Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

п р ы к л а д а ц ь 9 3 6 п р ы к л ё ц ь Нсл. прыкЛадаць-ш-аеш~7£, несоверш., перех. 1. сравнивать, применять. Нсл. 501. Гэта адно к другому ня можна прыкладаць, прыкласьці. Нсл. Соверш. прыкласьці. Нсл. 501. 2.—см. п од класьці. прыкладацца-аюся-аешся, 1. сравниваться с кем. Нсл. 501. Што ты да мяне прыкладаешся, прыклаўся? Нсл. 2. прилежать, Нсл. 501. относиться c прилежанием (какому-л. делу). Прыкладамцца да рамяства. Нсл. 3. —см. п од класьціся. прыкласьціся, -кладу ся-кладзёшсядзёмся-дзіцёся, 1. соверш. к прыкладацца 1. Нсл. 501. 2. соверш. к прыкладацца 2. Нсл. 501. Прыклаўшыся добра, у сё зробім. Нсл. прыкладка-3к/-дцы, ж.—выдумка (, как прибавление к чему-л. действительному, С.) Нсл. 502. Кажы бяз прыкладкі. Нсл. прыкладна, нареч. 1. примерно. Нсл. 502. Прыкладна поступав. Нсл. 2. красноречиво, искусно. Шсл. Так прыкладна гукае, як із кніжкі чытае. Ст. прыкладнасьць-ф, ж. 1. примерное поведение, пример для других. Нсл. 502. Прыкладнасьці зь цябе няма ніякае. Нсл. Прыкладнасьці сваім дзяцём не дает добрае. Тм. 2. прилежание. Нсл. 502. Ш да нога ня маеш прыкладнасьці. Нсл. Ср. прыкладаньне. прыкладны-ная-нае—примерный, образцовый. Нсл. 502. Прыкладны дзяцюк. Нсл. прыкладзіны-нау, единст в, ч. нет.—обложение могилы покойника деревянным срубом (обнесение оградой, С.) и угощение приглашённых к тому соседей, Нсл. 502. пирушка по поводу приведения в порядок, украшения могилы. Ксл. Тата на прыкладзіны пайшоў да суседа. Нсл. Прыкладзіны па Зьмітру былі. Павульле Чаш. (Ксл.). прыкланяцца, -яюся-яешся, н есоверш., в о зв р. 1. склоняться, соглаш аться на убеждение. Нсл. 502.. 2. несоверш. кпрыкланіцца2—передаваться (противнику, С.) Нсл. 502. 3. присоединяться. Нсл. 502. Прыкланяйся, прыкланіся к нашай кумпані. Нсл. прыкланщца, 1. соверш. к прыкланяцца 1. —склониться, согласиться на убеждение. Нсл. 502. Сусед не прыкланіўся к міру. Нсл. 2. Соверш. к прыкланяцца 2,—передаться (противнику, С.) Нсл. 502. Прыкланіўся к нёпрыяцелю майму. Нсл. 3. с о в ер ш. к прыкланяцца 3,—присоединиться. Нсл. 502. прыклашць,—см. п од прыкланяць. прыкланщца,—см. п од прыкланяцца. прыкласьці,—см. п од прыкладаць, класьЦІ. п р ы к л а с ь ц і с я, — см. п од прыкладацца, класьціся. п р Ы К Л ІК а -я /, дат., предл. прЫКЛІЦЦЫ, ж. 1. предлог (повод, вымышленная причина, С,) Север. (Косіч 252); Растсл.: Северск. 149. притязание, причина к неудовольствию. Нсл. 502. £ м. прыклёп. 2. признак, вид. Нсл. 502. Толькі прыкліка тая, што еў. Нсл. 3. напасть, наклёп. Нсл. 502. Прыкліку на мяне наводзіш, аяня знаю, ня ведаю. Нсл. п р ы к р а н ў ц ц а,—см. п од кратацца. п р ы к р а с а - с б / - с е, ж.— сало и прочее снадобье для приправы кушанья. Нсл. 502. Капуста нішчымная, бяз жадное прыкрасы. Нсл. Папрасі сала на прыкрасу бацьвіньня. Нсл. Щ шчасьце — сны прыкрась? Салавей: Сіла, 94. п р ы к р а с і ц ь - к р я й / у, прыкрасіш-се, со в е р ш., п е р е х. — приправлять съестным снадобьем. Нсл. 502. Прыкрашавацъ, прыкрасіць капусту салам, сьмятанаю. Нсл. Д ееп р. наст. вр. П р Ы К р а ш а н ы —ПрИправленый съестным снадобьем. Нсл. 502. Бульба прыкрашаная салам. Нсл. Соверш. п р ы к р а ш а ц ь ( п р ы к р а ш а в а ц ь, Нсл.)-а;оаеш-ае. Нсл. 502. п р ы к л а н я ц ь - я /о - л е ш - л е, несоверш., перех. I. склонять к чему-л. Нсл. 502. Прыкланяць каго К МІру. Нсл. 2. наговаривать, наклонять. Нсл. 502. Йена добрае ты яго прыкланяеш, прыкланіў. Нсл. 3. давать пристанище, приголюбливать. Нсл. 502. Ніхто сіраты не прыкланяе, не прыкланіў к сабе. Нсл. П рЫ КЛаН ІЦЬ-Н /О, ПрЫКЛОНІШ-Не, соверш.(к прыкланяць I)—склонить к чему-л. Нсл. 502. На свой бок прыкланіць. Нсл. 2. соверш. к прыкланяць 2,—посоветовать, подговорить, сделать что-л. 3. соверш. к прыкланяць 3,—дать пристанище, приголубить. Нсл. 502. п р ы к л е п - л у, предл. и зват.-пе, м.—преДЛОГ, повод к чему-л., вымышленная причина. Новы Двор Ск.; Дуброва С к. См. прыклёп. п р ы к л ё п - л ў, пр е д л.-не, м. — предлог, ПОВОД. Новы Двор Ск.; Дуброва Ск.; Вал. Абы прыклёп быў. Дуброва С к. п р ы к л ё т, м.—пристройка(к клеці"), амбарная площ адка, Гсл. чулан при амбаре. Пен., Смл., Вар (Даль). См. прыклецъ. У м еньш. п р ы к л е т а к -тку(-тка, Нсл.), 1. кладовая или чулан, устроенный под навесом у крыльца клети, Нсл. 502. чулан, кладовая при амбаре. Ксл.Хамут павесьу прыклетку. Нсл. п р ы к л ё т н і к - л с у, п р е д л.-І к у, зват.-ІЧ О, м. —крыльцо перед амбаром. Ксл. Аброць на прыклетніку ляжыць. Сукрэмна Сян. (Ксл.). п р ы к л ё ц ь -ці, ж. 1. пристройка(к "клец і амбарная площадка. Гсл. См. прыклет. Зьнясі жбанкі ў прыклецъ. Клюі Куз. (Ксл