Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

п р ы б р а н ы 9 2 8 п р ы г о д а 2. со в ер ш. к п р ы б і р а ц ь 2. —нарядить, применяя при том украшения. 3. соверш. к п р ы б і р а ць 3, уп от р. очень р е д к о —убрать. Міх. Д ееп р. наст. вр. прыбраны, 1. украшенный. Ар. У іх д о м з а ў с ё д ы п р ы б р а н ы. Беліца Сян. (Ксл.). Л б р а з ы х о р а ш а пр ы б р а н ы я. Ар. С т а я цъ с т а р ы я г а л І Н Ы, пр ы б р а н ы я Ш Э р а н ь н ю. Каласкі, 1955 г., Но. 29-30, стр. 3. Я (б я р о з к а) л я да р о г і, я к д з я ў ч о с т а ю, б е л е н ь к а пр ы б р а н а на с я л о г л я д ж у. ЧЧ.(Б. Студіс, II-I, 1969, стр. 83). 2. наряженный с применением украшений. Як ён хораша прыбраны! прыбІраньнІК-/кя, п р е д л А к у, з в а т А ч а, м.—тот, который украшает. 1 прыбіраньніца-цы-цьг, ж.—та, которая украшает или одевает с украшением, прыбірацца-аюся-аешся, несоверш.(к прыбрацца)—наряжаться, применяя при том украшения. Галечка прыбіралася, да царквы йшла. Росуха імгл.(Косіч 56). Не замінай, няхай дзеўкі прыбіраюцца, прыбяруцца. Нел. 495. А ў ране-ране, у новай сьвятліцы, тама Сонечка прыбіралася, трыма мылцамі ўмывалася. Старадуб.(Жив. Старина, 1909, 1, 83). С оверш. прыбрацца, -бяруся-бярэшся-бярэцца, бярэмся—нарядиться, применяя при том украшения. Ар. Сонца прыбралася чырвоным колерам. Шакун: Сьлед, 10. Прыбраўся ты, як на баль. Ст. Прырода прыбралася ў восенскія краскі. Ю. Жывіца(Прыйсьце, Но. 1). Д ееп р. наст. вр. прыбрауШЫСЯ. Ар. Убірайцеся а прыбірайцеся, дзяўчаты! Яны ўжо ладне як убраўшыся а прыбраўшыся. Ар. прыб-іваць-1ЦЬ,— см. п од біць. прыб-івацца-/цця,—см. п од біцца. прыблГзна, н а р е ч.— приблизительно. Мгсл. прыблуд-дя, п редл. и з в а т.- д з е, общ. 1. домашнее животное, оставшее от своего стада и зашедшее в чужое селение. Нел. 495; Шсл. Прыблуда, прыблудка няма чаго мець за свайго. Нел. Уменьш. прыблудакдка. Нел. 495,—животное, отставшее от своей семьи и зашедшее на чужий двор. Гэта ня наша ягнё — нейчы прыблудак. Ст. прыблудачак-чкя, ум еньш. к прыблудак. Нел. 495. Да прыблудачка-ж аробачкі гаспадар знайшоўся. Нел. 2. ругательное слово на новоприбылого, Нел. 495. чужак, пришелец. Мы туташнія, а ты прыблуд, прыблудак. Нел. Пад звоны зороі, путаў звоны, nqd сьвіст разьюшаных прыблудаў, брыдзеш зъ няведаМ Ы Х старонаў. Купала(Бацькаушчына" Но. 2425, 410-411). Па зямлі маёй блудзяць Прыблуды. Кавыль: Пад зорамі, 12. прыблуда-ды, о б щ., п р е з р.—чужак, пришелец. Біў кулямі прыблудаў ён. Дойка: Л. песьня. См. прыблуд 2. прыблудны-няя-няе—чужой, приставший не к своему стаду. Нел. 495. Прыблудная авечка, стачыніна. Нел. Прыблудная бабка. НК.: Бабы, и 6. приблу-дзщца-джяцця,— см. п од блудзщь. прыблукуняцца,— см. п од блукуняцца. прыбраньне-ня, п р е д л.-н ю, собир., ср.—украшения. Вынясі свае прыбраньне ў камору. Ст. Шякае прыбраньне не прыстаець к гэтай дзяўчыне. Нел. 496. См. прыборы. Л аскат. прыбраньНІКа-КЯ. Нел. 496. Жаль пакінуці айцоўскага падвор 'іка, матчынага прыбраньніка. Нел. прыбра-ны-яць I,—см. п од прыбіраць. I. прыбр-аўшыся-яцця,— см. п од прыбірацца. прыбуд-оваваць, -аванъне-аваны-авацъ, — см. п од будавацъ. прыбудав-аўшыся-явяцця,—см. под будавацца. прыбудоўка-ўкі-ўцы, ж.—пристройка. Гсл.; Нел. 496. прыбытак-тку, предл. и з в а т.-т к у, м. 1. прибыль. МГсл.; Шел.; Нел. 496. 3 прыбытку галава не баліць. п о сл о в.—от прибыли голова не болит. Н.(ЧЧ. 114). Прыбытку з гэтага табе мала будзець. Нел. Дзе прыбытак чуюць, там памагачы начуЮЦЬ. П ослов., Рапан. 248. 2. доход. Нел. 496. Хоць малы прыбытак а ўсё ёсъцъ. Нел. прыбы-ваць,—см. п од быць. прыбыцьце-ця, п р е д л.-ц ю, ср.—прибытие. МГсл., Нел. 496. Просьле твайго прыбыцьця. Нел. На тваё прыбыцъце даў Бог сына. Нел. прыгода-Эб/-)зе, ж. 1. случай. Стт. 1529, ел.; Гсл. Такжа а галаўшчыну ў таковай прыгодзе хочам быці суджана. Стт. 1529, УН, 23. Каторыя людзі умысьле нэмаз (араб., малітвы) ня кланяюцца, у тых людзей іману(араб., веры) нет. Абарані, Божа, ад такой прыгоды. Кіт. 3965. Прыгода зь дзядком-балшавіком, айканьне ягонае стаяла яму ў ваччу. Дзьве Душы. Прыляцеўшы на злую прыгоду (пажар), КІдаўся ў вагонь. Дзьве Душы, 100. Абдзіраловіч, здаецца, ужо з год, як ня меў прыгоды ня толькі піць, але й бачыцъ гарэлку. Тм. 164. Неўспадзеўкі з найменшае прыгоды... загучыць тый мотыў. Дзьве Душы. 2. обстоятельство(событие, факт, сопутствующие чему-л., могущие влиять на что-л., С.)- Стт. 1529, сл., повод(обстоятельство, могущее быть основанием чего-л., причиной чего-л., С.), причина. Гсл. А ў іншых прыгодах, апрача тых бодкаў... урадніцы нашы земскія й месцкія таковых лістоў запаведных...ня...маюць прыймаваці. Стт