прыцемкі 950 прычына прыЦвМКІ-КОУ, единств, ч. нет. 1. сумерки. Ксл. П ры цем кам і пры бег туды. Гараватка Меж. (Ксл.). 2. потемки, время после вечерней или до утреней зари. Нел. 516. П ры ш оў яш чэ ў пры цемках( зн. рано), да пры цемак( зн. вечером). Нел. П р ы ц ем ка м і п а ды йш оў пад нас. Нел. прыцемна, нареч. к п р ы цем н ы —темновато. Нел. 516. П ры цемна ст ановіцца на дварэ. Нел. прыцемны-н ая-н ае—темноватый. Нел. 516. П ры цемны час вы браў ты. Нел. прыцяг-аць-нуўь,— см. под цягнуць. прыцяг-ацца-нугща,— см. под цягнуцца. прыцям-л*, предл. изват.-ме, м.— заметка. Нел. 517. П ры цям у няма, ці т вой гэт а КОНЬ. Нел. п ры цям істы -тяя-/гш с— заметный по особым приметам(вообще заметный, С.) Нел. 516. М о й конь пры цяміст ы; яго, хоць як, пазнаць мож но. Нел. Д арога пры цяміст ая, едзь сьмела. Нел. пръщ ям -щ ъ-лены -ляць,—см. под цяміць. прыцяміцца,—см. под цяміцца. прыцямлівы-вая-вас— заметливый. Нел. Х лапец пры цямлівы; зараз сьцяміў, я к робіцца. Нел. Нареч. прЫЦЯМЛІВа— ДОВОЛЬНО заметно. Нел. Н я пры цям ліва мне; а я к табе? Нел. прыцямна, нареч. к пры цямны, 1. заметно. Нел.Щ пры цям на табе, хт о там ідзець? Нел. 2. помниться, представляться в мыслях. Нел. М н е пры цям на, я к паніч маленькі бегаў. Нел. прыцямны-ная-нае, 1. примечательный (приметный, С.). Гсл. П ры цям ны чалавек; я, здаецца. ідзесь яго бачыў. Нел. Прыцям ная дарож ка. Нел. 2. памятный. Нел. 517; Гсл. У пры цямны радзіўся дзень. Нел. Гэт а пры цям нае нам будзе месца. Нел. прЫЦЯПНуЦЬ,— см. под ЦЯПОЦЬ. прыц-яць-шаіўь,— см. под ЦЯЦЬ. прЫЦГ,—см. под ІСЬЦІ. п р ы ц іхлы -ла я-ла е—притихш ий. П ры ціхлая сядзела маці Гамоска. прыцікаваць,—см. под цікаваць. прыцін-ну, предл. и зват.—не, м. 1. ПрИТОН. Нел. 516; Гсл. Тут самы пры цін ваўкоў, рыбы. Нел. 2. приют. Ад. 3. зенит. Сонца ў црыціне. Ад. Я к сонца йдзе Ў пры цін — Зинікаюць зоры. Салавей (Конадні, Но. 56, 12). прыцінацца-яю ся-ясшся, 1. находить прибежание, Гсл. находить убежище. 2. опираться, присесть для отдыха. Гсл. прыцінак-нка, м.—упрёк. Ксл. А пры клі ім не цеш чы ны пры цінкі. Дабрыгары Беш. (Ксл.). прыцГнка-нк/-нуы, ж. 1. ОТДЫХ. Гсл. 2. опора. Гсл. 3. предмет, дающий ОТДЫХ И опору. Гсл. прыцінкі-нак, ж.—резкие упрёки, колкости. Нел. 516. Н я с л ухаю я т ва іх прыцінак. Нел. За маё доброе дый імне пры цінкі робіш. Нел. прыцірка-/жг-рі4ы, ж.—заболтка кушания мукой. Нел. 516. Б уракі б яз прыціркі, як вада. Нел. прыціс-каньне-к'дць-нуцб,— см. под ціснуць. прыцГш-аны-ь/ў6, — см. под цішыць. прыцішыцца,—см. под цішэць. прыцмыгнуць,—см. под цмыгаць. прыцмыкаць-аю -аеш -ае, соверш., перех. —затаскать кого-л. работой. Шсл. Прыцм ы каў каня, ш т о нельга й ехаць. Ст. П ры цм ы каў ён сваю ж онку. Ст. прЫЦЬМІЦЬ,—см. под ЦЬМІЦЬ. п р ы ц ы б а ц ь -юаю-аеш-ае, соверш.—прийти(о длинноногом). Шсл. Прыцыбаў к нам Базыль i Д аніла прыцыбаўся. Ст. п р ы ц ы б а ц ц а - а ю с я - а с ш с я, соверш. — прыцы баць.. прыцюхацца,—см. под цюхаць. прыцюпацца,—см. под цюпацца. прЫЧОСКа-к/, дат., гіредл. прьіЧОСЦЫ, ж. —головной гребень. Ксл. Купілі дзяўчыне прычоску. Падрэзы Чаш. (Ксл.). прычак-аць-ацца,— см. под чакаць. прычап-аць-щь, —см. под чапаць. прычап-ацца-щцд,—см- под чапацца. прычапка-пкі-пцы, ж.—придирка. Нел. 516; Шсл. Яму абы якую прычапку знайці ды сварыцца. Ст. Ш за што ён да мяне прычапкі робе. Нел. прычапурыць,—см. под чапурыць. прычапурыцца,—см. под чапурыцца. прычасьць-щ, ж.—причастие, церк. Нел. 517. П оп прычасьці НЯ даў. Нел. прычэпка-к/, дат., предл. ПРЫЧЭПЦЫ, ж. 1. прищепленная к чему вещица(вещь, С.). Нел. 517; Ксл. П ры чэпка ад ш аляў адвалілася. Нел. Глянь, якія т ут пры чэпкі! Ухлё Чаш. (Ксл.). Уменъш. ПрЫЧЭПаЧКа-ЧК7-ЧуЬ/, ж. —вещица, прищепливаемая к чему-л. для уравнения; привес, довесок. Нел. 517. П ры чэпачка адарвалася ад бязьмена. Нел. 2. прицеп(вещь). з. придирка. Нел. 517; Ксл.Ш за ш т о ён да м яне пры чэпкі робе. Нел. 517.1 за ш чэпку знойдзеш пры чэпку. Мішкавічы Віц. (Ксл.). 4. притязение. Нел. 517. Якую ты да мяне прычэпку маеш? Нел. прычэплены,—см. под чапаць, прычапіць. прычэплівы, -вая-вае—придирчивый, привязчивый. Нел. 517. П рычэплівы чалавек, да каж нага прычапаецца. Нел. прычэпны, -ная-нае—навязчивый(надоедливо пристающий с чем-л., С.), мгел. прычмарыць,—см. под чмарыць. прычварыць,—см. под чварыць. прыч-увацца-эдя,— см. под чуцца. прычына-ны-нс, ж. 1. причина. Ар. Бяз дай прычыны, бяз даньня прычыны, 1. без указания причины, без всякой причины.Щ гэт а ж добра: аблаяць чалавека
Дадатковыя словы
зйнікаюць, кдць, прыц-яць-шаі^ь, прыцгнка-нк/-н^ы, прыцяг-аць-ну^ь, прыціс-каньне-к'дць-н^цб, прыч-увацца->эдя, прычэпачка-чк7-ч^ь, чуьі, ьіў, ігш, іжг
4 👁