п р ы г а д з і л а с я 9 3 0 п р ы г л я д а ц ь прыгадзГлася, б е зл и ч.—случилось. Нел. 499. Есьлі бы ся прыгадзіла каму дастамэнт чыніці на вайне... Ст. 340. Куды тваім рукам прыгадзілася гэта зрабіць! Нел. Н есоверш. прыгаджаецца—случается. Нел. 499; Дел. Імне другі раз прыгадзілася быцъупана. Дел. Усякава прыгаджаецца з чалавекам. п о го в о р. Ня кажнаму так прыгаджаецца. Тм. прыгадзГцца-дз/гщя, со вер ш.—приключиться; случиться. Стт. 1529, ел. н есоверш. прыгаджацца—приключаться; случаться. Стт. 1529, ел... Або іныя некоторыя рэчы, каторыя ся часта прыгаджаюць у суседзтве. Стт. 1529, УІ, 3. прыгажосьць-ф, ж.—красота, мгел. У сотні сонцаў зъзяй прыгажосьць! Кавыль: Пад зорамі, 68. Можа ў нас смак да прыгажосьці НЯ той самы. Акула, 504. Васіль утаропіўся на Юлю, уражаны яе прыгажосьцяй. Макаёнак: Каб людзі ня журыліся. Прыгажосьцяй места ё будынак магістрату. Сьцяблевіч(Бацьк.", Но. 1-2/437438). прыгажэць-эю-эеш-эе, н есо вер ш.—становиться красивее(хорошеть, С.)- Нел. 499. У ПОЛЮ засеяньні прыгажэюць. Нел. С оверш. папрыгажэць, (Нел. 499)—похорошеть. Хата папрыгажэла. Нел. прыгадлівы-вяя-вя?—находчивый. Нел. 498. Прыгадлівы заўсёды знойдзе чым памагчы ў бядзе. Нел. прыгаіць,—см. п од гаіць. прыгалак-лку, предл. и зват.-лку, м.—небольшая полянка в лесу после пожара. Шел. Дровы пасьцягавалі на прыгалак. Ст. прыгана-ны-не, ж.—небольшой порок. Наша дзеўка бяз жаднае прыганы. Нел. 498. прыгану даваць(даць)—опорочивать (опорочить). Прыгану дает нашаму тавару. Нел. 498. прыганак-ку, предл. и зват.-нку, м.—перила у крыльца. Нел. 498. Зпрыганку зваліўся. Нел. прыган-ены-яць-іць,—см. п од ганіць. прыганяньне-ня, п р е д л.-н ю, ср.—побуждение к чему-л. Нел. 499. Да яды прыганяньня ня надабе. Нел. прыганятая-тяе, в знач. сущ., ж.—женщина, побуждающая к* работе. Нел. 499. / работы б ня было, калі б ты ня была прыганятая. Нел. прыганятытягя, мн. ч.-тыя, м. 1. надсмотрщик над работами, побуждающий к работе, Ар.; к ел. побуждающий к работе. Нел. 499. Нашто той прыганяты стаіць. ЧЧ: Песьні, 88. Яе дзед быў за прыганятага. Дабрамысьль Лёз. (Ксл.). 2. перен.—всякий, кто понуждает к работе. Шел.; Ар. Цябе не паставілі прыганятым над намі. Нел. 499. Яму прыганятага ня трэба: ён добры работнік. Ст. Ты за прыганятага ня стой, а бярыся сам рабі! Ст. Дзе прыганятых многа, там работы мала. П ослов. Рапан. 94, прыгаНИЦЬ,—см. п од гнаць. прыгара-дзГцъ-).исяць, —см- под гарадзіць. прыгарэнець,—см. п од гарэніць. прыгар-аць-эць,— см. п од гарэць. прыгарка-/ж/-/?цы, ж.—пригоревшая часть картофеля, каши, сала. Ар.; Шел. Дзеці паелі ўсе прыгаркі. Ст. Скваркі парабіліся на прыгаркі. Ст. Уменьш. прыгарачка-чк/-чцы. Ар.; Шел. Выбірае ўсё, каб прыгарачку. Ст. прыгарэлы-лая-лае—немного подгоревший, почерневший (о печеном, жареном); пригорелый, пахнущий дымом, гарью (о супе, молоке). Ар. Прыгарэлая страза. Ар. прыгаркаць,—см. п од горкці. прыгар-нуць-тяцб,— см. п од гарнуць. првгарн уцца,—см. п од гарнуцца. прыгаство-вя, ср.—красота. Гсл. А яго прыгастзо абычайнае. Гсл. прыгатова-0ь/-де, ж. 1. приготовление. Дз. За прыгатозу бомбаў i ўзяліся. Агнявіца (Беларус. Но. 71). 2. подготовка. Дз. прыгатаваць,—см. п од гатазаць. прыгатавацца,—см. п од гатазацца. прыгаворка-кз, дат., предл. прыгазорцы, ж.—поговорка, любимое СЛОВЦО. Ксл. "Казаў тый" — дзядзьказа прыгазорка. Азаркава Гар. (Ксл.). прыгаць-яю-яеш-яе, несоверш., перех.—жадно пить. Шсл. Селядцоў ізьеў, дыкпрыгае заду ды прыгае. Ст. прыглабаць,—см. п од глабаць. прыглабацца,—см. п од глабацца. прЫГЛёдНІК-{КЯ, п р е д л.-І к у, з в а т.-Іч а, м. —присмотрщик (надсмотрщик, С.) Нел. 498. На прыгледнікаў не спадзявайся, а сам прыгледзь. Нел. прыглёдніца-чы-і4ы, ж.— присмотрщица ( жене к. кпрыгледнік", С.) Нел. 498. прыглёдзіць,—см. п од глядзець. прыглёдзіцца,—см. п од глядзецца. прыглид-dy, предл. изват.-дзе, м. 1. надзор, Ксл. присмотр. Нел. 499. Чаму за ім у вас прыг ляду няма? Астроўна Віц. (Ксл.). Работнік бяз прыгляду ня рупатлівы. Нел. Яшчэ ж i бяз прыгляду аднаму жыць — таксама ня соладка, дый небясьпечна. Марціновіч (Беларус, Но. 159). 2. упрашивание при гостеприимстве пить и есть. Нел. 499. У с яго было досіць, але прыгляду НЯ было. П оговор. Нел. прыглядам, нареч.—подсматривая тайком, скры тно. Нел. 499. Прыглядам абачыў, што яны робяць. Нел. Прыглядам абачыў дзеўку. Нел. пры гляданьне-ня, п р е д л.-н ю, с р.—присматривание, надзор. Нел. 498. Дзяцё кінулі без прыгляданьня. Нел. Нанятыя работнікі любяцъ прыгляданьне. Тм. прыглядаць,—см. п од глядзець
Дадатковыя словы
дзігщя, прыганйць,—см, прыгара-дзгцъ-<).исяць, прыглйд-dy, чкі, іжі
0 👁