Тураўскі слоўнік (1982). Том 1. А-Г. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ВУ'ДЗІЛНО, ВУ'ДЗІЛЬНО н. Вудзільна. Пойду вудзілно вурэжу. Хачэнь. ВУДЗІРА'ЦЬ незак. Выдзіраць, даставаць мёд, разбураючы калоду або вулей (пра мядзведзя або пра злодзея). E медзведзі, шо шкоду робяць, пчол вудзіраюць. Луткі. Вудзірае толы, шоб его короста вудзерла! Хачэнь. ВУ'ДЗІРОК м. Навіна, новараспрацаванае поле. На вудзірку посеелі лён, коб на старополіцы, то поросло б. Луткі. ВУ'ДЗІЦЦА незак. Брацда на вуду. Чуцъ-чуцъ уперэд, у недзелю, такіе плоткі вудзіліса! Цераблічы. ВУ'ДЗІЦЬ незак. Вудзідь. Стояць на cyci ŭ вудзяць карасе, плоточкё маленькіе. Луткі. ВУ'ДЗЮЖЬІЦЬ зак. Выцяць, урэзадь. Я ему як eyдзюжу, то вон мене пойме! Хачэнь. ВУ'ДКА ж. Вуда. Будкою колісь не ловілі рыбу. Запясочча. Пэчкуры на вудкь беруцца добро. Пагост. ВУ'ДЛЫ мн. Цуглі. Алыианы. ВУ'ДМУХАЦЬ зак. Выдзьмухаць. Выдмухала пілок з гладышкі. В. Малешава. ВУ'ДОУБАНЫ дзеепрым. Выдзеўбаны. Човен вудоўбаны колываецца вельмі. Луткі. ВУДО'УБВАЦЬ, ВУДО'УБАЦЬ незак. Выдзёўоваць. Цераблічы. Вудоўовае чоўна з смоліны. Пагост. Човен вудоўбаюць з дуба, шукаюць правого. Там жа. ВУ'ДОУБЦІ зак. Выдзеўбаць. Выдоўоці дзірку трэбо. Аздамічы. ВУ'ДОУЖ прысл. Уздоўж. Запясочча. ВУ'ДОУЖЫЦЦА зак. Выцягнуцца, стаць даўжэйшым. На соломі наверсі так вудоўжыўса кабан! Луткі. То вон вудоўжыцца, то стане маленькі. Сямігосцічы. ВУ'ДОУЖЬІЦЬ зак. Выцягнуць, падняць угору. Чапля як голову выдоўжыць, то веліка. Кароцічы. ВУ'ДОХНУЦЬ зак. Здохнуць. Коб ты выдохла: улезла i бурчыш! (пра муху). Альпень. ВУ'ДРА ж. 1. Выдра. Вудра ў чэчы плавае i зімою. В. Малешава. Вона вудра, да за ўсіх мудра (прыгаворка). Цераблічы. 2 перан. Злая, сварлівая жанчына. От вудра, прычэпыас, готова очы повыдзіраць. Пагост. ВУ'ДРАНЬ ж. Навіна, новараспрацаванае поле. Вудраў полянку, то каа — вудрань. Луткі. Сеножаць подзёрлі i на выдрані посеелі лён. Там жа. ВУ'ДРАЦЦА зак. Найсціся, нечакана з'явіцца. Ву