Ï– Прыказкі, кн. 1, с. 179: Паспяшыць – людзей насмяшыць. Па Хомку і шапка. Гл. Па Сеньку (па Хомку) і шапка. Паціху едзеш – далей будзеш. Гл. Цішэй едзеш – далей будзеш. Пашкадаваў воўк кабылу пакінуў хвост ды грыву. Кажуць пра таго, хто толькі на словах шкадуе каго-н., а на справе гатовы нашкодзіць яму. Сін.: Любіў рак жабу, аж вочы выеў. – Дык, значыць, прызначаны замяшчаць небараку Спалона, якога аходалі вашы бальшавікі. Не вынес, нябога, ганьбы свае краіны! Мацуйцеся і вы! – Пашкадаваў воўк кабылу, пакінуў хвост ды грыву, – насмешліва адзначыў Самойла (І. Гурскі. Вецер веку). – Ох, шкада мне цябе, дзед. – Пашкадаваў воўк кабылу... (І. Шамякін. Петраград – Брэст). [Федзя:] Чаго вы ад мяне хочаце? [Ціт.:] Далібог, нічога. Проста клапоцімся аб тваім здароўі. [Федзя:] Ведаю я вашы клопаты. Пашкадаваў воўк кабылу... (В. Зуб. Злавацца не трэба). – Нейкая ты, як хворая... – Не трэба мне твайго спачування... Пашкадаваў воўк кабылу... (У. Дамашэвіч. На мяжы цярпення). На трэці дзень жонка забрала яго з бальніцы. – Званіў Прытока, пытаўся пра тваё здароўе. – Пашкадаваў воўк кабылу: пакінуў хвост ды грыву (І. Шамякін. У засені палаца). * Пашкадаваў воўк кабылу, пакінуў капыты ды чэк (Л. Дайнека. Парадаксізмы). – Прыказкі, кн. 2, с. 320: Пажалеў воўк кабылу, аставіў хвост ды грыву; БРС, т. 1, с. 240: Пашкадаваў воўк кабылу, пакінуў хвост ды грыву. Пашлі дурнога, а за ім другога. Гаворыцца з абурэннем пра таго, хто, пасланы куды-н. з пэўным заданнем, доўга не вяртаецца назад. Калі ўсе ўчацвярых пакінулі памяшканне, на дзядзінцы іх стрэла Волька. – Пашлі дурнога, а за ім другога, – зарагатаў Андрэй. – Бяжы, – кіўнуў ён на мяне, – выручай свайго Сухарку (С. Грахоўскі. Гарачае лета). Пятро Цэдрык сядзеў у канторы і чакаў каваля Герасіма. Даўно ўжо паслаў хлопца ў кузню, каб пазваў яго, і от, бач, не прыйшоў ні адзін, ні другі. «Пашлі дурнога, а за ім другога», – падумаў Цэдрык сам сабе, насунуў на галаву шапку і хацеў быў ужо ісці дамоў снедаць (М. Капыловіч. На сваім селішчы). – Насовіч, с. 134: Паслаўшы дурнога, за ім пашлі другога; Раманаў, с. 301: Пашлі дурнога, а за ім другога; Прыказкі, кн. 2, с. 248: Пашлі дурнога, а за ім другога. Пашлі дурня богу маліцца, дык ён лоб разаб'е. Гл. Загадай дурню богу маліцца, дык ён лоб разаб'е
Дадатковыя словы
разабе
0 👁