лрысадзісты 944 прыслуга прысадзісты-тяя-гаяе—приземистый и плотный. Ар. Адчыніліся дзьверы: сястра адступілася i нярухома застигла сярод сенцаў у сьвятле з хаты прысадзістая. Адамчык: Арж. колас. прысаджаваць-джую-джуеш-джуе, песо верш., перех. 1. прилаживать. Нел. 510. Прысаджаваць перадок да калёс, нарогі да сахі. Нел. Соверш. пры садзі'ць-ў ж у -сЫ ш дзе. Нел. 510. Дееггр. наст. вр. Прысаджаны, 1. прилаженный. Нел. 510. Прысаджаны нож. Нел. Прысаджаная каса. Тм. 2. приставленный для надзора. Нел. 510. Да чаго прысаджаны хто, таго й глядзі. Нел. 2.—см. под садзіць. прысак-c/ćj, предл. и зват.-СКу, м.—горячая зола. Ар.; Шел.; Растсл.; ПНЗ; Ксл.; Гсл.; Смл.; Нел. 536. У прысну бульбу ПЯКЛІ. Ухлё Чаш. (Ксл.). 3 агню ды ў прысак, послов.—с огня да в полымя. Ар. Палажы бульбіны трыў прысак; яны сьпякуцца. Нел. Бульба ў прысну, а над прыснам бурна полымя гарыць. С. Музыка, 64. Уменьш. прысачакчну. Нел. 536. Засып пры сачкам харковіньне. Нел. прысалГць,—см. под саліць. прысаром-іць-л£«ы,— см. под сароміць. прысарамаціць,—см. под сарамацщь. прыс-очаны-ачыцъ,—см. под сачыць. прысёбрыцца,—см. под сябравацъ. прысёльле-ля, предл.-лю; мн. ч.-лі-ляў, ср.— поселение. Шел. Во дзе добрае прысельле: тут табе й лес, i рана. Ст. пры сёнкі-нкяу, единств, ч. нет.— крытое крыльцо. Нел. 513. У прысеннах пастаяў дый naŭmov назад. Нел. прысёвак-суку, м.—урожай с участка господской(хозяйской вообще, С.) засеянного зерном парабка". Ст. 1529, ел. прысяга-г/, дат., предл. ПрЫСЯЗв, ж.— (КЛЯтва, С.), присяга. Нел. 513. Яму прысягі не далі. Нел. Пад присягаю пакажу. Тм. Пойдзем да рабіна, няхай табе присягу дасъць. Нел. 544(под рабін). пфысягъцъ-аю-аеш-ае; повел.-ай-айм а, несоверш.— присягать. Ар. Прарок мовіў, прысягаючы. Кіт. 2aII. Соверш. ПрЫСЯГЧЫгну-гнеш-гне— присягнуть, поклясться, прысягацца-я/ося-яўшся — прысягаць. прысяглы-лая-лае, 1. присяжной, клятвою обязавшийся. Нел. 513. Мы прысяглыя людзі: надабе па праўдзе рабіць. Нел. 2. такой, которого принадлежность можно подтвердить присягой. Нел. 513. Мой прысяглы конь. Нел. Мая прысяглая сьвітка. Тм. прысіл-глу, предл.-ле, м.— принуждение. з пры сілу— по принуждению. Размарыла сонейка гультайку(суну), i яна з прысілу хаця б мала-мала нратанецъ сваім калматым хвастом. Гарэцкі: Песьні, 68. прыскапацца—приставать(пристать, С.) к кому-л., Растсл. прицепиться, (ПНЗ.) привязаться. Ксл. Ч аго т ы да м ян е прыснапаўся? Сахні С ян. (Ксл.). прысГлаваць, -лую -луеш -луе—принуждать. Нел. 510. Н я пры сы уй яго піць. Нел. прысіленьне(прысілёньне),-ня, предл.ню, ср.—насильное принуждение. Нел. 51 о. П рысіленьне к піцьцю. Нел. Ср. сіліць. прысіл-ены-яць, ПрЫСІЛІЦЬ,—см. под СІЛІЦЬ. прЫсГлЬНІК-ІКЯ, предл.-іку, зват.-ІЧи, м. —понудитель(принудитель, C.). Нсл. 510. прыск-окнуць-якнтць,—см- под сканаць. прыскакам, нареч.—урывками. Нсл. 510. Н я т ку сама, дзеці т нуць, а я т олькі прыскакам. Нсл. П ры скакам зрабіла. Тм. См. пры хапкам. прыскаурэць-эг, соверш.—присохнуть. Ксл. Ш то г э т а ў цябе п р ы с к а ў р э л а збоку. Навікі Віц. (Ксл.). Ср. СКаўрЭЛЫ. прыскрэбсьціся,—см. под СКрэбсьЦІСЯ. прыскрынак-нкя(-нк:т, Ксл.), предл.-нку, зват.-нку, м.—Небольшой ЯЩИК В скрЫНІ" с отдельной крышкой, для склада мелких вещей, НК.: Очерки, 137; Ар. ЯЩИК, сделанный нарочито в сундуке для хранения мелких вещей, Нсл. 510. комодный ящик, ящик в шкафу, ящик в ящике, Ар. боковой ящичек в сундуке. Гсл. Наж ы ляж ацъ у прыскры нку. Пачаевічы Чаш. (Ксл.). Уменьш. прыскрыначак-чка. Нсл. 510; Ар. Грош ы у пры скры начку ляжацъ. Нсл. прыскварыць,—см. под скварыць. прыслоўе-тя, предл.-ўю, мн. ч.-ўі-ўяў, м.—(любимое СЛОВЦО, Ксл.; МГсл.), ПОГОворка, Ксл.; МГсл.; Нсл. 510. СЛОВО Часто вставляемое в речь. У цябе прыслоўе не харошае: дык, дык. Нсл. Яно прыслоўе такое. Ухлё Чаш. (Ксл.). Ср. прымаўка. 2. г рам.—наречие. Гсл. прысланяць-яю -яеш -яе, несоверш., перех. 1. прислонять. Нсл. 510. Прысланяць, прысланіць дош кі да сьцяны. Нсл. 2. притворять. Нсл. 510. П р ы с л а н я й, пры слані ш чы т на вокны, дзьверы. Нсл. прысланщь-н/о-шш-не, соверш. 1, прислонить. 2. притворить. Нсл. 510. П рыслані засланною печ. Нсл. прысланяцца-яю ся-яеш ся, 1. возвр., несоверш.—прислоняться. Нсл. 510. Н е п р и слоняйся да сьцяны. Нсл. 2. в знач. страд.—притворяться. Нсл. 510. Дзьверы не прысланяю цца, не прысланіліся ш чыт на. 3. перен.—находить пристанище. Нсл. 510. Ш да нога бедны не прысланяецца, не пры сланіўся! Нсл. прысланщца-нюся-шшся, соверш. к прысланяцца 1, 2, 3. Нсл. 510. п р ы сл у га -тгУ -тзе, ж.— услуга. Нсл. 510. В ялікую ім не п р и слугу зробіш тым. Нсл. См. паслуга
Дадатковыя словы
cіćj, зват.-ічй, ніо, паслўга, прыслўга, прысягацца-я/ося-я^шся, яіося
1 👁