Íа і на самай справе наўрад ці хто пазайздросціць лёсу Чыжэўскай, лёсу ўсіх старых дзевак, якія, пэўна, ні разу і не адчулі сябе жанчынамі. І праўду, мусіць, кажуць: няма злей асенняй мухі і дзеўкі-векавухі. Неўрастэнічнасць, зацятая, безразважлівая ўпартасць, здаецца, ужо сталі натурай Чыжэўскай... (В. Блакіт. Шануй імя сваё). – Прыказкі, кн. 2, с. 18: Няма злей асенняй мухі і дзеўкі-векавухі. Няма лепшага панства, як гаспадарства. Пра перавагу ўласнай гаспадаркі над усім іншым. Будзем працаваць, дык і хлеб будзе свой на стале. Прыказка і праўда: няма лепшага панства, як гаспадарства. Не дурныя людзі казалі (Л. Калюга. Ні госць ні гаспадар). – Прыказкі, кн. 1, с. 298: Гаспадарства – панства. Няма лепшае справы ад свае хаты. Пра замілаванне да роднага краю, дзе хто-н. нарадзіўся і жыве. Сін.: Дарагая тая хатка, дзе радзіла мяне матка; Дзе воўк радзіўся, там і куст яму міл; Дзе нарадзіўся, там і прыгадзіўся; Для ўсякай птушачкі сваё гняздо мілае; Міл той куток, дзе абрэзалі пупок; Мой родны кут, як ты мне мілы; Родная зямелька як зморанаму пасцелька; У родным краю, як у раю. А некаторых з іх [вяскоўцаў] баба Зося дык і шкадавала, бо бачыла ў іх толькі прытулаў, прымакоў. Нездарма кажуць – няма лепшае справы ад свае хаты. А свая хата толькі тут, у Валюхах, баба Зося гэта ведала цвёрда (А. Кажадуб. Высока сонейка, высока). – Прыказкі, кн. 1, с. 209: Няма лепшае справы ад свае хаты. Няма лепш за той куток, дзе вязалі пупок. Гл. Міл (мілы, дораг) той куток, дзе абрэзалі (рэзалі) пупок. Няма лесу без ваўка. У калектыве заўсёды ёсць і такі чалавек, які сярод іншых вылучаецца сваімі дрэннымі якасцямі. Сін.: Няма роду без выроду; У сям'і не без вырадка. – Не трэба было лезці ў палітыку... – Не абышлося без сваіх. Нехта ж падкусіў. – Няма лесу без ваўка. Ці я не знаю, што ўдалі свае (В. Адамчык. Год нулявы). – Прыказкі, кн. 1, с. 61: Няма лесу без воўка. Няма ліха без дабра. Гаворыцца, калі ўдача, што-н. добрае, карыснае стала вынікам якой-н. бяды, непрыемнасці. Сін.: Не было б шчасця, ды няшчасце памагло; Няма таго злога, каб не выйшла на добрае. Дзяўчына з жаласным стогнам павалілася на спод чоўна... Але няма ліха без дабра. Паваліўшыся на спод, яна трапіла ў халодную ваду і адразу апамяталася (Я. Маўр. Сын вады). Няма, як кажуць, ліха без дабра: выпадак звёў нас хоць у суднай залі (М. Клімковіч. Георгій Скарына). Салдаты нават не азірнуліся на дзяў