Тураўскі слоўнік (1982). Том 1. А-Г. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ва. Криснё весна, i паша почне росці. Там жа. 2. Тыдзень перад вялікім постам, калі «клічуць вясну». Весна перэд постом, веснуем, коровая робяць. Хотамель. Апошні дзень тыдня перад вялікім постам. Як ваша, то васнують малые i старые, гуляють цалу ноч. Альпень. 3. Час выезду для гандлю насеннем (кветак i інш.). У нас васни дзеньгі заробляе. Мачуль. Л Н а в е с н е. Вясной. На весне тэ було. Бярэжцы. Е х а ць на в е с н у. Ехаць прадаваць насенне кветак. Паехала жонка на весну — семена продаваць. Аздамічы. Цветоў много е у тых, хто едзе на весну. Альпень. Г у к а ць ( к л і к а ц ь) в е с н у. Сустракаць вясну (звычай). Кажуць: добрэ весну гукалі — то вупілі добрэ на запуски Луткі. Выезд на весну — новы дадатковы занятак многіх жыхароў (жанчын) Давыд-Гарадка i навакольных сёл. Масавы выезд у розныя гарады адбываецца ранняй вясной. Насенне вырошчваецца на прысядзібных участках. Звычай гукаць весну з'яўляецца традыцыйным для Тураўшчыны. Цяпер гукаюць вясну так: дзеці i маладыя дзяўчаты ўсаджваюцца на дрывах, якія навазілі за зіму, i спяваюць, зазываючы вясну: «Дай ужэ ж весна, дай ужэ ж красна, i з стрэх вода капле, ой, І з стрэх вода капле...», частуюцца півом — ружовым самаробным квасам. Тураў. ВЕ'СНЕНЬГ, ВЕСНЯ'НЬГ прым. Вясенні, вясновы. Д зет весняны — морэ. Запясочча. Весняных поросюкоу було штук несколько. Луткі. Весняны вецёр добрэ сушыць дрова. Там жа. Май — вёснены месяц. Цераблічы. Ужэ зара налье поўну ржу, да будзе веснена вода. Там жа. ВЕСНОВА'ЦЬ незак. Святкаваць сустрэчу вясны ў апошні дзень перад вялікім постам (звычай)* Васнують малые i старые, гуляють цалу ноч. Альпень. Як весна, то веснуем, поём. Хотамель. ВЕСНОВУ' прым. Вясенні. Весновы вёцёр. Бярэжцы. Веснову д зет год корміць (прымаўка). Хачэнь. ВЕСНО'Й, ВЕСНО'Ю прысл. Вясной. Розлёй весной цэбер воды, то ложка гразё, а ўвосень розлей ложку воды, то цэбер гразе. Сямігосцічы. Весной як лецеў той буран, то ўсе тэ звернуў. Мачуль. Тудою ішоў весною гончак з солью. Пагост. Зайчыкоў часнок елі дзеці весной. Хачэнь. Нёку бабусю спевалі, ек гулялі весной. Сямурадцы. * ВЕСНУ'ШКІ мн. А Н а в е с н ў ш к і ( п а д а е