Тураўскі слоўнік (1982). Том 1. А-Г. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Федзька пчолы вартуе? Запясочча. Мой стары вартоваў горох, ек хто подлезе, то крычыць. Пагост. Сцерагчы, caчыць. Вартуе, коб не отыйшоў отуеё. Хачэнь. ВАРУ'ХА ж. Апалонік. Варуху вырэзвалі з дзерэва.. Сямігосцічы. Ложку варуху з доўгім дзержаком робіли M. Малешава. ВАРЦЭ'ПКІ мн. А У в а р ц э п к і. У шашачкі (нра ўзор). Шче вутку дзеругу ў варцэпкі ў два цвета — голубове з белым. Пагост. ВА'РЫВО н. Варыва, страва. От богато ў пече варыва, чыгунам тесно. Альпень. Дзе можно тэ варыво сховаць? З 'есцИ Хачэнь. Квашаная гародніна. БочкІ, шо варыво ставяць. Сямурадцы. ВАР,ЫУНЫ' прым. А В а р ы ў н а б о ч к а. Бочка для засолу гародніны. У мене шчэ п'яць бочок варыўных, шчо я сам робіў. Чэрнічы. Варыўна бочка не чэчэ. Бярэжцы. й ВАРЫУНЯ' ж. Варыўня, кладоўка для захавання гародніны. Варыўня кое у кого бувае оддзелъно на дворэ, а чашчэй у сенях. Тураў. Сцепка ў хоромах, а варыўня окром на дворэ. Сямігосцічы. ВАРЫ'ЦЬ незак. 1. Варыць, гатаваць (страву). Вона багато варыць горшкоў. Дварэц. Як воны ворылі да мне давалц т& я еў. Хачэнь. Я буду кашку варыць, а ты погенёш товар. В. Малешава. На Петра ні ворыла, нь пекла (з песні). Верасніца. 2. Парыць. У рэзіне (у гумавых ботах) вельмо варыць. В. Малешава. Вельмі ж зарыло, пекло ў обед. Запясочча. Так варыць, прыварваег вісіць ек у мешку. Луткі. Так варыць, земля паруе, буду ць грыбу. Там жа. Варыло цепер, цяжко было дыхаць. Сямігосцічы. А В а р ы ць ек у м е ш к у (у к о т л е). Пра гарачае i вільготнае надвор'е. М. Малешава. Варіць бі ў котле. Хотамель. В а р ы ць воду. Здзекавацца, сварыцца. Вон глуміўса з жонкі, воду варыў. В. Малешава. ВАРЭ'ЙКА, ВЭРЭ'ЙКА ж. НевялікІ гаршчок. Доль водою, шоб не была вэрэйка порожня. Велямічы. Варэйка. Там жа. ВАФЭНЫ, ВАРО'ТуЫ прым. Вараны. Варэны хлебу абу-екі цепёр у лаўцы. Хачэнь. Воны вароные смашнейшые. Сямурадцы. ВАС I'Л ЕЙ ж. Традыцыйнае свята ў дзень Новага года па старому стылю. Запясочча. ВАСІЛЁК м., мн. васількі. Чальчак. Васілёк велікі