ДЗЕРКІ' прым. Які лёгка дзярэцца. Лоза есцека дзерка, а e крдхка. B. Малешава. ДЗЕРМ О'ЗНІК м. Хмызняк. Якая там сеножаць — толькі адзін дзермознік. Тураў. , Д ЗЕРУТА ж. Ільняная або канапляная посцілка, тканая з узорамі. Дзеругі поверх ложка засцілаюць. Цераблічы. Ее дзеругу ўзелі на выстаўку. M. Малешава. ДЗЕРУНЫ ' мн. Дранікі. Дзеруноў я надрала з картопляў. Хачэнь. ДЗЕРУ'ЧЫ прым. Драпучы. Вона, та дзерэза, вельмі дзеруча. M. Малешава. , ДЗЕ'РЦІ незак. 1. Драць. Дзе ты лозу дзёр?— У Коликах. Луткі. Кошкі за душу дзеруць,,а вона не дбае домоў. Дварэд. Колісь неек, кажуць, крупы дзерлі, а цепера готовые ў лаўцы купляём. Запясочча. 2. Паднімаць цаліну. Дзерці дуброву. Альшаны. ДЗЕ'РЦІСА незак. 1. Драцца. Як хвоя стрыжэнь, то не дзерэцца. Запясочча. 2 перан. Няўмела пець. Молоды пеўнік дзерэцца. М. Малешава. Дрэцца, крычыць, а шо поё — сам не пойме. В. Малешава. ДЗЕРЭВІ'НА ж. Бервяно1. Добра дзерэвіна попаласа. Луткі. Одна дзерэвіна мне трэ ў хату. Тураў. ДЗЕФ ЭВО н. Дрэва, драўніна, лесаматэрыял. У дзерэві стрыжэнь е ў серэдзіне. Луткі. А коліся сюдой дзерэво плавілі. Дварэд. ДЗЕРЭЗА' ж. Расліна павітуха. От засела дзерэза ў npocil Цераблічы. Зелье е дзерэза ў полі, воно чэпляецца. Луткі. Як пойдзе дзерэза по льну — лён пропаў. Альгомель. ДЗЕРЭ'УНЯ ж. Вёска. Казалц шчо колісь стояла дзерэўня от коло могілок о. Это було село там. Пагост. ДЗЕРЭУЯ'НКА ж. Расліна крываўнік, а таксама падобная да яго расліна з цвёрдым тонкім сцяблом. Дзерэўянку корову едзяць добрэ. Чэрнічы. Дзерэўянка i зрыўнік — тэ самэ. Цераблічы. Лугавы васілёк. Луткі. ДЗЕРЭУЯ'НЫ прым. Драўляны. Вёдра на дзерэўяных обручах. Чэрнічы. / ложкі дзерэўяные булі. Пагост. ДЗЕСЕЦЕРОуп'ч. зб, Дзесяць. У нашой мацер дзесяцеро було дзецей. Верасніца. ДЗЕСЕЦІ'НА ж. Дзесяціна. Коліся звалі дзесеціна землі, вона больша трошкі за гектар. Цераблічы. ДЗЕ'СЕЦЬ ліч. Дзесяць. Само больш іх тут хат дзесець. Бярэжцы. ДЗЕСЯ'ТКА ж. Бёрда ў 10 пасмаў. Дварэд. 2. Палат
Дадатковыя словы
дзеручы, дзерціса, дзерэуня, дзерэуянка, дзерэуяны, дзесецероупч, дзесятка
3 👁