Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

п р а р э з к а 9 1 6 з а п р а ш а ц ь 2. ворот у рубахи. Дужа малы прарэх у сарочцы. Нел. прарэзка-зк/-зцы, ж.—петлица, прорезное отверствие для застегивания, простегивания чего-л.(посредством пуговицы, запонки и т.п.); петля. Але шырокія твае прарэзкі ў сарочцы. Завань Cip. (Ксл.). прарэзьліва, п а р е н.—резко звучаще, пронизительно. Здолу, напэўна з уземля, азваліся духавыя трубы, — дзьмулі голасна й прарэзьліва, ажно ірвалі паветра. Корзюк. прарэзьліва, п а р е н.—резко звучаще, пронзительно. З д о л у, н а п э ў н а з у з е м л я, а з в а л і с я д у х а в ы я т р у б ы, — д з ь м у л і г о л а с н а й п р а р э з ь л і в а, а ж н о і р в а л і п а в е т р а. Корзюк. Р а н т а м п а ч у л і с я п р а р э З Ь Л І в Ы Я г у к і л ё т а л а ў. Караньдзей(Бацьк., Но. 1-2/437-438). П а д д а ў па р ы м а ш ы н і с т ы, п р а р э з ь л і в ы я чу в а ць с ь в і с т ы. Швэд: Сьцежкі 117. Н е ў с п а д з е ў к і б л і с н у л а ў в а к н о п р а р э з ь л і в а я с ь в я т л і н я. M. Змагар: Лесавікі (Б. Ускалось, Но. 6). прарваць,—см. п од ірваць. прарвацца,—см. п од ірвацца. праруха- ў х і - ў с е, ж. 1. провал, падение. Нел. 528. C p. пр а р у х н у ц ц а. 2. погрешность. Нсл. 528. прарухнуцца-нуся-нсшся, 1. проломиться. Лёд прарухнуўся пад нагамі. Нсл. 528. 2. провалиться. Прарухнуся пераз мост. Нсл. 528. прарыпёць,—см. п од рыпець. прарываць, —см. п од і р в а ц ь. прарывацца,—см. п од і р в а ц ц а. прас - c a, предл. и зв а т.-с е, м.—утЮГ. Гудагаі Віц.; Гсл.; Акула 495; НК: Очерки, Но. 370; Шел. Надабе разагрэць npac. Селядцова Беш. (Ксл.). Прасам папрасавала хусты. Ст. Прас пагрэць. Нсл. 493. Зьберла іх(лісты) na першым марозіку — жоўтых, залаціста-рудых, падсушыла прасам. Міска: Хлеб(Беларус, Но. 174). пр&еокл-окі-оццы, ж.—следствие. Mapцінкевіч: Пінская шляхта. Хто бы каму ў дому альбо ў лесена дзераве з вульля або з караніка паставенага пчолы выбраў або з вульлём узяў, a дашлі бы яго капою альбо якою прасокаю, тагды маець заплаціці тры рублі грошай. Стт. 383. дадаткавая прасока—доследование дела. Акін. прасонейка-к/, д а т., п редл. прасонейцы, ж.—то состояние, в котором находится только что проснувшийся от дневнего сна. НК: Очерки, Но. 128. Стала дзіўна: — гады гэтак шпарка прашумелі, бы ўвосень лісты, жоўтым лісьцям, npacaдамі парку. Жылка 49. п р & с л - д з щ ъ - д ж а н ы - д ж а в а ц ъ, — см. п од с а д з і ц ь. прасадзіцца,— см. п од садзіцца. п ф ъ с & ъ & ц ъ - с у ю - с у е ш - с у е, повел.-суй-суйма, песоверш., перех.—Гладить УТЮГОМ, утюжить. НК: Очерки, Но. 370; Ap.; Гудагаі Віл.; Шел. Х а д о р а n p a c y e р у ч н і к і. Ст. Н е п р а п а л і, пр а с у ю ч ы х у с т ы. Нсл.493. К р а в ец n p a c y e с е р М Я К. Павульле Чаш. (Ксл.). Прин. прасаваны—утюженный. Шел.; Ap. З а с л а л і с т ол п р а с а в а н ы м а б р у с о м. Ст. Р у б ц ы П а к і н у ў Не П р а с а в а н ы я. Нсл. 493. Отгл. имя сущ. прааваньнt-НЯ, предл.-НЮ, мп. н.-НІн я ў —утюжка, Ар. утюжение. Нсл. 493. Соверш. папрасаваць, 1. поутюжить. Ap. 2. окончить утюжить. Ар. прасавацца, -суецца, п е с о в е р ш., ст р а д. —быть утюжену. Сукно сухое не прасуецца добра. Нсл. 493. прасёурыць-ру-рыш-ря, каго-што, со верш.—Проветрить на СКВОЗНЯКе. Прасеўрыў кунпякі. Аляксандрава Гар. (Ксл.). прасяны-няя-няе—просяной, пшённый, прасітак-тка, предл. и з в а т.-т к у, м.—сито. Прасітак нарваны: нядобра мука сеецца. Забалоцьце Сьміл. (Шсл.). прасіпець,—см. п од сіпець. прасівераць,—см. п од сівераць. прасГціцца, -ціцца—прорешетиться. Сярмяга ўжо прасіцілася. Рудніца Сян. (Ксл.). прасГць, прашу, просіш-се, песоверш. у каго-чаго, nepen., каго-чаго и с неозп. 1. зварачацца з просьбаю да каго; просить. Ар. Просечка прасіла ў маткі цукерак. Прасіць памогі. Прасіў адрочыць доўг. Прасіў у бацькі выбачыць(выбачэньня) — ПрОСИЛ ИЗВИНеНИЯ. С инфинитивомI СУЛІЦЬ рабіць (зрабіць) што—предлагать что-л. делать(сделать), просить. Мама прасіла не гаманіць, бо дзяцё сьпіць. Прасілі ня курыць ля хворага. Дзядуля прасіў галасьней гукаць, бо недачуе. С оверш. папрасГць. Папрасі ў бацькі грошай. выпрасіць, с о в е р ш.—получить что-л. усиленными просьбами. Ледзьві не праледзьві выпрасіў. Нсл. 524( п од праледзьві). 2. говорят вежливо вместо звацъ"\ просить, приглашать, звать. Заручонка прасіла на вясельле. Гальляшонак просе на талаку. См. звацъ 2. 3. вызначить цену: просить. Ар. Колькі просіш за каня? Ар. запрасГць, запрашу, запросіш-се, перех. 1. пригласить. Шсл.; Нсл. 181. Швагра запрасіў мяне на гарэлку. Ст. 2. запросить. Нсл. 181. П рин. запрошаны —приглашённый. Шсл. Усе сваякі запрошаны ў госьці. Ст. Н есоверш. запрашаць-яюаеш-ае, п о в е л.-ай-ай ма, п е р е х.—приглашать. Шсл. Запращаць гасьцей, сьветкі. Нсл. 181. Дзядзька й цётка запрашаюць вас на вясельле. Ст. 2. запрашивать. Нсл