ÖЦі ты кпіш, ці дарогу (-і) пытаеш (напытваеш)? Ужываецца як іранічнае і рытарычнае пытанне да суразмоўніка ў сувязі з яго дзіўным або недарэчным выказваннем. – За выпіўку дзякую вам. Не бяру. – Ром – гэта выпіўка? Э-э, кпіш ты ці дарогу напытваеш? Ну, давай... – наліў ён толькі Сцяпану, у паўшклянку (С. Яновіч. Сцяна). * [Старшыня:] А кажуць жа, што вы схавалі жыта. [Паўліна, збянтэжана:] Што ты, братка! Смяешся ці дарогі пытаеш? (К. Крапіва. Канец дружбы). – Ляцкі, с. 56: Ці ты кпіш, ці дарогі пытаеш?; Янкоўскі, с. 203: Ці ты кпіш, ці дарогі пытаеш?; Рапановіч, с. 270: Ці ты кпіш, ці дарогі пытаеш? Ціхая вада берагі мые. Ціхі чалавек здольны на рашучыя, неспадзяваныя дзеянні, учынкі. Сін.: У ціхім балоце чэрці водзяцца; Хто ціха ходзіць, той густа месіць; Ціхая вада грэблю рве; Ціхая свіння глыбока рые. Тані трэба было з кім-небудзь гаварыць, шукаць спагады, адчуваць побач моцнае плячо. Што ж, ціхая вада берагі мые (А. Кажадуб. Стрэчанне). – Прыказкі, кн. 2, с. 300: Ціхая вада берагі мые (падмывае, разрывае). Ціхая вада грэблю рве. Ціхі чалавек здольны на рашучыя, неспадзяваныя дзеянні, учынкі. Сін.: У ціхім балоце чэрці водзяцца; Хто ціха ходзіць, той густа месіць; Ціхая вада берагі мые; Ціхая свіння глыбока рые. – А трактарыст гэты не промах, вось табе і ціхоня. – Ціхая вада грэблю рве, – адказала яму «немка»... (І. Шамякін. Вазьму твой боль). – Прыказкі, кн. 2, с. 300: Ціхая вада грэблі рве. Ціхая свіння глыбока рые (капае). Ціхі, скрытны чалавек здольны на рашучыя, неспадзяваныя дзеянні, учынкі. Сін.: У ціхім балоце чэрці водзяцца; Хто ціха ходзіць, той густа месіць; Ціхая вада берагі мые; Ціхая вада грэблю рве. [Данута:] Ён здольны малады вучоны... І па-свойму прыгожы: ціхі, уважлівы, далікатны. Да ўсяго гэтага – любіць мяне моцна... [Гануся:] Ціхая свіння глыбока рые... (Э. Валасевіч. Бывайце здаровы). – Затаіўся здраднік, жыве з намі тут побач... А хто? – Ціхая свіння глыбока капае, – задуменна сказаў Карабан (А. Кобец-Філімонава. Жаваранкі над Хатынню). – А ў яго друг быў, ціхманы, а хітры: такі і чорта ашукае, і богу не дадасць. – Ціхая свіння глыбока рые, – згадзілася з маці Маруся (В. Шырко. Хай людзі бачаць). Ціхая свіння глыбокі корань рые. Ціхі характарам чалавек звычайна вызначаецца
0 👁