п р ы ё м н а с ь ц ь 9 3 3 п р ы з б а пацалаваў. Нсл. У царкву людзі зьбіраюцца, Пану Богу кланяюцца i пакорненька, Госпаду Богу прыемненька. Из песни нищих, Нсл. прые'мнасьць-щ, ж.—приятность, мгсл.; Ар.; Нсл. 518. Ня маю прыемнасьці гукаць із табою. Нсл. прыёмны-ная-нае—приятный. Нсл. 518; Ар. Прыемныя рэчы прыемна й слухаць. Нсл. Малітвы нашы ня прыемныя, знацъ, Богу. Тм. Л аскат. ПрыёмнеНЬКІ. Нсл. 518. Прыемненъкая гаворка. Нсл. п р ы ё м ц а -цы, общ.—приемщик, получатель. п р ы я з ь л і в а, нареч. к прыязьлівы—дружественно, дружелюбно. Прыязьліва Прымаў HOC. Нсл. 518. п р ы я з ь л ів а с ь ц ь - ф, ж.— дружеское расположение. Нсл. 519. Знаю я тваю прыязьлівасьць! Нсл. п р ы я з ь л і в ы - в а я - в а і — питающий приязнь, Нсл. 519. дружественный, дружелюбный. Прыязьлівага маю су седа. Нсл. прЫ Я ЗЬ Н ІЦ Ц а-Н Ю С Я -Ш Ш С Я, п овел.-Н Ю С Я Н ІШ С Я, повел.-НІС Я -Н Ім а С Я, взаим., несоверш., ЗЬ кім—входить между собою в тесную дружбу, Нсл. 519. дружить. Ты ня знаеш, з кім ты прыязьнішся, упрыязьнішся; ён чалавек некарысны. Нсл. 519. С оверш. з а п р ы я з ь н іц ц а —войти друг с другом в приятельские отношения. Нсл. 734. Як мы цяпер мяжсобку запрыязьніліся, дай Божа й па гроб нам жыць у прыязьні! Нсл. С о д е р ш.у п р ы я з ы іі ц ц а. Нсл. 519. — подружиться. См. прыязьніцца. п р ы я з ь н ь с т в а - в а, пр е д л.- в е, м н. ч.- в ы, ср.—дружба, приЯЗНЬ. Полацка-Рыская ўмова 1405 г.(Станг: Полацак, 144). п р ы я ж д ж о м ы, -мая-мае—приездный. Ар.; Груздава Пост. п р ы я л і ц ц а,— см. п од яліцца. п р ы я ц е л к а - у ш - у щ ы, ж.— приятельница, п р ы я ц е л ь - л я, предл. и зват.-Л Ю; мн. ч., р о д.ляў—приятель, друг. Іншыя (ангілы) Боскіх прыяцеляў мусульман. Ют. П7а4. п р ы я ц е л ь с т в а - # д ( ср. 1. дружество, Нсл. 519. дружба. Давядзі мне тым свае прыяцельства. Нсл. 2. соби р.—дружба. Нсл. 519. Бяжы, там прыяцельства тваё чакае цябе. Нсл. ГфЫ Я Н ЬН е-Н Я, предл.-Н Ю, мн. ч.-Н І-Н Я ў, 1. благожелательность, усердие. Нсл. 519. Прыяньня ані каліва ў вас няма. Нсл. ирыяцъ-яю-яеш-яе; п о в е л.-я й -я й м а, несоверш., каму чаму, 1. благоприятствовать; способствовать. Сьпягліца; Агароднікі, М. Супрасль Белст.; Валожына. Ня Надта ён прыяе нам. Сураж (Ксл.). Праведныя радзіцелкі, прыяйце, хлеба-солі засылайце i нас не забывайцеся. Любавічы 1мсь.(Ром. УШ, 527). Свой свайму болей прыяе, чымся другому. Нсл. 519. Дзяўчаты любілі яе, як "сусім сваю дзеўку " i любілі натолькі, наколькі ня прыялі гэнай праклятай,,варопаўцы,\ Юст. надворе прыяе—погода благоприятствует. здароўе прыяе—здоровье в порядке. С о вер ш. папрыяць. Сянно (Ксл.). Гэта ж твая родзінка так папрыяла табе. Нсл. 564(nod родзінка). Пятрок яму папрыяў. Сянно(Ксл.). Папрыялі жнейкі, дык i дажалі. Нсл. 519. 2. оказывать (кому-л.) расположение, благосклонно относиться к кому-л. Мілосна глядзець на іх, як яны прыяюць. Нсл. 284(под М ІЛ О сна). ПрЫЯЮЧЫ, 1. прич. наст, вр, к ПрЫЯЦЬ 1. 2. благоприятный, благоприятствующий, благосклонный. Супрасьль Белст. напрыяць, (Нсл. ъ\ъуяю-яеш-яе,— достаточно посодействовать, помочь, быть благоприятным. Ну, напрыяў ты імне досіць, ніколі не забудуся. Нсл. напрыяцца-я/ося-яешся, 1. во многих случаях доказать свою приязнь. Нсл. 315. — напрыяць. Табе ніколі не напрыяешся, ты ня бачыш наьиага прыязъньства. Нсл. 2. много наделать вреда, лукаво усердствуя. Нсл. 315. Добра ты нам напрыяўся. Нсл. прыдзёрці, -дзяру-дзярэш-дзярэць-дзярэм-дзярыце; прош. ep.-дзер-дзерла, соверш., п ерех.—обозначить линии паза в бревне ,,драпачом,\ Шсл. Ня гэтак прыдзер бярвІНО. Слопішча Шацк. (Шсл.). С оверш. прыдзіраць-я/о-ярш-яў. Шсл. Я б у д у п р ы д з і р а ць б я р в е н ь н я, а ты б а р т у й п а к у ЛЬ. Слопішча Шацк. (Шсл.). прыдзяўосьці, прыдзяўоці,—см. п од д з я ў б с ь ц і. прыдзГрлівасьць-ц/, ж.—придирчивость. прыдзГрлівы, -вая-вае—придирчивый. МГсл.; Аш. иўЪЩЗЩЪ-джу-дзШ-дзе, н есоверш.—мочу испускать. Нсл. 500. Хто гэта пиыдзе, напрыдзіў к а л я дзьвярэй. Нсл. С оверш. напрыдзіць. Нсл. 500. прыдзіцца, -джуся-дзішся, н есо верш —мочу испускать ПОД себя. Нсл. 500. Кажную НОЧ прыдзіцца. Нсл. С оверш. упрыдзіцца—мочу испустить под себя. Нсл. 500. Упрыдзіўся па вушы гэты некарысны клапец. Нсл. прыдзьвёрнае-нага, в знач. от гл. им я сущ. —платёж за пропуск(в здание, С.) куда-л. Ксл.; Нсл. 500. Дай прыдзьвернага, а то ня путчу ў хату. Нсл. Плаці прыдзьвернага — НЯ путчу. Стаішча Чаш. (Ксл.). прыдзьвёрнік-/ка, п р е д л.-ік у, з в а т.-іч а, м.—швейцар. Гсл. прызабыцца,—см. п од быць. прызапасіць,—см. п од запасіць. прызба-бы, прызьбе, ж.—завалинка. Гсл.; Ар.; Шсл.; Ксл.; Растсл. Надабе насыпацъ прызбу. Канавалова Куз. (Ксл.). АбсыпалІ НО зіму прызбу, каб цяплей было ў хаце. Ст. Л. выйтаў за імі на вуліцу i сеў на прызьбе. ЗСД. 96. Сядзіць на прызьбе
Дадатковыя словы
бревне,,драпачом, гўкаць, дзярў-дзярэш-дзярэць-дзя, и^ъщзщъ-джу-дзш-дзе, прыдзяўбсьці, прыдзяўбці,—см, прыемнасьць, яіо, яіося, іка
2 👁