Тураўскі слоўнік (1982). Том 2. Д-К. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

KOMDA'HKA, КОНПА'НКА ж. Сяброўка, канпаньёнка. Мы ей не конпанкі. Запясочча. КОМПАНОВА'ЦЬ незак. Сябраваць, быць у адной трупе. Хай лепт з етым хлопцэм компануе. Сямурадцы. КОМПУ'ЗІЦЦА незак. Капрызіць, надзімацца, паказваць крыўду. Компузіцца дзеўка, плачэ, свой капрыз постаўляе (пра дзіця). B. Малешава. КО'МЧАЦЬ незак. Комкаць. Комчае хлеб без зубоў. Мачуль. КО'МШАНЫ прым. Мяты, цёрты. Комшана солома с-под молоцілкі. Бярэжцы. КОМЯ'ЧЫ ЦЬ незак. Камячыць. Ком'ячыш плацье свое! Алыпаны. КОМЯ'ЧЭНЫ прым. Камечаны. Ком'ячэнэ плацье, трэ покачаць. Луткі. КО'НАУКА ж. Пасудзіна для вады. Конаўку на сенокос бралі. Кароцічы. КОНДОРО'Б м. экспр. Таўстун невысокага росту. Пагост. КОНЕ'Ц м. Канец. Гэто не наш конец хороніў тых noбітых, а той. Чэрнічы. Да йшчэ не конец, шчэ будзе дождж. Дварэц. A вужоў, то шо вон іх поб'е, то конца нема. Луткі. КОНЕ'ЧНЕ прысл. Канечне. Конешне,, межу не положено було ораць. Луткі. Крайне, вельмі. Можно i c тыждзень побуць, не конечне воны нам. Цераблічы. КОНЕК м. Канёк на даху. I конька ўдвоіх сцеглі. Луткі. От нешчо забівае дождж на гору, мо россохса конёк. Верасніца. KO'HIK м. 1. Страказа. Конік летае, комароў есць. Луткі. Як багато конікоў, то будзе картоплюў багато. Запясочча. 2. Палічка-касячок у вуглу. Клечанье на коніка стаўляць. Сямігосцічы. Бакавая дошка ў паліцы (з крукам унізе). Дварэц. Дошчачка з дзіркай, пры дапамозе якой падвешваецца да столі шост. Хотамель. Самы верх страхі. Бярэжцы, Дэка ў скрыпцы. Запясочча. 3. Удар па цурцы кійком (пры гульні ў цура). Запясочча. 4 мн. Люцік едкі. Натрэш конікамі, то ваўка зробіцца. Луткі. 5. Упрыгожанне на адзенні ў выглядзе ломанай лініі. Пагост. A З р о б і ць к о н і к а. Пакінудь след, стукнуўшы па тонкім лёдзе. Альпень. У к о н i к i. У бакі. От рано, так мене ў конікі ведзе. М. Малешава. Воны ў конікі ледво попрыходзяць, потом'яцца. Дварэц. КОНГНА ж. зніж. Конь. Таку коніну маў добру, шо