роўніца 971 рабіць роўніца-іь/-ўь/, ж., техн.—уровень, ватерпас. 2. горизонталь(в топографии). роўны-ная-нае—равный(ровный, Ap.). Нсл. 563; Шсл. А бодвым спасеньне роўнае. Кіт. 1368. Роўны роўнага ш укае. Слопішча Шацк. (Шсл.). Cp. cm. раўнеЙШЫ. Прев. cm. найраўнейшы—самый равный, самый РОВНЫЙ. Ар. Уменьш., ласкат. раўнеНЬКІ. Ар. Увелич. раўнюсеныгі. Ар. роўна, нареч!~ равно, (Нсл.) ровно. Шсл.; Ар. Роўна ты цягай пілу, у б о к н я крыві. Ст. Бог НЯ роўна дзеле. Послов. Нсл. 563. уся роўна—всё равно. роцька-к/, общ.—ротозей. Ксл. Р оцька ты, НЯ бачыш? Стралкі Беш. (Ксл.). рабоха-охі-осе, ж.—имя рябой коровы. НК.; Очерки, 357. работа-от ы -оце, ж.—работа. Ар.; Шсл. Абы здароўе ды р у к і а работы стане. Послов. Запярыньне Пух. (Шсл.). работа-отб/, ж. 1. работа( действие). 2. (что должно быть сделано)-работа. Прызначыць на р а б о т у.3. (качество или способ какой-л. работы)-работа. Во гэт а работ а! здужаць работу—одолеть(исполнить, закончить) работу, нкп. 148. прыганяць да работы—понукать к работе-то. Ар. туравіць на работу—тоже. нкп. 154. Ласкат. работаНЬКа-НЬКІ, дат., предл. работ аньцы, ж. Д а р а б о т а н ь к і ням а ахвот анькі. Послов. Рапан. 118. работашна, нареч.—МНОГО работы. Дел. У т акім месцу работ аш на, ну й плоцяцъ добра. Дел. работашна дый горача—много работы и работа спешная. Дел. работнік-йся, предлА ку, зватАча, м.—рабочий. Гсл.; Ар.; Шсл. Д ам агаццаразам волі й шчасъця — сабе, бацьку, маці, еялянам, работ нікам. ЗСД. 304. На касьбу ў зя л і двух работ нікаў чуж ых. Ст. Я р а бот нік ёмкі. Гарун(ст. Муляру"). просты работнік—чернорабочий, мгел. *работніца-ўб/-ўь/, ж.—женщина рабочий. Ар.; Шсл. А гат а ём кая работ ніца: работ а ў рук а х ейны х аж гарыць! Ст. работніцкі-кяя-к-яе—рабочий. Работ ніцкі зьвяз. Р абот ніцкая кляса. Работ ніцкая кляса. Работ ніцкае селішча. рабочы-чяя-чяе, 1. работающий, рабочий. Ар.; Ксл. У П ёт ры на войне куля адарвала рабочы палец. Санікі Беш. (Ксл.). Рабочы конь. 2. работящий, Шсл. трудолюбивый. Нсл. 563. Ён рабочы чалавек: ня згуляе т абе й часіны. Ст. Не глядзі б яла, абыб рабоча была. Послов. Нсл. раба-бы, ж.—рябая корова. Ар. Уменьш., ласкат. рабушка-ш кі-ш цы,—пёстрая курица, пёстрая корова. Нсл. 571. К ур ка рабуш ка зьнясі яечка. Поговор. Нсл. Б ы лаў іх курка рабуш ка. Мл. Ласкат. рабулькалькі-льцы, ж. У спомне кароўку Рабульку. Гарун: Варажба. рабацёньне, (1г.), рабацГньне, (Ар.уня, предл.-ню, собир.—пятна от оспы, а также веснушки и пятна от загара. Шсл.; Ар. Увесь від пакры ўся рабаціньням. Ст. Ад м а лы х год м ае Г еня поўны від свой рабаценъня. Швэд: Сьцежкі, 86. Спыніла вочы на накры т ы м рабаціньням відзе. Акула, 294. См. ш арыньне, шароцьце. рабацёць-М несоверш.—пестреть. Ср. зарабацець, пярэсьціцца. Соверш. зарабацёць—запестреть. Глядж у, я к зо р кі ў цемені бясконцай зарабацелі р о ям золотым. Рунь, 40. См. запярэсьціцца. рабачай-яя, предл.-аю, зват.-аю; мн. ч.-аіаёў-аём-аёў-аямі-аёх, м. 1. работяга. Ар.; Вял. 2. тот, кто много и усердно трудится, труженик. МГсл.-, Ар. См. працавенъ. рабачайка-іік/, дат., предл. и зват.-айку, уменьш. и ласкат. к рабачай 1, 2. Ар. рабачаечка-к/, уменьш. к рабачайка. М ой муж, м ой муж рабачаечка. Из песни, Ар. ря б а ч а и к я -й к i-йцы, ж. 1. женщина работяга. Ар. 2. труженица. Ар. рабёц-бца, предл.-бцу, зват. рабча; мн. ч. рабцы -оў-о м -ы -а м і-о х, м.—рябчик. Ксл.; Гсл. Рабца забіў т амацькі. Папкі Гар. рабзонка-нкі-нцы, ж.—рябая от оспы женщина. Нсл. 571. Д зеўка рабзонка. Нсл. рабзуЙ-ГЯ, предл.-ую, зват.-ўю; мн. ч.-уіуёў-уём -уёў-уям і-уёх, м.—рябой, с лицом покрытым оспой. Ксл. Ах ты рабзуй! Забалотнікі Куз. (Ксл.). рабізна-ны, дат., предл. рабізьне, ж. 1. пёстрое домотканое (это не обязательно. С.) полотно. Ксл. Зрабізны гэт а паш ыта. Чарніца Cip. (Ксл.). 2. яминки на лице ОТ ОСПЫ. Нсл. 571; Ксл. Рабізна Ў яго якая! Бель Выс. (Ксл). Н яхай Бог бароне, якая ў яго на відзе рабізна. Нсл. р а б ік -іка, предлАку, зватАча, м.—п естр ая юбка. Ксл. Будзем i мы т каць т акія рабікі, ЯК У Салюціне. Макеенкі Аз. (Ксл.). рабІН -Wtf, предл.-ну, зват.-не, м.— раВВИН. Ар.; Шсл.; Нсл. 544; Гсл. РабІН у Дук о р а х дык велъма навучны. Ст. П ойдзем да рабіна, н яхай т абе пры сягу дасьць. Нсл. р а б ш а в а ноч—гр о зо в ая ночь. Шсл. А д зін год часта былі рабінавы я ночы: дож дж, як ізь в ядра, льле, пярун, ма ланка — прост а ст рах! Ст. рабГць-блю-біш -бе, облает, робіць-блю, несоверш., без доп. 1. работать. Растсл.; Ар.; Гсл.; Шсл. Рабі да пот у, ЗЬЯСІ Ў вахвот у. Послов. Ст. 2. ш т о,—делать. Гсл.; Растсл.; Ар.; Шсл.; Ксл. Р абот у рабіць. Кіт. ЗЗбіі. М усульм анін каж ны раб о т у рабі, але ў пят ніцу без немазу(араб. маліт вы) не рабі. Тм. 34613. Не р абі ты лю дзём блага, дык i т абе ніхт о нічога ня зробе. Ст. Н я ведаю, ш т о
Дадатковыя словы
здўжаць, отбі, предл.-бцў, работніца-^б/-^ь, рабўлька, рабўшка-ш, роўніца-і<ь/-^ь, іьі, іікі, ўбі, ўьі
1 👁