АРШЭ'НЕЦ м. 1. Нейкая міфічная істота, бесконтрольная ў паводзінах. Ой, коб на цебе аршэнец! Запясочча. Банта коту завезаў хлопчык, ой, коб на цебе аршэнец! Дварэд. 2. Свавольнік. Тые аршэнцы Мар'янскіе ўсе споююць! Верасніца. О, аршэнцы, куды вы лезеце! Дварэц. АРШЭ'ННІК м. Нейкая д'ябальская атрута (?). Я тобе дам аршэнніку! Як скажэ так, то ўжэ накляла, хужэй буць не можэ. Цепер кагуць, дам тобе дусту, да ешчэ ŭ сівого. Алынаны. AT выкл. Пры незадаволенасці, у злосці. Ат, это добры косец! Не говоры! Луткі. Ат, холеры на вас нема, акІш од сю ль! Па гост. АТА'МАН м. 1. Завадатай у гульнях. Запясочча. 2. Галоўны кіраўнік на плыце. Атаман, ёго дзело седзецъ на плуту І командоваць. Запясочча. Як плут ідзе на кручу, то атаман крычыць дубовіку, шоб кінуў якора. Пагост. А ТО злучн. Во. Обуйса, а то ногі позаколваеш. Цераблічы. Цепер невестка е, а то сама була. Луткі. Не трэба муцца, а то сорокІ схопяць. Дварэц. АЦ, АЦА' выкл. Вокліч, якім паварочваюць вала ў возе ўправа. Ац — то от себе. Алыианы. АТДІ выкл. Дзякуй (у раЗмове з дзецьмі). Скажы аці маме. Мачуль. АЦГВА выкл. Вокліч, якім адганяюць курэй. Аціва одсюля, чого порасседаліса! Хачэнь. АЦГПА выкл. Вокліч, якім адганяюць куранят. Аціпа з города! М. Малешава. АЦЭ'БА выкл. Вокліч, якім паварочваюць вала ў возе ўлева. Сямігосцічы. АЦЮ' выкл. Вокліч, якім адганяюць свіней, парасят. Ацю, ідзі отсюля, навоняла! Альпень. Ацю, шоб вы подохлі! От зарэ давацьму! Сямігосцічы. АШЬГЦЬ, АНІЬГЦА выкл. Toe ж. Аздамічы
Дадатковыя словы
ацэба, дябальская, марянскіе
19 👁