спевае певень. ЛуткІ. Хоця не вурві голосніка, то не бу~ дзе певень спеваць. Хачэнь. ГО'ЛОСНО прысл. Гучна. У лесі голосно, як спеваеш. Бярэжцы. ГОЛО'СНЫ прым. Галасіеты, звонкі. От голосные, ну i голосные бабу! Запясочча. Голосны, хороши певень. Там жа. ГОЛОСОВА'ЦЬ незак. Лемантаваць. Ідзе да голосуе, бо жонка будзе родзіць. Алынаны. ГОЛО'СТРОНКА ж. А Н а г о л 6 с т р он к у. На босую нагу. Трэ обуць чоботы на голостронку. М. Малешава. ГОЛОСУ'ХА ж. Галасістая жанчына. От голосухі дзеўкі! Да ўсе колісьніе песне знаюцьI Кароцічы. ГОЛО'ТА ж. 1. Беднасць, галеча. Да го лот а була, не було своей кухайкі. Мачуль. Така голота! Трэ свіньям хоч рыбы даць вонючэй. В. Малешава. 2. Галота, бёднякі. Гуляй голота коло болота, ека харч, така i робота (прымаўка). Аздамічы. ГОЛО'УКА ж. 1. Галоўка (цыбулі, часнаку). Голоўкі порослі добрые ў цыбулі! Бярэжцы. Закруглены канец у прадметах, рэчах, прыладах. Крывуля эта ў полозе называецца голоўка. Запясочча. Голоўка хомута закрэпваецца ушывальніком. Цераблічы. Голоўкі вельмі загнутые, то ŭ сані плохо бегуць. Верасніца. Голоўкі coнечніка мы называем, шчэ колі вон роспукваецца, а так — кружок. Луткі. 2. Пчалінае гняздо ў вуллі. Мачуль. 3. Перад у плыце. Пагост. 4. Выступ берага на павароце. Дварэц. Мн. голоўкі. Суквецце або пладовыя каробачкі ў раслін. У клеверы одны стрычэны, голоўкі поотпадвалі. Запясочча. Кудзеля з вершкоў лёну, а голоўкі на ўток. Там жа. ГОЛО'УЕ н. зб. Галовы. Картопля поросла добрая ек голоўе. Верасніца. ГОЛОУНЬІ' прым. Галаўны. / косці знаходзілі го~ лоўные ў Городзішчы. Хільчыцы. ГОЛОЦЬІ'ЦОК м. Птушаня, не аброслае поўнасцю пер'ем. Голоцыцок нейкі, вороб'еня мо то? Пагост. ГОЛОУЧЫ'СТЫ, Г О Л ОУЧ А'СТЬ I прым. 3 вялікай колькасцю галовак (пра лён). Дзе рэдкі лён, то вон, ек рокіта, голоўчысты. В. Малешава. Голоўчасты лён, кучэраву. Луткі. ГОЛОЧЭРЭ'НЬІ прым. Лысы. Бач, стаў голочэрэны, косы вулезлі. В. Малешава
Дадатковыя словы
асть, воробеня, голбсніка, голосоваць, голостронка, голосуха, голоуе, голоука, голоучысты, голоцьіцок, голочэрэньі, перем
2 👁