ГОЛО'ДНЫ прым. Галодны. Поросята голодные, накормлю пойду. Запясочча. Як чоловек голодны, то есць боршч холодны (прыказка). Хачэнь. ГОЛОДОВА'ЦЬ незак. Галадаць. Голодовалі людзі колісь, а цепер усе цехніка робіць. Верасніца. Толькі душа ў голодовку не голодовала. М. Малешава. ГОЛОДОВКА ж. Голад. У кого золото було, то не було голодоўкі. Запясочча. ГОЛОДРА'НЕЦ м. Абшарпанец, бядняк. На чорта вон мне здаўса, той голодранец! Верасніца. ГОЛОМОРО'ЖА ж. Абліваха. Голоморожа — это як замерзав на дзерэві дошч. Цераблічы. ГОЛОМО'УЗА м. i ж. 1. Бязрогая карова. Пагост. 2. Чалавек з голай галавой (без шапкі, абстрыжаны i інш.). Чо, голомоўза, ходзіш? Ідзі шапку одзень. Пагост. Голомоўзо нерозумнэ, чого прэш, шо не бачыш? Верасніца. ГОЛОМО'УЗЫ прым. 1. Бязрогі або са збітым рогам (пра вала, карову). От голомоўзэ, нестройнэе таке, та товарына! Луткі. 2. 3 голай галавой. Голомоўзы — это ў которого голова боса. Сямурадцы. ГОЛО'ПОМ прысл. Галопам. Полецеў конём голопом. Аздамічы. ГОЛОПУ'ПЕЦ м. Птушаня, не аброслае поўнасцю пер'ем. Нашоў кубло у лозе, а ў ём голопупцы. Сямігосцічы. ГОЛОПУ'ПУ прым. 1. Не аброслы поўнасцю пер'ем (пра птушаня). Аздамічы. 2 перан. Голы, бедны. Нашчо такому голопупому тое жыто? Цераблічы. ГО'ЛОС м. 1. Голас. От маў голос! На весне як крыкне, то далеко чутно! Аздамічы. А буў Мохно, то той на голос прывучыў, шоб корову ішлі. Хачэнь. Екіме!—Го!— На голос ідзі, колі чорт очы вубраў! М. Малешава. 2. Галашэнне. Шо крыку да голосу було! М. Малешава. ГОЛОСГСТЫ прым. Галасісты. / дзеўка голосіста i гармонь, так вуводзяць! Пагост. ГОЛОСГЦЬ незак. Галасіць, голасна плакаць. Я прысніла, шо так голосіла по мацеры, так вуводзіла! Запясочча. ГОЛОСНГК м. Пішчык у музычных інструментах. Гармонь стара, а екі голоснік у ее! Пагост. Мн. голоснікі'. Чырвоныя сярожкі пад дзюбай у пеўня. Запясочча. Доўгае пер'е ў пеўня ў хвасце. Няма шчэ голоснікоў, не
Дадатковыя словы
голодоваць, голомоуза, голомоузы, голопупец, голопупу, пере, перем
2 👁