но ў 10 пасмаў. У дзесятку i ў осьмачку большинство було полотно. Верасніца. 3. Кучка састаўленых жытніх снапоў у полі. Дзесяткі буваюць разные: одна жонка зробіць сноп большы, друга — меншы. M. Малешава. ДЗЕСЯ'ТОК м. 1. 20 жмень трапанага льну. Запясочча. 2. Мэндлік з дзесяці снапоў. Аздамічы. 3. Дзесятак. Мне на п'ятый дзесяток дзев'яць год. Аздамічы. ДЗЕ'ТВОРА ж. зб. Дзетвара. Зобралоса дзетворы багато. Цераблічы. От дзетвора! Екіе лёта, такі розум (прыказка). Луткі. ДЗЕ'ТКГ мн. 1. Дзіцятка. Не бойса, дзеткі, росказвай мне смело. Луткі. А ты, дзеткі, бачыла? Хачэнь. Шо ў цебе, дзеткі, боліць? Верасніца. 2. Дзеткі. П 'яцеро дзетой було ў ёго. Старажоўцы. ДЗЕТКІ-ДЗЕ'ТКІ выкл. Выгукі пры падкліканні парасят. Альпень. ДЗЕ'ТНА прым. Цяжарная. От гладкаусеодно шо дзетна. Мачуль. ДЗЕ'-ТО прысл. Дзесьці. Маці з коньмі дзе-то ў лесу. Бярэжцы. ДЗЕТОВО'ДУХА ж. 1. Квактуха, якая мае куранят. Запясочча. 2 перан. Тая, што любіць займацца з дзецьмі. От дзетоводуха, за дзецьмі кончаецца! (на малую дзяўчынку). Альпень. ДЗЕУБЕНУ'ЦЬ зак. Дзеўбануць. Сорока дзеўбенула ў ейцэ да не з'ела. Хачэнь. ДЗЕУБНУ'ЦЬ зак. Toe ж. Певень дзеўонуў у жылу, сіняк доўго буў. Луткі. ДЗЕУБЦГ незак. Дзяўоці. Та трава ніяка, ее i куры не будуць дзеўоці. Верасніца. Шпакі помідоры дзеўбуць, заразы! Пагост. ДЗЕУЗНО' н. зневаж. Дзяўчына. Вот дзеўзно, нейдзе заберэцца да ходзіць! Не шоб Хату прыбраць. В. Малешава. ДЗЕ'УКА ж. Дзяўчына. Замужэм? — Не, дзеўка шчэ. Цераблічы. А ты хвалі дзевок, не шкодуй на іх хорошіх слоў. Пагост. Хороша дзеўка фізкультуру робіла; вона ж вучона, на робоці не наломіцца. M. Малешава. ДЗЕ'УСТВО «. Дзявоцтва. За могд дзеўства тэ було. Сямігосцічы. ДЗЕУЧОЧУФ, ДЗЕУЧУ'Р м. Малы хлопчык, які ходзідь яшчэ без штаноў або паводзіць сябе як дзяўчынка. Запясочча. Дзеўчур. Луткі. ДЗЕУЧУ'К м. Дзяўчо. Гоп-чук, чук, чук, луччэй хлоп
Дадатковыя словы
дзевяць, дзеткг, дзеубенуць, дзеубнуць, дзеука, дзеуство, дзеучук, дзеучур, дзеўбнуў, дзеўбці, дзяўбці, зела, пятый
2 👁