Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 962
 ◀  / 1324  ▶ 
нрыраджэнец 943 прысады 3. такой, который имеет все данные для какой-л. деятельности, прирождённый. Прырадж оныя здольнасьці. 4. от рода существующий. Нел. 509. М ой прырадж оны конь. Нел. 5. родственный, родной. Нел. 509. Прыраджоная кроу. Нел. прыраджоны брат—сводный брат. (Стт. 1529, Сл.). прыраджоны тубылец—коренной житель данной местности(страны, С.). Тм. прыраджэнец-/щд предл.-НЦу, зват.-НЧа, м.—уроженец, коренной житель. Нел. 509. Ён наш прырадж энец. Нел. прыраджэнка-нкг-нуы, ж.—урожен ка. Нел. 509. Я на т ут аш няя прырадж энка. Нел. прыраджэньне-ня, предл.-ню, ср.—природное свойство, Нел. 509. натура(характер, нрав, темперамент). Я го такое прырадж эньне. Нел. Ён ад прырадж эньня такі. Тм. прыразіцца,—см. под разіцца. прыраканьне-ня, предл.-НЮ, отгл. имя сущ. к прыракаць,—обещание. Нел. 509. Прыраканьне я табе на гэта не даваў. Нел. прыракаЦЬ-#/0-Я£Ш-#£, несоверш., ШШО, каму—обещать, давать слово. Нел. 509. Што толькі ён прыракае альбо прырок, НІКОЛІ НІКОМу НЯ СПраўдзІЦЬ. Нел. Соверил. прырачы, -раку-рачэш -рачэць-рачэм -рачыцё-ракуць; прош. вр.-рок-рак ла-раклі; повел.-рачы—обещать, дать СЛОВО. Нел. 509. Калі што Богу прырачэ i людзём i тое спраўдзіць. Кіт. 664. Хт о каму што Прырачэ, пры СЛОве стаяЦЬ. Тм. 36616. Деепр. наст. вр. прырачоны—обещанный. Нел. 509. Прырачонага падарку, гасьцінца ня прывёз. Нел. Прырачонага слова ня ПОМНІШ. Нел. Отгл. имя сущ. ПрыраЧЭНЬНеня, предл.-ню—обещание. Нел. 509. Даў прырачэнъне прыехацъ, дый ня прыехаў. Нел. чынГць прырачэнъне—давать обет. Выдаюць д зесяцін у i чы няць п р ы рачэнъне. Кіт. 663. прырамак-ляс#, м. — пры рамка I. Нел. 509. П рырамка ня ўм ееш прыш ыць да сарочКІ. Нел. 2. погон. Ар. А хвіцэрскія прырамкі. 3. эполет. прырамка-к/, дат., предл. ПрырамЦЫ, ж. наплечное украшение от воротника до рукава. Ар. См. палік, наплеччык. Прыраст-CWT, предл. и зват.-СЬЦе, м. нарост. Нел. 509. Ад гэтае мукі прырасту мала ў хлебе. Нел. прыраунальная ступень—справнительная степень, г рам. прыраунаваць,—см. под раўнаваць. прыраўнавацца,—сл. под раўнавацца. прырач-оны-эньне-ы,— см. под прыракаць. прырэз-зя, предл. изват.-зе, м. 1. ЖИВОТНОе, у которого пры холощении выпущено только одно яйцо. Нел. 509. Ж арабок прырэз. Нел. 2. животное, нечаянно до смерти пришибленное, которое скорее нужно прирезать. Нел. 509. П рырэза м ож на есьці. Нел. прырэзак-зкя, м.—добавленная полоса земли. Шел. У нас у еяле дык ледзь ня каж ны а д зя р ж а ў п р ы р э за к. Ст. Н а пры рэзку пасеяў авес. Ст. прыр-ваць-ывяўь,— см. под ірваць. прыр-вацца-ывацца, —см. под ірвацца. прырупІла, безлич.,—см. под рупе. прыруч-аны-ацъ-энъне-ыцъ,—см. под ручаць. прырын-ула-туб,— см. под ры нуць. прырышт-оваваць-явяць,—см. под ры ш тавацъ. прырыука-ткз-тцы, ж.—порванный конец. Нел. 509. Прывяж ы пры ры ўку. Нел. прысабёч-аньне-аны-ыць,—см. под сабёчыцъ. прысоч-аны-ьщь,—см. под с а ч ы ц ь. прысабёчаньнік-йся, предл.-іку, зв ат.-іча, м.—присвоитель. прысабёчаньніца-ўь/-цы, ж.—присвоительница. прысада-ды, предл.-дзе, ж.—древесные насаждения по сторонам дороги(и сада, Ар.). Шел.; Ар.; аллея. Н а Ігум ень ехаць скрозь прысадаю. Ст. М аўчаць у глухім задуменьню ст ары я прысады. я. к. (Адплата, 4). П ры сада йдзець аж да сам ага пакою, дзе цяпер ш кола. Ст. Вунь дарога меж прысады двух рад о ў ст ары х бяроз. С. Музыка, 261. 2. черен у ножа, меча и проч. Нел. 509. Ін о ж добры, i прысада яго. Нел. 3. ложа. Нел. 509. 3 прысады відаць, ш т о ст рэльба дарагая. Нел. 4. устройство какого-л. хозяйственного орудия. Нел. 510. П ры сада касы. сахі. тапара. Нел. прысадка-дкі-дцы, ж. 1. уменыи. к прысада 2. Нел. 510. П рысадка касы н я добрая. Нел. 2. посаждение наседки на яйца. Нел. 510. Прысадка квакухі. прысадка-дкз-дщ)*, ж. 1. дерево в аллее. Міх. Калі сьсячэш прысадку, ды к ад суду не акапаеш ея. Міх. 2.—см. под прысада 2. прысаднікдтся, предл.-іку, зват.-Іча, м. 1. парк(большой сад, рожа с аллеями, цветниками, прудами и т.п., С.)- Гсл. Ч а м усьц і ў п а д а б а л і гэты п р ы с а д н ік ("п а р к") лю дзі. Васілёнак(Полымя", 1967 г., Но. 12, стр. 192). 2. сквер. Гсл. прысады-дят, мн. ч.—деревья вдоль дороги, аллеи(аллея, С.)- Гсл., большая (всякая, С.) дорога с посаженными березами (всякими деревьями, С.) по сторонам. Ксл. П ры садам і ён паехаў. Лазаватка Сур. (Ксл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

прыр-ваць-ывя^ь, прыраджэнка-нкг-н^ы, прырын-ула-т^б, прысабёчаньніца-^ь/-цы, ракў-рачэш, рачыцё-ракўць, рўпе, іщд, ўьі
2 👁
 ◀  / 1324  ▶