юцца. Волос, як боліць, не зажывае доўго на палцы, то его вуліваюць. Сямігосцічы. AH i по в о л о с у. Ані гуку, ані руху. Такая цішына, шчо дажэ ні по волосу! Дварэц. Духоцье i ціхо, ні по волосу! Луткі. Кругом ціхенько, ані по волосу i не шэлегнеі Там жа. Дзеці, ні по волосу! Сямігосцічы. ВОЛОСА'ТШК м. Вадзяная расліна з доўгім сцяблом i невялікім лістом, які ляжыць на вадзе. Запясочча. ВОЛОСНЯ' ж. Валасня. А екіе колісь жылкі булі? 3 волосні этое конское, Луткі. Нарвом волосне з хвоста ў коня, да скруцім i поўяжэм на плошчык, дай пошлі вудзіць рыбу. M. Малешава. ВОЛОСОЗАФ, ВОЛОСУЗАФ, ВОЛОЦОЗАФ м., ВОЛОСОЗАФЫ, ВОЛОСОЗОФЫ, ВОЛОСАФЫ мн. Сузор'е Плеяды. Волосозар — это кучка зор на небі. Tyраў. Волосозар сходзіць пуд осень, много зорочэк у одним месцы, дробненькіе, ужэ дзень меньшае, а ноч большое. Запясочча. Досвета сем зорок узойдзе — волосузар зовецца. Дварэц. Шэсць зорок у одном месцы — то волосозары, цары-волосозары. Альпень. Волосозоры густо ідуць, на поўдне. В. Малешава. Волоцозир. Аздамічы. Як сем зорок у гуры, то кажуць волосары. Цераблічы. ВОЛО'СЬКІ прым. ДВ о л о с ь к і о ре х. Грэцкі арэх. Бярэжцы. ВОЛОСЯ'НКА, ВОЛОСЬЯ'НКА, ВОЛОСНЯ'НКА ж. Пліска. Волосьянка водзіцца ў плоту з хворосту, а кубёлцэ з волосне, з конского хвоста. Луткі. Волоснянка маленька, соўсём бы некая жоўта. Запясочча. ВОЛО'УІК м. Стайня для валоў. Той волы догледау да ішоу з волоўіка домоў. Бярэжцы. ВОЛОЦУТА м. i ж. Валацуга. Волоцуго, ці у цебе хаты нема? Верасніца. Ленуецца дзело робіць ды цягаецца по дзерэўні, волоцуга. Пагост. ВОЛОЧА'ЙКА ж. 1. Невялікі волак, сетка. Волочайкою з лодкі ловім удвоіх. Алыианы. 2 м. i ж. Валацуга. Хотамель. ВОЛОЧО'БНОЕ, ВОЛОЧО'НЭ, ВОЛОЧСУУНОЕ прым. у знач. наз. Валачобнае, гасцінец на вялікдзень (звычайна яйка). На другi дзень на велікодне волочобное неслі хросной мацер. Хачэнь. На паску носілі волочоўное — еечкі, паску — бабе (павівальнай), хросному бацьку, хросной маці. Пагост. Прыпасы, з якімі ідуць на могілкі для памінання. Хачэнь. ВОЛОЧО'НЬЕ н. Гасцінец на вялікдзень. Волочонье