п р а н і к а ц ь 9 1 5 п р а р э х 2. пранік із качалкаю—снаряд, служащий для катанья высушенного белья и холстов; кроме сквозной вырезной ручки он имеет еще с нижней стороны, во всю длину, поперечные вырезные грядки. нк-. Очерки, 182. См. валак. пранікаць-яю-яеш-яе, несоверш.—проникать. мгсл. С оверш. пранГкці. праніклівы, -вая-вае—проницательный. МГсл. праніць-ню-ніш-не—выбивать белье (при стирке, С.) или холст(при белении, С.) пранікам" — вальком. Шел. Маці нанесла хусъце праніць. Ст. С оверш. папраніць—побить белье(при стирке, С.) вальком — "пранікам "(или тоже сделать с холстом при белении, С.) Шел. Папраніла пасьцелькі й дзяругі, дык будуць белыиыя. Ст. праньнё-нл, п р е д л.-н ю, ср. 1. стирка (белья, одежды). Дадзела сёлета праньнё, то аднаму папяры, то другому. Юрсл. 2. бельё, одежда для стирки. Кош ПраНЬНЯ ЗьберСЯ ЯК ПаднЯЦЬ. Юрсл. 3. перен., ю м ор.—битьё. Юрсл. праньшк, -Іка, п р е д л.-ік ў, зв ат.-ІЧ О, м. —мужчина—прачка. Праньнікі пашлі к Матруні — у яе вялізарныя кроены. Юрсл. праньшца-ўы-ўь;, ж.—прачка. Ср. праньшк. пранцаваты, -тая-тае—сифилитический. Растсл.; Нел. 493. Пранцуз-зд, предл.-зу, зват.-зе, м.—Француз. Некаліся т ут Пранцуз ваяваў. Ст. (Шсл. под некаліся). Радзіўся пад час, як Пранцуз быу у нас. Нел. 493. Пранцуза дзяржыць у сябе. Тм. ПранцузГца-цы-ўь/, ж.—француженка. Войш. пранцузкі, -кая-кае —французский. Пранцузкі палоненік. Нел. 493.Пранцузкае паустаньне помню. Тм. пранцы-гідр, еди н ст в, ч. н ет.—сифилис. Кушляны, Аш.; Храпавічы Куз. (Ксл.).; Шсл.; Гсл.; Нел. 493; Раст..Смоленск, 150. Каб цябепранцы елі! Ст. прапозьн-ены -щ ь, — см. п од пазьнщь. праПОЙ I -О Ю, п р ед л. и зв а т.-О Ю, м. 1. пропивание, пьянство. Усе павыносіў з клеці на прапой. Нел. 527.Зпрапоюраспох. Нел. 2, р о д. п а д.-о я,—горький пьяница. Прапою гэтаму гарца мала на дзень. Нел. 527. Не аддавай мяне, татачка, ні за прапоя, ні за разбоя. Нел. Ай ты п'яніца-прапой! Нажылась я за табой. НК: Бабы 26. прапокнуць,—сл1. п од покаць. прапомн-ены-ед — см. п од помнець. прапоркаць,—см. под поркацъ. прапоставаць,—см. п од поставацъ. прапазьнГцца,—см. п од пазьніцца. прапалаць,—см. п од апалаць. прапал-еваць-яцъ-гць, — см. п од паліць. прапалы-лая-лае—пропащий. Прапалыя твае грошы, што дар за каня. Нел. 527. прапароцца,—см. п од пароцца. прапашча-чы, о б щ.—пропадающ ийщая. Куды ты схаваўся, прапашча? Луб'ева Аз. (Ксл.). прапаўз-аць-ыўі,— см. п од поўзаць. ўпрапГцЬу—см. п од піць. прапщца,—см. п од піцца. праплёткі-кдр, единст в, ч. нет.—ПОДПЛетание лаптей. Краўцова Гар. (Ксл.). праплутаць,—см. п од плутаць. праплынуць,—см. п од плынуць. праплысьці,—см. п од плысьці. прапсГневаць-нюе-нююць, несоверш.—полуать дурной, испорченный запах или вкус. Сала а масла, бяз солі доўга лежачы, прапсінююць, прапсінеюць. Нел. 527. С оверш. пщпстець-нее-неюць. Нел. 527. прапустны, -ная-ное—пропускной, увольнительный. Прапустны бялет. Нел. 527. Прапустную маю карту. Тм. прапу-сьцщь-шчгщь,—см. п од пусьціць. прапушчаньне-«л, п р е д л.-н ю, с р.—пропуск(документ). Прапушчаньне сюды нікому не даюць. Нел. 527. прапыт-аны-двдць-дць,— см. п од пытацъ. прапыт-авацца-ацца, — см. п од пытацца. праробак-бку, п р е д л. и з в а т.—бку, м. —участок, очищенный от леса для возделывания земли; разработанная целина. Вольна будзець такі лес церабіці; ведьжа так, іж бы другіх учасьнікаў сваіх праробкам сваім ад іх грунтоў не заходзіў. Стт. 1529, сл. 363. праробкі-бкаў, мн. ч.—урон, убытки при какой-л. работе. Не заработкі, а праробкі маю. Нел. 528. прарока-кі, о б щ.—предвещатель-ница (предсказатель-ница, С.)- Прароку гэтага за каўнер, па патыліцы дый вон, каб дурнога не праракаваў. Нел. 528. прароцкі-кая-кае—пророческий. Прароцкія словы кажу табе, што гэта будзе. Нел. 528. прароцтва-вд, п р е д л.- в е; мн. ч.-цтвыцтваў, ср.—пророчество. Хто ў прароцтва Мэхамэда верыць, то прычыну ад прарока мае мецъ. Кіт. 57аЮ. Тут i прароцтва ня надабе: гэтага ня быцъ. Нел. 528. праразьлГва, н а р е ч.—пронизительно. МГ сл. праракаць-дю-деш-дг; п о в е л.- а й - а й м а, н есоверш. каго-што—пророчествовать. БГсл.( п од предсказывать.). С оверш. прарачы-ку-чэш-чэць-чэм-чыцё; прош. вр. прарок, -ракла-раклі, каго-што—проречь. БГсл. прарачы,—см. п од праракаць. прарэх-хд, п р е д л.-эсе, зват.-эша, м. 1. прореха вообще. Шел. Разьдзерся ў вандараку прарэх. Ст. Зашый прарэх у мяшку. Нел
Дадатковыя словы
лубева, пранцузгца-цы-^ь, праньшца-^ы-^ь, прапаўз-аць-ы^і, пяніца, чы-кў-чэш-чэць-чэм-чыцё, ўьі
0 👁