Тураўскі слоўнік (1982). Том 2. Д-К. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 273  ▶ 
ее вухо дмуянуў, а ў праве вышоў (з казкі). Запясочча. ДЗЮБ м. Дзюба. У любой пташкі е дзюб. Мачуль. Так/ дзюб велікі ў чмеля. Цераблічы. Ужэ дзюбом подперласа, здыхае (пра гусяня). Там жа. ДЗКУБА ж. Тое ж. Як качкі похаваюць дзюбі, то будзе холодно (прыкмета). В. Малешава. Памянш. дзюбк а, д з ю б о ч к а. Гусь воле напхав поўнэ до самое дзюбкі. Хачэнь. Кулік бегае поўз ржу, дзюбочка остра. Запясочча. ДЗЮ БА'ТЫ прым. 3 вялікай дзюбаю (або носам). Дзюбаты пугач, так як коршак. М. Малешава. ДЗКУДЗІК. м. экспр. Парсючок. От дзюдзікі хорошие! Цераблічы. ДЗЮ-ДЗЮ-ДЗЮ выкл. Выгукі, якімі падклікаюць свіней. Хачэнь. ДЗЮ ДЗЮ 'КАЦЬ незак. экспр. Гаварыць. Годзі ты ўжо дзюдзюкала, седзіш да дзюдзюкаеш, дзюдзюкалка! Запясочча. ДЗЮ 'ДЗЬКО м. экспр. Парсючок. Луткі. ДЗЮ'ДЗЯ ж. экспр. Свіння (y размове з дзецьмі). Бярэжцы. ДЗЮ 'Ж Ы Н м. Тузін. Цэлы дзюжын дзецей у ее. Луткі. ДЗЮ 'Ж Ы ЦЬ незак. Моцна праяўляцца, уздзейнічаць. Ужэ так дзюжыў дождж усю ноч! Верасніца. Боны іх дзюжаць, тых радовых, офіцэры. Луткі. ДЗКУЛІК м. экспр. Парсючок. Алынаны. ДЗКУЛЯ-ДЗЮ'ЛЯ-ДЗКУЛЯ выкл. Выгукі, якімі падклікаюць свіней. M. Малешава. ДЗКУНЯ-ДЗКУНЯ-ДЗЮ'НЯ выкл. Выгукі, якімі падклікаюдь парася. Азяраны. ДЗЯ'БЕЛ, ДЗЯ'ВОЛ м„ Д 'ябал. Хоць одзін дзябел да светы e (прымаўка). Верасніца. Чорт мы каам, або дзявол. Сямігосцічы. ДЗЯ'БІЦЬ, ЗЯ'БІЦЬ незак. Моцна прыпякаць, хвастаць. Коліся дзябляць i дзябляць морозы. Хачэнь. Дождж дзябіць. M. Малешава. Мороз зябліць, сыры мороз, аж хаты скрыпяць„ Буразі. ДЗЯ'БКО прысл. Холадна, зябка. Дзябко на дворэ, сыросць. Цераблічы. От дзябко, аж сіроты ўстаюць (прымаўка). Аздамічы. ДЗЯ'БНУЦЬ зак. Пекануць, прыпячы. От дзябнуў мороз/ Да на голу землю — погано! Сямурадцы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дзюдзя, дзюля, дзюня, дзябнуць, морозі, такі
2 👁
 ◀  / 273  ▶