Àрабіў, а я на старога аб'езджанага каня... – Ты хітранькі, не рызыкаваў. А ў мяне – альбо дожджык, альбо снег, альбо будзе, альбо не... (В. Шырко. Сцяжына да людзей). – Што Кучаронак пра пачатак драмы не хлусіў, я не сумняваўся. Але ў ёй быў і канец. Чаму абавязкова твой фермер павінен мець да яго дачыненне? – Версія, Аркадзь Міхайлавіч, версія! У яго былі падставы, каб Рамейка не даў ходу пісьму. – Або дожджык, або снег, або будзе, або не! (У. Шыцік. Па жураўля ў небе). – Выслоўі, с. 29: Або дожджык, або снег, або будзе, або не. Альбо пан альбо прапаў. Гл. Пан ці прапаў. Андрэй за ўсіх мудрэй. Часцей ужываецца як насмешка над самахвалам. Патрэбны іншыя ўмовы... Што ж мы бачым замест гэтага? А тое, што бачым: адзін Андрэй за ўсіх мудрэй. Адзін усіх вучыць, як што рабіць: як расціць хлеб, як будаваць дом.. і г. д. (Н. Гілевіч. Жыццёвы выбар). – Паходзіць ад назвы беларускай чарадзейнай казкі, у якой гаворыцца, як дапытлівы хлопец Андрэй, дзякуючы чарадзейнай сіле, стаў мудрэйшым за ўсіх і даваў людзям парады. – Насовіч, с. 2: Андрэй усіх мудрэй; Прыказкі, кн. 2, с. 234: Андрэй усіх мудрэй. Апетыт прыходзіць у час (у часе) яды. 1. Матруна кажа повару, каб ён усё ж такі пакаштаваў перасоленую ім страву. – У мяне ў такі час апетыту не бывае. – Нічога. Апетыт прыходзіць у час яды (В. Зуб. Здавацца не трэба). 2. Жаданне, патрэбнасць, цікавасць да чаго-н. павялічваюцца па меры таго, як пазнаеш што-н., захапляешся тым, што пачаў рабіць. Відаць, і ў гэтага неспакойнага фюрэра перамогі народзяць і новыя прэтэнзіі, бо апетыт, як кажуць, прыходзіць у час яды (М. Лынькоў. Векапомныя дні). [Гаворка:] Цяпер яна лічыць, што ёй мала плацяць. Апетыт прыходзіць у час яды. Асабліва ў такіх, як яна (І. Шамякін. Выгнанне блудніцы). Апетыт прыходзіць у часе яды... А чаму б гэта мне яшчэ не набраць крамы на плацце ці, можа, і на два?.. (А. Васілевіч. Пачакай, затрымайся...). Апетыт прыходзіць у часе яды. Гітлер не задаволіцца тым, што ён захапіў ужо, ён павядзе сваіх галаварэзаў на нас, на Савецкі Саюз (Б. Сачанка. Вялікі Лес). * Ну, проста абнаглеў [гангстэр], на сорам напляваў, хапае ўсё, забыўшы межы. Як кажуць, апетыт прыходзіць з ежай (У. Корбан. Гангстэр і сонца). Злачынцы працавалі алмазнікамі, шліфавалі алмазы. Аклад неблагі, трыста рублёў, ды апетыт, як кажуць
Дадатковыя словы
абезджанага
0 👁