Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

прыставаць прышчэп 946 прыставаць, -т аю -т аеш -т аёцъ-т аём -таіцё, 1. уставать. Н огі пачалі пры ст аваць ад даўгое хадні. Гарун: Пан. Шаб. 2. несоверш. к прыст аць 2, 3, 4, 5. прЫСТаўня-Н/, дат., предл.-НІ, м.— МуЖ, принятый на хозяйство жены. Ён зайш оў у прыст аўні. Мікалаёва Куз. (Ксл.). прыстаць,—см. под прыставаць. прыстрашыць,—см. под страшыць. прыступ-лу, предл. и зват.-пе, м. 1. (место, по которому можна подойти, приблизиться к чему-н. С.), доступ, мгсл. 2. возможность приближения к кому-н., обычно с отрицанием. Н ям а да яго пры ст упу. Ар. Ш айтане, да кот оры х ты лю дзей пры ст упу н я маеш іх зводзіць. Кіт. біаіі. Н я м еў пры ст упу ізводзіць іх. Тм. 61612. пф ы ст уп-м -аць-ацца-іць-іцца, —см. под ступаць. прыступкі, -к а ў, ж.(одна п р ы с т у п к а) —ступени, Ксл.; мгсл.; Гсл. ступеньки. Я йш оў па пры ст упках, a тады бразь! М азалава Куз. (Ксл.). Ц я ж к а й с ь ц і na пры ст упках. Барсукі Аз. (Ксл.). См. наст упні. Уменьш. прыступачкі-чак. Г а р ш ч о к асьцярож на i бы ццам сонны зьлез na пры ст упачках даўгой лесьвіцы да ракі. Дзьве Душы 68. прыступносьць-ф, ж.—доступность, прыступна, нареч. к п р ы ст упны —доступно. прыступны-ная-ное—доступный. Ap. ПрЫСВОЙЧЫЦЬ-Чу-ЧЫШ-ЧЯ, соверш., трех. 1. приручить. Шсл. П р ы с во й ч ы л і к сабе чуж ога ката. Ст. 2. присвоить. Шсл. П р ы сво й ч ы ў м о й НОЖЫК. Ст. прысварыцца,—см. под сварыцца. прысват-авацца-яцця,— см. под сватацца. прысуд-ду, предл. и зват.-дзе, м.—ЮРИСДИКЦИЯ. Беларускі Архіў, I, у Менску 1927, перадмова. Х т о бы з падданы х наш ы х якога колечы ст ану ў ім еньню месцкам сядзець хацеў, т агды yci пад правам i пры судам м есцкім быці. Ліст Вял. Князя 1538г.(400-лецыде блр. друку, 127-128). А будзець лі абвінен у такіх р эч а х кры вавы х наш подданы інш ага прысуду, а не т аго, дзе т орг будзець, весьці яго да т аго ўрадніка нашага, у чыім пры судзе ёсьць. Стт. 482. Біскуп Ц ярлецкі ж алаваў В ялікам у К нязю, ш т о праваслаўны я Панове вымаю ць сваіх папоў "з моцы i пры суду д ухо ўн а га ". Архігр. сборн., т. у і, Но. 124. М яш чане бы лі пад пры судам м айдэборскага права. Даўгела(Наш Край, 1928, 11, стр. 8). прысу-дзГць, -дж аны-дж аць-дж эньне, —см. под судзіць. прысуняць,—см. под ІМОЦЬ. прысу-нуць-догуь, —см. под сунуць. прысу-Щ1ЩА-вацца,—см. под сунуцца. прысук-аваць-аць,— см. под сукаць. прысукацца,—см. под сукацца. прыськіляцца— прищуриваться. Ад. прысьляпГцца,—см. под сьляпіцца. прысьмягнуць,—см. под сьмягнуць. прысьн-ёны-щь,— см. под сьніць. прысьп-ёць-лвяўь,—см. под сьпець III. прысьвялёпіцца—пристать, прицепиться к чему. Шсл. П рысьвялепіўся, як старац да плот у. Крамяні Пух. (Шсл.). прьісьвятак-л?ка, предл.-тку, м.—небольшой праздник, Войш.; Ксл. полупраздник. Шсл. Заўт ра прысьвят ак. Даўгое Беш. (Ксл.). Сядні не вялікае сьвят а: т ак сабе, прысьвят ак. Ст. прысьц-ёбаваць-ябнуць,— см. под сьцёбацъ. прысьцен-ж, предл. и зват.-не, м—часть "пуні'\ половина сарая. Гсл. Уменьш. прысьценак-нка. прысьцёнак-нкя, м. 1. боковая пристройка при гумне(вообще при здании, С.). Шсл. Зрабілі прысьценак да т аку. Дукоршчына Сьміл. 2.—см. под прысьцен. прысьцераг-аць-чы, пры сьцярэж аны, —см. под прысьцярэж аны, сьцерагчы. прысьцер-агацца, -агчыся-огш ыся, —см. под сьцерагчыся. прысьціхамГрыцца,—см. под ціхамірыцца. прышкёліць,—см. под шкеліць. прышлёй, нареч. 1. лучше, выгоднее, Ксл. скорее, лучше. Нел. 517. П ры ш лей імне павераць, чы м ся т абе. Нел. М о й дом паст аўлены пры ш лей, чы м ся Я нкаў. Стралкі Беш. (Ксл.). 2. приличнее. Нел. 517. П ры ш лей маладому ст аяць, а не ст арому. Нел. Ср. пры ходна 4. прышлы-лая-лае—приш едш ий, Шсл. приш лый. Ён н я т ут аш ні, — прышлы чалавек, яш чэ нікога т ут ня ведае. Ст. прышпГл-ены-ЯЦЬ-ЩЪ,—см. под ш т ляць. прышрубав-аны-яць,— см. под шрубаваць. П рЫ Ш В а-№ дат., предл.-ве, ж. 1. ГОЛОВКа сапога. Ар.; Ксл. П адабе да гэт ы х халяваў прыш вы даць. Слаб од ка Куз. (Ксл.). Д а бот аў даў новы я прышвы. Ст. 2. тонкая жердочка, котрой прикрепляют солому, когда кроют крыши. Ксл. Д аўно б накры ў ст раху, але прыш ваў ня стала. Чарніца Лёз. (Ксл.). 3. вал в ткацком станке, на который наматывается полотно. Ксл. З а к р уц і пры ш ву. Слабада Сір.(Ксл.). П алат но на пры ш ву крэпка ўзм ат ана. Барсукі Аз. (Ксл.). прышукаць,—см. под шукаць. прышчамГцца,—см. под шчаміцца. прышчап-Гць -лены-ляць,—см. под шчапіць. прышчэліцца,—см. под ш чэлщ ца. прЫШЧЭП-ТШ, предл. и зват.-пе, м. 1. черенок, или почка культивированного фруктового дерева, употребленные на прививку, НК: Очерки, Но. 807. привой. 2. действие Прививки. НК: Очерки, Но