рэньчыка i посадзіла коло прызбу. Гэтые каралікі ўсе лето цвітуць. M. Малешава. КАРАМЕ'ЙДА ж. Неахайная, няспрытная жанчына. До карамейды ў хату не зайдзеш, кругом павуць, гразь. Верасніца. КАРА'СЬ м. 1. Карась. У Ербеёўскім карасі дзержацца навек. Луткі. E карисі красные, есцека i белые карисі. В. Малешава. 2. Шырокі жалезны падосак на драўлянай восі (рабілі ў Д.-Гарадку). Воз на карасёх — это старынны воз. В. Малешава. КАРА'ЦЬ незак. Караць. Рыбакі ловяць браконьероў i караюць. Сямігосцічы. Шоб буў бог на том небі, то б усіх грэшнікоў караў, а ек не карае, то нема ёго. П а гост'. КАРАЧКОВА'ТЫ прым. Крываногі. Карачковаты хлопец. Цераблічы. КАРАЧОВА'ЦЬ незак. Ісці ў развалку. Ідзе, карачуе п'яны! Алынаны. КАРАЧУ'Н м. Крываногі чалавек. Крывоноге таке дзіця, то зовом карачун.. Луткі. Ідзе человек да ногі ву~ гнуты, то кажуць карачун. В. Малешава. КАРАЧУНОВА'ТЫ прым. Крываногі. Ек ідзе, то ноei шыроко ставіць, можно возом проехаць, это i е карачуноваты. М. Малешава. Карачуноваты, шо ногі дугою мае. В. Малешава. КАРБ м. Рубец, засечка, зарубка, штрых. На рогу ў корові есцека карбі такіе. В. Малешава. Сем карбоў — вот хорошая вутва! (пра выступы на дзюбе качкі, па якіх пазнаюць яе ўзрост). Мачуль. КАРБЕ'Ж м. Тое ж. Купуеш короўку, карбежы лічы, колько целят було. Сямурадцы. Под прыпечком карбежы, хто ведае — не кажы (загадка). Зубу (адгадка). Хачэнь. Памянш. к а р б ё ж ы к. Наробіла карбежыкоў на палцы. М. Малешава. Карбежыкі на булцы хлеба. Запясочча. КАРБО'ВАНЫ дзеепрым. 3 цісненнем, з нарэзкамі, з насечкамі. У вас плашч карбованы. Кароцічы. КАРБОВА'ЦЬ незак. Рабіць зарубкі, насечкі, цісненне, штрыхі. Карбоваць трэба мучку, шчоб не була права, ее лепш прасці. Луткі. КАРЗА'Н м. Кажан. Хачэнь. КАФКА ж. Карак. Карка e ў чоловека, a ў коня холка. Запясочча. КАФКАЦЬ незак. 1. Каркаць. Хай над тобою воро
Дадатковыя словы
карамейда, карачоваць, карзан, карйсі, пяны
6 👁