п р ы з н а ч о н ы 9 3 4 п р ы й с ь ц е бляды дзед. Купала(Бацькаўшчына" Но. 24-25, 410-411). П р Ы З Н а Ч О Н Ы, п р и л а г. и з д е е п р. н а ст. вр. прызначаны 1. Нел. 501(«оЭ прызначацъ). Прызначонага ня мінеш. Нел. прызначальны ліст—назначение (бумага). прызначальны склон, грам.—дательный (падеж). прызначаньне(прызначэньне, Нел), от гл. и м я сущ. к пры ЗН йЧ Ы ЦЪ во в сех зн а ч., 1. предназначение, определение. (Нел. 501). Гэта Божае прызначэньне. Нел. 2. назначение. Нел. 501. Прызначэньне сваё пан зьмяніў. Нел. 3. устройство на службу; должность, прызначацъ-аю-аеш-ае, несоверш., перех. 1. определять(предназначать, Шел.). Нел. 501; Ксл.; Шел. Бог каж наму прызначае, прызначыў долю. Нел. 2. назначать, Ксл. определять. Нел. 501. Пан назначав яму дажывотны хлеб. Бель. Выс. (Ксл.). 3. помещать, устраивать на какую-л. службу, должность. прызначыць-чу-чыш-ча, соверш. к прызначацъ во всех з -х знач., 1. определить (предназначить, Шел.). Нел. 501; Ксл. Што Бог прызнача, таго ніхто не перайнача. Нел. Так яму Бог прызначыў: пахаваць другую жонку. Ст. Душа" сьмерць людзёў ня подле свайго зычэньня(не по своему устроению) а каго Бог прызначыць. Демид: Веров, 1896, II, 135. 2. (назначить, Ксл.), определить. Нел. 501; Ксл.; Шсл. Хай сабе тое й бярэць, што яму ў судзе прызначылі, а што імне прызначана — то я не папушчу. Ст. 3. поместить, устроить на какую-л. службу, ДОЛЖНОСТЬ, определить, (уст ар). прызначаны, деепр. наст. вр. к прЫЗНаЧЫЦЬ в о в с ех з -х зн а ч., 1. предназначенный, определенный. Нел. 501. Знаць, яму такая сьмерць прызначана. Нел. Так яму доляю прызначана; ня мець шчасьця на сваім вяку. Ст. 2. назначенный. Нел. 501. Прызначанага імне панам хлеба аканом не даець. Нел. 3. помещённый, устроенный на какую-л. службу, должность. прызвычаіць,—см. п од звычаіць. прызвычаіцца,—см. п од звычаіцца. прызвычайка-ша'-йцы, ж. 1. привычка. Нел. 501. У яг о такая прызвычайка. Нел. 2. обыкновение. Нел. 501. У нас прызвычайкі такое няма. Нел. прызвычайны, -ная-нае—обыкновенный, всегда употребляемый. Нел. 501. Прызвычайным способам рабі, а свайго не выдумляй. Нел. прызьмеркам, н ареч.—во время сумерек. Нел. 510. прызьмёркці-н£, соверш.—смеркнуться. Нел. 510. Прыдзем, як прызьмеркне. Нел. См. прымеркці. Н есоверш. прызьмяркацьае—смеркаться. Нел. 510. Прыдзем, як прызьмяркаць будзе. Нел. См. прымяркаць(под прымеркці). прызьніяць-я ю - я е ш - я е —пригореть. Ксл. Блін У п ечы п р ы з ь н ія ў. Гравы Сян. (Ксл.). прызырыць,—см. п од зы р ы ц ь. прыі'мнік-яя, п р е д л.-к у, зват. прыІМ НІЧа, л*.—владелец. Барс., Лепле(Юхн.). прыГмныя думкі— собственные мысли. Барс., Лепле.(Юхн.). прыйдучы-чяя-чяе— имеющий придти (будущий, С.)- Нел. 518. Пакладзі гэта на прыйдучыя часы. Нел. прыймо-л*я; мн. ч.-мы-маў, ср.—приём, прыймовы-вяя-вяе— приёмный, прыйм-аньне-аць, прын-яты-яча, — см. п од імаць. Прыйманьне кары, б яды. Нел. прыймаць, (Нел. 518), Гсл., прЫМЯЦЬ, (Нел.; Ард-аю-аеш-ае, п о в ел.-а й -а й м а, 1. принимать (брать из рук у того, кто дает, отдаёт, С.). Гсл.; Нел. 518. 2. убирать, уносить. Прыймаць хлеб, судзьдзе із столу. Нел. 518. 3. получать. Нел. 505. Пайшоўшы ў съвет, i Цветам прымай. П ослов. Нел. 505. Прымай грошы. Тм. Прыймаць грошы. Нел. 518. 4. о зят е: ВВОДИТЬ. Нел. 518. Прыймаць ЗЯЦЯ V двор. Нел. 518. 5. принимать ответственность. Нел. 505. Я гэтага на сябе ня прымаю. Нел. 505. 6. терпеть, сносить, Нел. 505. претерпевать, Нел. 518. принимать. Прыймаць кару, муку. Нел. 518. Hixmo ня ведае, што я прыймаю ад яго. Богу толькі ведома, што я ад яго прымаю, прыняў. Нел. 505. 7. несоверш. к прьіНЯЦЬ 4, 5, 6, 7. прыняць, прыйму, прыймеш-ме-меммеце-муць; прош. вр. прыняў-няла-ло-лі,— с о в ер ш. к прымаць. Пан Бог просьбу прыйме. к і т. зон. прыймацца, прыняцца,—см. п од імацца. прыймя-л/еш; мн. ч.-мёны-мён, м.—предлог. (грам.). МГсл. прЫЙМІЧ-ЧЯ, предл.-чу, мн. ч., род.-чаў, м. 1. приёмыш. Нел. 518. Прыйміча ўзгадаваў за сына. Нел. 2. зять, принятый В ДОМ тестя. Нел. 518. Прыймічом пайшоў к яму. Нел. прыймы-ау(прымы, Ар.), единст в, ч. нет. —женитьба в том случае, когда жених идет в дом невесты. Пайду да Макрыныў прыймы. ЗСД. 73. У м ен ьш. ПрЫМКІ-КОу —приём зятя в дом тестя. Нел. 505. Пайду ад вас у прымкі, у чужы двор. Нел. прыйсьце-ця, п р е д л.-ц ю, ср. 1. пришествие. Нел. 518. На другім прыйсьцюрассудзе нас Бог. Нел. Прыйсьце Хрыста. Попка у лісьце. 2. приход. Нел. 518. Да твайго прыйсьця ў нас ўсё было ціха. Нел. 3. будущее. 4. будущность. Будзе дзень сьвяточны, дзет другого прыйсьця. Язэп Путча: Асеньнія песьні. Якое нас чакае прыйсьце? Як доўга будзе на крыжы брат зьнемагаць i
Дадатковыя словы
ліеш, прыймў, прыімнік
4 👁