прываротніца 949 прыцёмкам прываротніца-і4Ь/-ўь/, ж. 1. привратница. Нсл. 497. 2. женщина, любящая, стоя у ворот, смотреть на улицу. Нсл. 497. прыварак,—см. под прывар. прыварачаць,—с м под вярнуць. прываркавы-вая-вае, прилаг. к прыварак, —служащий в помощь обыкновенному кушанию. Нсл. 496. П ры варкавая мука. НК: Очерки, 266. Прываркавы запас. Нсл. прывартав-аць-аньг,— см. под вартаваць. приватны-ная-нае, 1. частный(находящийся за пределами производственной общественной или государственной деятельности, С.) Гсл., принадлежащий отдельному лицу, владельцу, а не обществу, государству. 2. связанный с владением личной собственностью. приватная собскасьць—частная собственность. прывер-адзщь, прывярэджаны,—см. под верадзіць. прыв-ёрнуты-ярнёньне-ярнуць, —см. под вярнуць. приветны—приветливый. Галубова Куз. (Ксл.). П рыветны чалавек наш сусед. Тм. прЫВ-ёцЩЬ-ЯЧ1ЩЬ, —см. под веціць. прьівечар-ра, предл. и зват.-ру, м.—начало вечера. Нсл. 497. П ад самы п р ы веч ар падцягнуў работ у. Нсл. П ры ш оў каля прывечара. Нсл. прывечар, нареч.—вечерком, засветло. Нсл. 497. Прывечар прыдзеш. Нсл. прывядзёнак-нка, предл. и зват.-нку, м. —ребенок, приведённый в дом второй женой. Шсл. Я на ж т абе ня пры вядзёнак, а родная дачках чаму ты не глядзіш яе. Ст. прывязаньне, -н я -н ю, ср.—привязанность. Нсл. 498. У яго да р о д н ы х ніякага пры вязаньня няма. Нсл. прЫВЯЗКа-К7, дат., предл. п р ы в Я З Ц Ы, ж. 1. ветка для привязывания решетины к стропилам в соломенной крыше. Шсл.; Ар. Во, з г э т а г а ду б ч ы к а б у д з е до б р а я п р ы в я з к а. Ст. Н я с т а л а на хл е ў пр ы в я з а к. Ст. 2,—см. под. прЫвЯЗЬ. прывязны-ная-нае—не отстающий от чего, навязчивый. Нсл. 498. Я кі ты прывязны! ад цябе не адвяжашся. Нсл. прьівязь-з/, мн. ч.-зі-зяў, ж.—полотно из худшего волокна; худшее волокно. Ксл. Гэта з прывязі зыткана. Кірэйкі Гар. (Ксл.). См. прывязка 2. Уменъш. привязка-З К І-З Ц Ы. Ксл. Маці пашыла нагавіцы з прывязкі. Запрудзьдзе Сян. (Ксл.).. См. прывЯЗ. прывязыивасьць-щ, ж.—привязчивость. Нсл. 498. Н я лю блю твое прывязьлівасьці. Нсл. прывязьлівы, -вая-вае—привязчивый (надоедливый, С.). Нсл. 498; Войш.Д уж а ты прывязьлівы. Нсл. П ры вязьлівага сабаку на ланцуг навязуюць. Тм. прывял-евацца-/гда,—с м под вяліцца. прывяць,—см. под вяць. прывячаць,—см. под веціць. прывілёй-ею, 1. право вообще, основанное на письменном документе. Нсл. 497. А сьпянік наш пры вілей паказаваў. Нсл. 2. привилегия. Гсл. прывілёйны-ная-нде—имеющий законное право. Нсл. 497. П рывілейны дохт ар. Нсл. П ры вы ейная бабка. Тм. прывініцца,—см. под вініцца. прЫВІНуЦЬ,—см. под вЫуЦЬ. прывінуцца,—см. под вінуцца. прывісака, нареч.—высоковато. Нсл. 497. П рывісака паднялі ст раху. Нсл. прывісакі-кая-кае—высо коватый. Нсл. 497. прывіс-аць-ьф,—см. под вісець. прывітанка-н*/-ш4ы, ж. — прывіт аньне. НК: Очерки, Но. 838. прывітаньне-нл, предл.-н ю, ср.—приветствие, НК: ПІТ. 77; НК: Очерки, Но. 838. приветствование, привет, мгсл.; Нсл. 497. П ры віт аньне гасьцей. Нсл. П ры віт аньня ніякага не зрабіў нам. Тм. прывіт-аны-яўь, —см. под вітаць. прывітацца,—см. под вітацца. пф ы ъуч-ъцъ-аны -энъне-ы цъ,— см. под вучыць. прывуч-ацца-ьщуд,— см. под вучыцца. прыўб-іраць-рдуь,— см. под убіраць. прыўдалы-лдя-лде—удалой, удачный в высшей степени. Шсл. Н у й пры ўдалая ж дзяўчы на яна! Нсл. П рыўдалы наш лён сяголет а! Ст. прыудзёрж-аваць-ыгуь,—см. п од д зя р жаць. прыудзёрж-авацца-ьщца,— см. под дзярж ацца. прыудзял-яць-щь, — см. под дзяліць. прыўлякнуцца,—см. под лякацца. прыўн-адзіць, -адж аны-адж авацъ, — см. под надзіць. прыўн-адзіўшыся, -адзіцца-адж авацца, —см. под надзіцца. прыўнадабаць,—см. под надабаць. прыўпам-януць-шагуь, —см. под помнецъ. прыўпам-януцца-шяіўд,— см. под п о м нецца. прыўч-аны-ЫЦЬ,—см. под вучыцъ. прыцем, нареч.—во время смерек. Нсл.516. П ры цем вярнуўся двору. Нсл. прыцемак-л/су, м. 1. полумрак. Удзень (зоркі) спокойна спалі, пры цем каў чакалі. Калачынскі. Ён выш аў зь цягніка ў сыры прыцемак. Адамчык: Арж. колас. 2. укромное, уединенное, закрытое со всех сторон место. Нсл. 516. Ідзі куды ў прыцемак, дый схавайся. Нсл. прыцёміцца,—см. под цеміцца. прыцёмкам, н ареч.—пользуясь полумраком, Нсл. 516. когда еще темновато или когда уже темновато. П ры цем кам ход зе сюды. Нсл. С ядні Іван вы ш аў на р а б о т у ЯШЧЭ пры цемкам. Кулакоўскі: Дабрасельцы
Дадатковыя словы
лісу, прываротніца-і4ь/-^ь, прывуч-ацца-ьщ^д, прывінўцца,—см, прывіт-аны-я^ь, прыудзёрж-аваць-ыг^ь,—см, прыцемак-л</с, прыўб-іраць-рд^ь, прыўлякнўцца,—см, прыўпам-янўцца-шяі^д, прыўпам-янўць-шаг^ь, ігда, ўьі
6 👁