗО'БІЦЦА незак. Капрызнічаць, куксідда. Дзіця конозобіцца, нешчо нездорове. Запясочча. КО Н О ЗО 'БКА ж Пасудзіна ў выглядзе бочкі, спледенаЯ'З лазы i саломы. Конозобка плецёна така, жыто сыпалі, горло вузке: Запясочча. КОНОПА'ТКА ж. Кліночак, якім забіваюць мох між бярвенняў у сцяне. Запясочча. КОНОПАТЫ прым. 3 пакалечаным носам. Нехорошо буць конопатому, але шчо зробіш, колі носа зуродовалі. Тураў. КОНОПА'ЦЩ Ь незак. Канапаціць. Хату конопацяць, як зроб'яць струба. Аздамічы. КОНОПЕ'ЛЬКА ж. Канапелька. Конопелька — это як ногі прэюць, то перэсыпаюць. Луткі. Пальцы поросцірай, то погоіцца од конопелькі. М. Малешава. КОНО'ПЛІ мн« Каноплі. Коноплі сеелі, шоб точка не шла. Дварэд. С коноплямі варэнікі колісь робілі. Луткі. Воробей с конопель, а сініца — з маку (прымаўка). Сямігосцічы. Л К о н о п л і с ё яць. Звычай кідаць канапляную мякіну ў вокны ў пэўны дзень. Гэто на Ондрэя коноплі сеялі. С'яты Ондрэй коноплі посей. Сыпнуць у окно да слухаюць, шчо там у хаці скажуць. Як скажуць «сядзь», то замуж не вуйдзе, будзе дома седзець. Хачэнь. КОНО'ПЛНИЧЭ н. Канаплянішча. По коноплішчы жыто сеем. Луткі. КОНОПЛЯ'НКА ж. Канаплянка (хустка). Зав'яжы №ця коноплянку гету, а то змерзнеш на дорозі. Кароцічы. КОНОПЛЯ'НЫ прым. Канапляны. Коноплена вероўка сплецена хорошэ. Цераблічы
Дадатковыя словы
вўзке, гонозліву, завяжы, зробяць, коноза, конозліву, конопатка, конопацщ, коноплничэ, коноплянка, конопляны, спледенаяз, сяты
27 👁