п р ы г л я д а ц ц а 9 3 1 п р ы д а б р ы ц ц а п р ы г л я д а ц ц в * — см. п од глядзецца. п р ы г л я д к а -дкі-дцы, ж.—надзор, особенно тайный. Нсл. 499. Май прыглядку на мае дзеці, каб ня дурэлі. Нсл. *П р Ы Г Л ІІД Н ІК -/ка, п р е д л.- ік у, з в а т.-І ч а, м. —надзиратель, Нсл. 199. надсмотрщик. Ад прыглядніка шмат залежа. Нсл. Ідзе прыгляднікаў шмат, там рэдчас парадку мала. Тм. п р ы г л я д н іц а - ц б /- ў ь /, ж.— надзирательница. Нсл. 499. Хто цябе прыставіў прыглядніцаю над намі? Нсл. п р ы г н о е в а ц ь,—см. п од гнаіць. п р ы г р о з а -зы-зе, ж.—острастка. Нсл. 500; МГсл. Ніякае прыг розы няма малцу; нікога не баіцца. Нсл. Ум еныи. п р ы г р о з к а зкі-зцы, ж.—тоже, что прыгроза", более к малолетним. Дай яму прыгрозку, дык i пакте дурэць. Нсл. п р ы г р а - з Г ц ь - ж а ц ь,— см. п од гразіць. п р ы г р - а в а ц ь - э ц б,— см. п од грэць. п р ы г р ў н і ц ь,— см. под груніць. п р ы г р ы м н у ц ь,—см. п од грымецъ. п р ы г в а з д а ц ь, —с и п од гваздаць. п р ы г ў б іц ь -блю-біш-бе, соверш.—поднести рюмку ко рту и коснуться водки губами, НК.: Очерки, 72, Но. 156. пригубить, п р ы г ў д з і ц ь,— см. п од гудзіць. п р ы г ў к а ц ь - л ц ь - н ў ь, — см. п од гукаць. п р ы х о д - д у, предл. и з в а т.-д з е, м.—действие по глаг. прыходзіць,—приход, п р ы х о д н а, парен, к прыходны, 1. складно. Нсл. 516. Прыходна кажа казкі. Нсл. 2. в меру, Прыходна пашыў боты. Нсл. 3. в знан. безлинн.—ПОДручНО, удобно. Нсл. 516. Яму прыходна трымаць гэту зямлю, а імне ня прыходна. Нсл. 4. прилично. Нсл. 516. Ня каж наму прыходна гаварыць тое, што ты гаворыш. Нсл. Аглёдзелі хату як надабе: стол заслалі, лаўкі памылі, — дык i прыходна стала. Ст. Г эта паліто яму прыходна, а табе нешта ня ліпне, Ст. п р ы х а д н е й, 1. ср. ст. к прыходна 1, 3. 2. ср. ст. к прыходна 4.—приличнее. Нсл. 516. Прыхадней табе маладому уступіць імне, чымся каб я стары ўступіў табе. Нсл. 3. выгоднее. Нсл. 516. Ты прыхадней купіў за мяне. Нсл. спуыхоццы-ная-нае. 1. пришедший с другого места, пришлый, Нсл. 516. пришелец. Прыходныя людзі. Нсл. Прыходная жывёла. Нсл. 2. приличный. Нсл. 516. Гэта твоё слова ні да чаго ня прыгоднае. Нсл. п р ы х о д з і ц ь,—см. п од ІСЬЦІ. п р ы х о д з і ц ц а,—см. п од ісьціся. п р ы х - о в а в а ц ь - д е а ч 6-— см. п од хаваць. п р ы х а м а ц ь - щ, ж. 1. суеверное средство, (Гсл.) волшебное значение. Нсл. 516. Прыхамаць нейкую мае мышы выганяць. Нсл. 2. суеверие. МГсл. 3. предрассудок. МГсл.; Косіч 252. Гэта ўсё (не рабіць на гранай нядзелі) больш нічога, як бабскія прыхамаці. Севершч. (Косіч 15). Бяз прыхамаці ня ступіць. Нсл. 516. Гэта ўсё бабскія прыхамаці. Тм. Выпаўняе ўсе прыхамаці заморское пані. Лынькоў: Воўчы лог(Калосьсе 1935 г., Но. 2, стр. 97). прыхаматлівы-доя-вде—суеверный, верующий забобонам. Нсл. 516. Ен чалавек прыхаматлівы, урокаў, прыхамаці баіцца. Нсл. п р ы х ам атн ы, -ная-нае—замечательный по каким-л. суеверным приметам. Нсл. 516. Прыхаматны дзень. Нсл. Прыхаматнае слова. Тм. прыхап-аваць-щь-«туь,—см. п од хапаць. прыхапГць,—см. п од хапаць, хатць. прыхапкам, парен.—урывками. Ар. Грэліся прыхапкам: то дзеці зь ягонае купкі, то Валя. Хата пад ліпою. п р ы хільл е-л я, п р е д л.- л ю, с р.—пристанище. Косіч 83. пры хільнік-ка, п р е д л.- к у, зват. прЫХХЛЪніча, м.—сторонник. А, які ты ў нас прыхільнік! Іванск Чаш. (Ксл.). прыхін-шу предл. й-іне, м.—пристанище. МГсл. прыхін-аць-тць,— СМ. п од хінуць. прыхінацца,—см. п од хінуцца. прыхінёньне-нч, предл.-Н Ю, ср. 1. охота, наклонность. Нсл. 515. Прыхіненьне да пшчолаў. Нсл. 2. снисхождение. Нсл. 515. Прыхіненьне на просьбу, сьлёзы. Нсл. прыхірэць,—см. п од хірэць. прыхісьць-д/, ж.—пристанище, место, где можно приклонить голову. Шсл. Ведама, чыстае поле: нійдзе ніякае прыхісьці няма. Ст. пры хітры -/?ят, е д и н с т в, н. п е т.—затеи. Смал.(Дсл. 725). П р ы Х І т ры бабскІЯ. Зьверавічы Красьн. (Дел.). прыхлянуць, — см. п од ХЛЯН уЦ Ъ. пры хліпаць-ае-аюць, п есо в ер ш.—прилипать. Нсл. 515. Мокрая ад поту сарочка прихліпае, прыхліпла да цела. Нсл. С оверш. прыхлГпці(прыхлГпнуць). Нсл. прыхлГплы-лая-лае—прилипший. Нсл. 515. Прыхліплую гліну абатры. Нсл. прыхліпці,—см. п од прыхліпаць. прыхмарыла, б е з л и к.— см. п од хмарыць. пры хварэлы-лая-лае—несколько проболевший. Нсл. 515. Чалавек ён стары, прыхварэлы. Дел. 725. Прыхварэлага няма чаго й зацягаваць на цяжкую работу. Нсл. прыхварэць,—см. п од хварэць. прыд-dy, предл. и з в а т.-д з е, м.—край в дне деревянного сосуда. Нсл. 500. Бочка ў прыдах ЦЯЧЭЦЬ. Нсл. Ум епьш. прыдок-дкя, предл.-дку, зва т. прыдку—край в дне суденушка. Нсл. 500. Прыдком стукнулася даёнка, i прыдок адламіўся. Нсл. прыдабрыцца,—см. под добрыцца
Дадатковыя словы
прйхліпае, прыхап-аваць-щь-«т^ь,—см, сп^ыхоццы-ная-нае, хінўць
3 👁