КАПЛОУ'ХІ прым. Віславухі. Каплоухі такі доўгі кабан. Луткі. КАПОВА'ЦЬ незак. Цяміць, усведамляць. Нешчо еон нічого не капуе, не знае нішчо, Цераблічы. КАПОНЕ'ЦЬ незак. Модна капаць. У мене аж з носу капоніць пот! Бярэжды. КА'ПОСНІК. м. Паскуднік. Запясочча. КА'ПОСЦЬ ж. Паскудства. Капосць зробілі ў хаці. Запясочча. КАПО'ТА ж. Сукенка з рукавамі. Здымі с плоту капоту, шо я повесіла сохці. Верасніца. КАПРЫ'ЗА ж. Капрыза. Аздамічы. КАПРЫ'ЗІЦЬ незак. Капрызіць. Понавучваліса капрызіць! Однэ да друге — зарэ вукіну на двор. Кароцічы. КАПРЫ'ЗНЫ прым. Капрызны. Капризное дзіця твое. Бярэжцы. КАПУРНО'я. зневаж. Капуста. Кблісь елі однэ этэ капурно нешчаснэ! Верасніца. КАПУ'СТА ж. Toe ж. Бі попел на капусці, то гусень будзе. Сямігосцічы. КАПУ'СЦІНА ж. Адна расліна капусты. Коб гурок, коб ека капусціна була! Хачэнь. КАФА ж. Кара, пакаранне. Кару дала коту — удырыла розкою по меху. Луткі. Жыць без пиры нема горшое кары (прыказка). М. Малешава. Памянш. к а р о н ьк а. А шчо гэто за коротка на мене? Завошчо? СяЬ мурадцы. КАРАВА'Н м. Вялікі плыт (250—300 м). Зводзяць гонкі да обведуць дротом, да ідзе караван за водою. Дварэц. На каравані сем человек, одзін человек на каpaeani атаман. Чэрнічы. КАРАГЛЕ' мн. А У кар агле. Дзіцячая гульня ў гарадкі. У карагле ігралі колісь, поставки іх да б'еш палкою. Цераблічы. КАРА'К м. 1. Корч. Карака з лесу прыв'ёз. Алыпакы. Дрова смоловэ каракі — ані порэзаць, ні посекці. Запясочча. 2. Хвосдік. Одбіў карак у гарбузы. M. Милешава. КАРАКОВА'ТЫ прым. Карчаваты. Каряковаты лес, нізкі. Альшаны. КАРА'ЛІ мн. Каралі, пацеркі. Каралі з буцкоў ці гусочок? Запясочча. КАРА'ЛІКІ мн. Мальва. Вукопала коло дорогі ко
Дадатковыя словы
беш, гарбўзы, каповаць, капонець, капоснік, капота, капурноя, караковаты, каралікі, мйле, пйры, прывёз
3 👁